Voordat wij op deze aarde incarneren, kijken wij naar de levensdoelen die we willen verwezenlijken, naar de lessen die wij nog mogen leren en hoe we deze doelen en lessen het beste kunnen verwezenlijken.
Wij kiezen de omstandigheden uit, wie onze ouders zijn etc. Alles langs dit pad wordt alvast voor ons uitgerold. Als dit pad er ligt dan incarneren wij op aarde.
Als wij eenmaal geïncarneerd zijn, leven wij ons leven met de bedoeling om het uitgerolde pad te volgen. Kinderen doen dit als de beste, zij zijn nog sterk verbonden met de zielenwereld en wat minder met de aarde, denk aan HS kinderen;
hier is de verbinding met het Universum zeer sterk ontwikkeld en aanwezig.
Lang duurt dit helaas niet. Wij hebben allemaal een vrije wil en het is aan ons om te bepalen hoe wij ons leven leiden. Deze keuzes worden beïnvloed door opvoeding, maatschappij etc.
Volg je wel je pad dan voelt het ook als “thuis”, het gaat als van te voren gewenst.
Alles met innerlijke rust. Wijk je er vanaf dan zal je dit in eerste instantie niet als iets afwijkends voelen.
Na verloop van tijd ga je toch ergens iets missen…een vreemd gevoel van leegte.
Wat wij vervolgens proberen op te vullen met aardse zaken. Bezit, geld, status, alles om maar een gevoel van voldoening te krijgen, of bevestiging. Dat is echter niet wat er wordt gezocht.
Het gaat om eigen liefde, je Zelf weer voelen en daar volledig van houden. Maar houden van jezelf is voor ieder van ons een moeilijke opgave. Onvoorwaardelijk van jezelf houden wordt toch vaak gezien als arrogant en/of egoïstisch.
Ik heb wel de vraag hoe je van een ander onvoorwaardelijk kan houden
als jij (nog) niet onvoorwaardelijk van jezelf houdt?
Ik ben veelal bezig geweest met het klaar staan voor anderen. In alle waarschijnlijkheid in de hoop van diegene de liefde te krijgen die ik mijzelf niet heb gegeven. We snakken naar bevestiging en zien niet in dat die bevestiging van binnenuit mag komen. Deze les is een van mijn grootste levenslessen.
Alle lessen die ik in mijn levens heb geleerd leiden mij naar een eindbestemming. Voor mij is dit voor iedereen “verlichting”. Compleetheid van ziel, totale innerlijke rust en onvoorwaardelijke liefde voor alles, met alles, in alles.
Wanneer is dit? Geen idee. Echt onvoorwaardelijk van iets of iemand houden is dat mogelijk?
Of ben je aards altijd wel ergens voorwaardelijk bij betrokken? Hoe weet jij wanneer je verlicht bent?
Dat is voor mij iets wat je voelt als het er is. Dat is dus niet voor te stellen.
Je moet het hebben meegemaakt en dan nog geldt dit mogelijk alleen voor jou alleen. Dit geldt dus ook voor mijn kinderen. Wat is de les die deze mooie zielen mogen leren? Welk pad ligt er voor hen klaar?
In mijn gevoel zijn mijn kinderen verder in hun pad dan dat ik was bij geboorte in dit leven. Hoe minder lessen ik te leren heb, hoe minder zij blijkbaar te leren hebben. Wat kan ik hen anders meegeven? Behalve mijn lessen die ik nu leer.
Deze site deelt mijn kijk op veel. Veel van deze site mag ik ook nog even op mij in laten dringen.
Oude zielen
Ik ben ervan overtuigd dat op deze wijze de weg naar verlichting steeds sneller zal gaan.
De lessen worden tussen ouders en kinderen sneller geleerd, sneller uitgewisseld en dus eerder begrepen.
Alles om de, in een eerder genoemde artikel, energetisch balans in het universum terug te krijgen naar het gevoel/ de liefde in plaats van het ego en individualisme.
Kiezen de kinderen (hun ziel) dus hun ouders of is het wederzijds? Ik geloof in het tweede.
Het is voor mij een samenspel tussen zielen. Zielen uit 1 familie, zielen uit 1 bron, zielen die elkaar op jet juiste moment weer terug willen brengen naar elkaar, om samen weer 1 te zijn.
Als ik dit zo teruglees dan mag ik een volgend artikel gaan schrijven over mijn gevoel bij dit onderwerp :)……en zo opent zich weer een deur waar ik naar binnen mag……zielsfamilies, bron van de ziel……alles terugbrengen naar 1.
Wat een reis is dit zeg……ik geniet van elke stap, maar vaak wel met open mond van verbazing dat ik dit allemaal
zo “makkelijk” opschrijf. Iemand die altijd als nuchter en stil is omschreven.
Wat een verhalen hebben er in mij vastgezeten. Was het wellicht allemaal teveel voor mij en was ik daarom zo stil……durfde ik niet te delen? En waarom was dit?
Wellicht voor later interessant om te beantwoorden, voor nu is het genieten dat het stroomt. Mijn pad wordt met de dag mooier <3
Liefs en licht,
Bron
30 september 2013
29 september 2013
Zielstaal
Ik merk dat ik bij sommige teksten die ik schrijf helemaal niet nadenk als ik de woorden op papier zet.
Niks denken...handen gaan vanzelf...teksten vloeien op het papier alsof het uit mijn vingers stroomt.
Pas na het teruglezen van mijn tekst zie ik pas wat ik heb beschreven.
Met alles wat ik schrijf komen er nieuwe openingen in mijn ziel, waar weer nieuwe inzichten uit voortkomen.
Regelmatig komt het voor dat ik zelf van de uitkomsten schrik :) . De inzichten creëren bij mij weer nieuwe groei, nieuwe ontdekkingen over het geheel of over onderwerpen waar ik wat mee mag.
Dat ik met een doel mocht gaan schrijven is mij na een weekje bloggen wel helder. Het schrijven van de teksten gaat ook niet meer stoppen. Vanuit ieder stuk volgt weer een nieuw stuk, wat een heerlijk gevoel om dit te mogen delen.
Mijn ziel is aan het woord, iets wat ik met mijn hoofd vele jaren niet heb toegelaten.
Of het automatisch schrift is weet ik niet. Ik heb wel een link geplaatst hieronder, voor meer informatie over automatisch schrift. Het lijkt erop. Het antwoord interesseert mij eigenlijk niet.
Ik geniet ervan, het brengt mij veel en ik vertrouw erop.
automatisch-schrift
Liefs en licht,
Niks denken...handen gaan vanzelf...teksten vloeien op het papier alsof het uit mijn vingers stroomt.
Pas na het teruglezen van mijn tekst zie ik pas wat ik heb beschreven.
Met alles wat ik schrijf komen er nieuwe openingen in mijn ziel, waar weer nieuwe inzichten uit voortkomen.
Regelmatig komt het voor dat ik zelf van de uitkomsten schrik :) . De inzichten creëren bij mij weer nieuwe groei, nieuwe ontdekkingen over het geheel of over onderwerpen waar ik wat mee mag.
Dat ik met een doel mocht gaan schrijven is mij na een weekje bloggen wel helder. Het schrijven van de teksten gaat ook niet meer stoppen. Vanuit ieder stuk volgt weer een nieuw stuk, wat een heerlijk gevoel om dit te mogen delen.
Mijn ziel is aan het woord, iets wat ik met mijn hoofd vele jaren niet heb toegelaten.
Of het automatisch schrift is weet ik niet. Ik heb wel een link geplaatst hieronder, voor meer informatie over automatisch schrift. Het lijkt erop. Het antwoord interesseert mij eigenlijk niet.
Ik geniet ervan, het brengt mij veel en ik vertrouw erop.
automatisch-schrift
Liefs en licht,
Kinderen van oude zielen, de helpers van verlichting
Zoals ik in een eerder artikel heb mogen beschrijven, zijn mijn kinderen een grote leerschool voor mij.
Met de wetenschap dat ik een oude ziel ben, heb ik ook direct het gevoel dat mijn kinderen minimaal net zo oud zijn als mijn ziel. Mijn overtuiging is het dat kinderen (en dus zielen) van oude zielen hogere zielen zijn dan de zielen van de ouders.
Bij iedere geboorte van een kind er een nieuwe incarnatie van een ziel. Als deze ziel geboren wordt bij een ziel welke zelf al veel lessen heeft geleerd, dan is de ziel van het kind nog meer ontwikkeld. Zij hebben minder lessen te leren en zijn beter en sneller in staat om in contact te komen met het Universum.
Ik ben mijn gevoel gaan toetsen op internet. Waarom zou je vragen: je gevoel klopt toch altijd. Ja, maar verwoorden en er zelf meer van begrijpen is wel zo prettig :)
Op deze site is het wel erg fijn beschreven:
nieuwetijds kinderen
Als ik dan naar mijn kinderen kijk dan zie en voel ik bij hen toch die enorme verlichte energie. Dat zij dit nog niet kunnen begrijpen is helder. Snel zal dit echter wel duidelijk worden. Aan mij de taak om hen hier vrij in te begeleiden.
Zij hebben een duidelijke missie op aarde, los van de lessen voor henzelf. Zij mogen de zielen die verder ontwaken en "hogerop raken", als ik, begeleiden en leren dat dit de ultieme reis is. Waar je met alle vertrouwen in mag stappen.
Een ziel kiest bewust voor zijn ouders, daar geloof ik al erg lang in. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af of zij een aardse ouder kiezen voor de lessen, of kiezen zij een zielenouder om zichzelf op zielsnivo te ontwikkelen? En is de aardse ouder ook de zielenouder? Is hier een verschil in?
Mijn eerste gevoel zegt mij nu dat hier een vermenging in zit, maar dat de bron zit in een zielenfamilie/ zielsverbinding.
Dat zou betekenen dat de aardse ouder niet de zielsouder is. Zijn kinderen dan gidsen voor hun aardse ouders? Om de ouders de lessen te leren om zichzelf goed en juist te ontwikkelen op hun pad? Maar welke les is dan voor de kinderen te leren?
Teveel vragen nu, ik laat het even los.
Hier kom ik ongetwijfeld nog een keer op terug.
Ik geloof er in dat er een heftig proces gaande is op aarde, in het Universum. De energie is aan het kantelen. Hoe meer verlichtende energie er wordt losgemaakt, vanuit puurheid en liefde, hoe meer alles in versterkte verbinding komt. De geboortes van de " beleerde" zielen en dus meer verlichte kinderen, hoe sneller dit gaat.
Er gaat al miljoenen jaren een aardse energie door het Universum.
Nogmaals, ik heb geen idee hoe dit werkt en wat de grotere betekenis is, ik typ het uit mijn ziel in. De inzichten komen vanzelf wel :)
Deze aardse energie is het aan het verliezen van de verlichte engelen energie. Als energie van richting veranderd gaat dit in de natuurkunde met grote krachten gepaard. Dit zal dus op aarde ook zo zijn. Ik geloof dat deze verschuiving steeds vaker zal leiden naar stroomuitval,
aardbevingen etc. De schokgolven van energie zijn hier de oorzaak van.
Als ik zo terug kijk op de afgelopen jaren, dan is dit zeker wel toegenomen de laatste jaren.
Het doel is helder. Alles en iedereen (iedere ziel) terug naar de bron. Ultieme puurheid en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en elkaar. Alles om weer perfecte eenheid te zijn.
Ik zal eerlijk zijn dat ik dit een paar keer heb moeten lezen om zelf te begrijpen. Ongetwijfeld volgen er snel inzichten over de reis naar dit doel. Mijn inzichten en gevoelens deel ik graag weer op dit blog.
Liefs en licht,
Met de wetenschap dat ik een oude ziel ben, heb ik ook direct het gevoel dat mijn kinderen minimaal net zo oud zijn als mijn ziel. Mijn overtuiging is het dat kinderen (en dus zielen) van oude zielen hogere zielen zijn dan de zielen van de ouders.
Bij iedere geboorte van een kind er een nieuwe incarnatie van een ziel. Als deze ziel geboren wordt bij een ziel welke zelf al veel lessen heeft geleerd, dan is de ziel van het kind nog meer ontwikkeld. Zij hebben minder lessen te leren en zijn beter en sneller in staat om in contact te komen met het Universum.
Ik ben mijn gevoel gaan toetsen op internet. Waarom zou je vragen: je gevoel klopt toch altijd. Ja, maar verwoorden en er zelf meer van begrijpen is wel zo prettig :)
Op deze site is het wel erg fijn beschreven:
nieuwetijds kinderen
Als ik dan naar mijn kinderen kijk dan zie en voel ik bij hen toch die enorme verlichte energie. Dat zij dit nog niet kunnen begrijpen is helder. Snel zal dit echter wel duidelijk worden. Aan mij de taak om hen hier vrij in te begeleiden.
Zij hebben een duidelijke missie op aarde, los van de lessen voor henzelf. Zij mogen de zielen die verder ontwaken en "hogerop raken", als ik, begeleiden en leren dat dit de ultieme reis is. Waar je met alle vertrouwen in mag stappen.
Een ziel kiest bewust voor zijn ouders, daar geloof ik al erg lang in. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af of zij een aardse ouder kiezen voor de lessen, of kiezen zij een zielenouder om zichzelf op zielsnivo te ontwikkelen? En is de aardse ouder ook de zielenouder? Is hier een verschil in?
Mijn eerste gevoel zegt mij nu dat hier een vermenging in zit, maar dat de bron zit in een zielenfamilie/ zielsverbinding.
Dat zou betekenen dat de aardse ouder niet de zielsouder is. Zijn kinderen dan gidsen voor hun aardse ouders? Om de ouders de lessen te leren om zichzelf goed en juist te ontwikkelen op hun pad? Maar welke les is dan voor de kinderen te leren?
Teveel vragen nu, ik laat het even los.
Hier kom ik ongetwijfeld nog een keer op terug.
Ik geloof er in dat er een heftig proces gaande is op aarde, in het Universum. De energie is aan het kantelen. Hoe meer verlichtende energie er wordt losgemaakt, vanuit puurheid en liefde, hoe meer alles in versterkte verbinding komt. De geboortes van de " beleerde" zielen en dus meer verlichte kinderen, hoe sneller dit gaat.
Er gaat al miljoenen jaren een aardse energie door het Universum.
Nogmaals, ik heb geen idee hoe dit werkt en wat de grotere betekenis is, ik typ het uit mijn ziel in. De inzichten komen vanzelf wel :)
Deze aardse energie is het aan het verliezen van de verlichte engelen energie. Als energie van richting veranderd gaat dit in de natuurkunde met grote krachten gepaard. Dit zal dus op aarde ook zo zijn. Ik geloof dat deze verschuiving steeds vaker zal leiden naar stroomuitval,
aardbevingen etc. De schokgolven van energie zijn hier de oorzaak van.
Als ik zo terug kijk op de afgelopen jaren, dan is dit zeker wel toegenomen de laatste jaren.
Het doel is helder. Alles en iedereen (iedere ziel) terug naar de bron. Ultieme puurheid en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en elkaar. Alles om weer perfecte eenheid te zijn.
Ik zal eerlijk zijn dat ik dit een paar keer heb moeten lezen om zelf te begrijpen. Ongetwijfeld volgen er snel inzichten over de reis naar dit doel. Mijn inzichten en gevoelens deel ik graag weer op dit blog.
Liefs en licht,
Oude en jonge zielen
Hoe weet je of je een oude ziel of een jonge ziel bent?
Een antwoord of reden kan ik niet geven. Voor mij is het voelen en weten.
Ik lees uiteraard de laatste tijd meer en meer teksten over zielen, spiritualiteit etc. Voor mij is daar de bevestiging te vinden.
Het is alsof ik deze teksten en dus verhalen eerder heb gelezen, eerder heb meegemaakt.
Is het wijsheid? Wellicht wel, zonder jezelf wijzer te zien dan een ander. Je weet het gewoon. Hoe meer je voelt, hoe meer er ook aan kennis
terugkomt. Ik geloof er in dat je niet iets nieuws leert, maar dat je je meer gaat herinneren uit de eerdere lessen helemaal teruggaand naar het moment dat je geboren werd als ziel. Op dat moment weet je "alles".
Ik geloof in carnatie en re-incarnatie, dat mag duidelijk zijn. Bij de 1e carnatie is er ook ego meegekomen in je lijf, namelijk je hoofd. In alle levens op aarde is het hoofd sterker en krachtiger geworden, het ego is dus gaan overnemen van de ziel, het gevoel.
Alle kennis van de ziel is echter nooit verdwenen, slechts overschaduwd door het denken.
Ga maar eens na hoe snel je bij iets miraculeus zegt.."Dit kan niet, dit snap ik niet....wat een toeval....puur geluk".
Is dat zo? Of is dat juist het winnen van het denken, terwijl je hele gevoel zegt dat het klopt.
Terug naar oude en jonge zielen.
Voor mij is het zo dat er meer en meer zielen terugkomen bij het weten vanaf het 1e moment. Geen oordelen, geen verwachtingen, alles puur.
De zielen die dit als "eerste" ervaren zijn voor mij de oudere zielen.
Zij zijn door de levenslessen heen gegaan, om tot inzicht te komen dat het hart het altijd mag "winnen" van het hoofd.
Voelen, liefde stralen en zijn, in alle puurheid.
De verhouding op aarde is nog erg scheef. Het hoofd (dus ego) wint het nog 9 van de 10 keer in ontmoetingen tussen mensen. Maar de beweging is gaande. Iedere ziel heeft de tocht terug naar het begin te maken, dat is onoverkomelijk.
Het moment dat gevoel het gaat winnen van het hoofd zal dus ook als collectief een keer volgen. Dan zal er een intens andere wereld ontstaan. Laat ik eerst maar bij mijzelf beginnen :) met het vertrouwen dat er meer en meer zielen dit zullen meemaken.
Geholpen door onze kinderen, want ik geloof dat dit nog hogere zielen zijn om het proces van voelen vs hoofd nog sneller om te draaien en de energie in het universum meer en meer puur te maken.
Meer in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Een antwoord of reden kan ik niet geven. Voor mij is het voelen en weten.
Ik lees uiteraard de laatste tijd meer en meer teksten over zielen, spiritualiteit etc. Voor mij is daar de bevestiging te vinden.
Het is alsof ik deze teksten en dus verhalen eerder heb gelezen, eerder heb meegemaakt.
Is het wijsheid? Wellicht wel, zonder jezelf wijzer te zien dan een ander. Je weet het gewoon. Hoe meer je voelt, hoe meer er ook aan kennis
terugkomt. Ik geloof er in dat je niet iets nieuws leert, maar dat je je meer gaat herinneren uit de eerdere lessen helemaal teruggaand naar het moment dat je geboren werd als ziel. Op dat moment weet je "alles".
Ik geloof in carnatie en re-incarnatie, dat mag duidelijk zijn. Bij de 1e carnatie is er ook ego meegekomen in je lijf, namelijk je hoofd. In alle levens op aarde is het hoofd sterker en krachtiger geworden, het ego is dus gaan overnemen van de ziel, het gevoel.
Alle kennis van de ziel is echter nooit verdwenen, slechts overschaduwd door het denken.
Ga maar eens na hoe snel je bij iets miraculeus zegt.."Dit kan niet, dit snap ik niet....wat een toeval....puur geluk".
Is dat zo? Of is dat juist het winnen van het denken, terwijl je hele gevoel zegt dat het klopt.
Terug naar oude en jonge zielen.
Voor mij is het zo dat er meer en meer zielen terugkomen bij het weten vanaf het 1e moment. Geen oordelen, geen verwachtingen, alles puur.
De zielen die dit als "eerste" ervaren zijn voor mij de oudere zielen.
Zij zijn door de levenslessen heen gegaan, om tot inzicht te komen dat het hart het altijd mag "winnen" van het hoofd.
Voelen, liefde stralen en zijn, in alle puurheid.
De verhouding op aarde is nog erg scheef. Het hoofd (dus ego) wint het nog 9 van de 10 keer in ontmoetingen tussen mensen. Maar de beweging is gaande. Iedere ziel heeft de tocht terug naar het begin te maken, dat is onoverkomelijk.
Het moment dat gevoel het gaat winnen van het hoofd zal dus ook als collectief een keer volgen. Dan zal er een intens andere wereld ontstaan. Laat ik eerst maar bij mijzelf beginnen :) met het vertrouwen dat er meer en meer zielen dit zullen meemaken.
Geholpen door onze kinderen, want ik geloof dat dit nog hogere zielen zijn om het proces van voelen vs hoofd nog sneller om te draaien en de energie in het universum meer en meer puur te maken.
Meer in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Zielsgroei, de ontluikende bloem
De les is weer geleerd.
Al denk je dat je vastloopt en niet meer groeit, dan volgt in rust toch de mooiste inzichten.
Het was een moeilijk weekje deze week. Het was druk en ik ben slecht bezig geweest met mijzelf. Weinig rust, weinig meditatie en voelen. Zo mag ik dus al leren om mijn nieuwe patroon en pad nog goed vol te houden. Ik werd lichamelijk direct hier op gewezen: nekpijn, helemaal vast.
Mijn oude patroon wordt dus simpelweg niet meer geaccepteerd. De groei mag zich doorzetten en mijn gids (zoals ik het maar even noem) laat mij nooit meer in mijn oude patroon vervallen: mijzelf negeren, teveel denken en met anderen bezig zijn.
Ik heb de metafoor van de week beschreven van een bloeiende bloem die nu open is geklapt en mag leren alleen te staan, weerstanden te voelen en accepteren, meebewegen met de stormen en genieten van regen, want dat brengt groei. Daarnaast leren voelen dat het een mooie bloem is die gezien mag worden.
Stel je een ontluikende bloem voor. Een bloem die open wil klappen, want licht wil iedere bloem toch ervaren. Bij het ontluiken van een bloem zijn de bladeren nog in staat om dicht te klappen als de bloem "gevaar" voelt, onzekerheid.
Dit patroon kan een, nog niet vol opengeklapte, bloem eindeloos herhalen. Stapje voor stapje zal een bloem toch verder moeten openslaan om het licht en de warmte in volheid te ervaren. Zij zal dus steeds verder opengaan.
Er komt een moment dat er zoveel warmte en licht is dat de bloem haarzelf volledig in vertrouwen openklapt, gevoed door sterke drang naar warmte en licht. Eenmaal volledig open zal de bloem haar bladeren niet meer kunnen sluiten.
Dan is zij volledig open en dus ook kwetsbaar voor alle invloeden van buitenaf. Dan volgt de echte strijd. De strijd om in angstige, voorheen bange, momenten niet de bladeren meer dicht te kunnen klappen, terug in oude patronen en haar schulp. De strijd om te accepteren dat deze weerstanden iets moois brengen, lessen geven en groei creeren.
Dit zal in het begin pijn doen, zeker in de bladeren en de kern van de bloem. Onmachtige bladeren en een ultiem kwetsbare kern.
Maar het moment dat een bloem haarzelf als een prachtige creatie zal zien, zal leren meebewegen in plaats van stijfstaan, leren verstuiven en delen, dan zal die bloem mooier en mooier worden. In grootte en kleur.
De lotus is de bloem die past bij mij. Mooi om dit te zien in een meditatie.
Het was mij weer een fraaie week :)
Liefs en licht,
Het was een moeilijk weekje deze week. Het was druk en ik ben slecht bezig geweest met mijzelf. Weinig rust, weinig meditatie en voelen. Zo mag ik dus al leren om mijn nieuwe patroon en pad nog goed vol te houden. Ik werd lichamelijk direct hier op gewezen: nekpijn, helemaal vast.
Mijn oude patroon wordt dus simpelweg niet meer geaccepteerd. De groei mag zich doorzetten en mijn gids (zoals ik het maar even noem) laat mij nooit meer in mijn oude patroon vervallen: mijzelf negeren, teveel denken en met anderen bezig zijn.
Ik heb de metafoor van de week beschreven van een bloeiende bloem die nu open is geklapt en mag leren alleen te staan, weerstanden te voelen en accepteren, meebewegen met de stormen en genieten van regen, want dat brengt groei. Daarnaast leren voelen dat het een mooie bloem is die gezien mag worden.
Stel je een ontluikende bloem voor. Een bloem die open wil klappen, want licht wil iedere bloem toch ervaren. Bij het ontluiken van een bloem zijn de bladeren nog in staat om dicht te klappen als de bloem "gevaar" voelt, onzekerheid.
Dit patroon kan een, nog niet vol opengeklapte, bloem eindeloos herhalen. Stapje voor stapje zal een bloem toch verder moeten openslaan om het licht en de warmte in volheid te ervaren. Zij zal dus steeds verder opengaan.
Er komt een moment dat er zoveel warmte en licht is dat de bloem haarzelf volledig in vertrouwen openklapt, gevoed door sterke drang naar warmte en licht. Eenmaal volledig open zal de bloem haar bladeren niet meer kunnen sluiten.
Dan is zij volledig open en dus ook kwetsbaar voor alle invloeden van buitenaf. Dan volgt de echte strijd. De strijd om in angstige, voorheen bange, momenten niet de bladeren meer dicht te kunnen klappen, terug in oude patronen en haar schulp. De strijd om te accepteren dat deze weerstanden iets moois brengen, lessen geven en groei creeren.
Dit zal in het begin pijn doen, zeker in de bladeren en de kern van de bloem. Onmachtige bladeren en een ultiem kwetsbare kern.
Maar het moment dat een bloem haarzelf als een prachtige creatie zal zien, zal leren meebewegen in plaats van stijfstaan, leren verstuiven en delen, dan zal die bloem mooier en mooier worden. In grootte en kleur.
De lotus is de bloem die past bij mij. Mooi om dit te zien in een meditatie.
Het was mij weer een fraaie week :)
Liefs en licht,
26 september 2013
Verbinding
Alles is 1 en in verbinding met elkaar, zo kijk ik naar de wereld, het Universum. Als ik iets doe of uitstraal, dan heeft dat ergens een effect op iets of iemand.
Deze beweging komt vanuit de ziel en als eerder gezegd zie ik de ziel als energie. Als ik mijn energie laat stromen en alles staat in verbinding, dan heeft mijn energie dus een direct gevolg op iets of iemand.
Denk maar eens aan dat moment dat je ergens binnenkomt en "je voelt de spanning in de ruimte". Wat is die spanning? Van wie komt die spanning? Waarom voel jij dit?
Dit is volgens mij een continue proces, ieder moment, altijd.
Nog een voorbeeld:
Waarom heb je met de ene persoon een klik? Wat is die klik? Je herkent het wel.
Ik voel die klik als eenzelfde energiefrequentie. Je voelt je prettig bij die energie, je hebt namelijk dezelfde frequentie: "klik". Zo werkt het ook andersom, als iemand totaal niet past....dat resoneert en doet jouw energie dus schudden.
Mijn eigen les op dit vlak is: verbinden. Verbinding maken en mensen hopelijk mogen helpen dit te leren. Voor mijzelf mag ik leren in verbinding te blijven met mensen, ook als de energie niet goed voelt of als ikzelf in onbalans ben.
Ik ben altijd gezien als allemans vriend. "Hij kan het met iedereen vinden"...."Jij begrijpt ook altijd alles van iedereen"....Ik heb daar vaak een negatieve lading aan gehangen, maar is dat zo?
Nu voel ik het als een kwaliteit. Iets waar ik de wereld mooier mee mag maken. Liefde is contact, contact is verbinden....ik mag dit blijven doen en verder helpen uitdragen.
De wereld wordt steeds individueler, steeds meer uit het contact met anderen. Dit voelt voor mij niet juist....zeker als je er van uitgaat dat alles in verbinding is qua energie.
Wat gebeurt er als iets een continue verbinding heeft, maar qua structuur uit elkaar wil gaan? Dat geeft wrijving, scheuren, enorme krachten komen vrij. De verbinding gaat nooit los, maar hoe meer je wegtrekt van een ander, hoe meer barsten en dus geweld je voelt.
Accepteer de verbinding(en), leer er mee te leven. Afstand nemen lukt altijd, dan zal de verbinding jou echt wel ruimte geven om op jezelf te komen te staan. Om te leren.
Mijn oudste dochter leert mij dit elke dag (als eerder ook gezegd dat mijn jongste mij veel leert). Mijn oudste is hoogsensitief. Zij pikt enorm sterk alle energien om haar heen op. Dat brengt haar soms van slag. Als ik daar, vanuit mijn eigen prikkels op reageer en wij dus gaan botsen, dan explodeert de energie. Hoger en hoger tot dat zij of ik ga gillen.
Er is maar 1 oplossing: verbinden, contact maken. Als wij samen gaan zitten, dicht tegen elkaar, zonder woorden, dan zakt de energie bijzonder snel, maken wij contact en "vinden wij elkaar". Daar is geen woord voor nodig, alleen maar liefde en energie. Ego brengt mij hierin van mijn pad naar het punt "ik moet gelijk hebben", maar wat is het nut daarvan?
Verbinden is het mooiste wat er is, waarbij gezegd dat je met iedereen een verbinding hebt. Zoek het punt van de verbinding en je zal iedereen respecteren, accepteren en liefhebben, om haar of zijn kwaliteit.
Iedere verbinding is anders, van de meest heftige liefdesverbinding of soulmates tot een verbinding op eenzelfde smaak van muziek. Zoek de connectie en je hebt nooit met iemand een probleem.
Om die te voelen, mag je leren luisteren naar de ander en jouw eigen gevoel. Ego uitzetten en hart openstellen.
Geniet ervan, je gaat mooie zielen ontmoeten als je zo in het leven staat. Althans ik wel.
Liefs en licht,
Deze beweging komt vanuit de ziel en als eerder gezegd zie ik de ziel als energie. Als ik mijn energie laat stromen en alles staat in verbinding, dan heeft mijn energie dus een direct gevolg op iets of iemand.
Denk maar eens aan dat moment dat je ergens binnenkomt en "je voelt de spanning in de ruimte". Wat is die spanning? Van wie komt die spanning? Waarom voel jij dit?
Dit is volgens mij een continue proces, ieder moment, altijd.
Nog een voorbeeld:
Waarom heb je met de ene persoon een klik? Wat is die klik? Je herkent het wel.
Ik voel die klik als eenzelfde energiefrequentie. Je voelt je prettig bij die energie, je hebt namelijk dezelfde frequentie: "klik". Zo werkt het ook andersom, als iemand totaal niet past....dat resoneert en doet jouw energie dus schudden.
Mijn eigen les op dit vlak is: verbinden. Verbinding maken en mensen hopelijk mogen helpen dit te leren. Voor mijzelf mag ik leren in verbinding te blijven met mensen, ook als de energie niet goed voelt of als ikzelf in onbalans ben.
Ik ben altijd gezien als allemans vriend. "Hij kan het met iedereen vinden"...."Jij begrijpt ook altijd alles van iedereen"....Ik heb daar vaak een negatieve lading aan gehangen, maar is dat zo?
Nu voel ik het als een kwaliteit. Iets waar ik de wereld mooier mee mag maken. Liefde is contact, contact is verbinden....ik mag dit blijven doen en verder helpen uitdragen.
De wereld wordt steeds individueler, steeds meer uit het contact met anderen. Dit voelt voor mij niet juist....zeker als je er van uitgaat dat alles in verbinding is qua energie.
Wat gebeurt er als iets een continue verbinding heeft, maar qua structuur uit elkaar wil gaan? Dat geeft wrijving, scheuren, enorme krachten komen vrij. De verbinding gaat nooit los, maar hoe meer je wegtrekt van een ander, hoe meer barsten en dus geweld je voelt.
Accepteer de verbinding(en), leer er mee te leven. Afstand nemen lukt altijd, dan zal de verbinding jou echt wel ruimte geven om op jezelf te komen te staan. Om te leren.
Mijn oudste dochter leert mij dit elke dag (als eerder ook gezegd dat mijn jongste mij veel leert). Mijn oudste is hoogsensitief. Zij pikt enorm sterk alle energien om haar heen op. Dat brengt haar soms van slag. Als ik daar, vanuit mijn eigen prikkels op reageer en wij dus gaan botsen, dan explodeert de energie. Hoger en hoger tot dat zij of ik ga gillen.
Er is maar 1 oplossing: verbinden, contact maken. Als wij samen gaan zitten, dicht tegen elkaar, zonder woorden, dan zakt de energie bijzonder snel, maken wij contact en "vinden wij elkaar". Daar is geen woord voor nodig, alleen maar liefde en energie. Ego brengt mij hierin van mijn pad naar het punt "ik moet gelijk hebben", maar wat is het nut daarvan?
Verbinden is het mooiste wat er is, waarbij gezegd dat je met iedereen een verbinding hebt. Zoek het punt van de verbinding en je zal iedereen respecteren, accepteren en liefhebben, om haar of zijn kwaliteit.
Iedere verbinding is anders, van de meest heftige liefdesverbinding of soulmates tot een verbinding op eenzelfde smaak van muziek. Zoek de connectie en je hebt nooit met iemand een probleem.
Om die te voelen, mag je leren luisteren naar de ander en jouw eigen gevoel. Ego uitzetten en hart openstellen.
Geniet ervan, je gaat mooie zielen ontmoeten als je zo in het leven staat. Althans ik wel.
Liefs en licht,
NU
Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas verandert die puurheid naarmate ze ouder worden, ze horen "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....maar is dat wel zo goed?....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag wil blijven doen, hoe moeilijk dit ook soms is.Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas "vervuilen" wij die puurheid naarmate ze ouder worden, met "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....nogmaals, wie mag er nu iets leren....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag blijf doen, hoe moeilijk dit ook soms is
Liefs en licht,
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas verandert die puurheid naarmate ze ouder worden, ze horen "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....maar is dat wel zo goed?....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag wil blijven doen, hoe moeilijk dit ook soms is.Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas "vervuilen" wij die puurheid naarmate ze ouder worden, met "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....nogmaals, wie mag er nu iets leren....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag blijf doen, hoe moeilijk dit ook soms is
Liefs en licht,
21 september 2013
Hoe verder.....
Dit blog is de spreekbuis van mijn ziel. Wat ik wil delen is mijn ontwikkeling, mijn pad.
Mijn ervaringen ga ik delen via dit blog. Alles wat er al op het blog staat is wat ik al heb meegemaakt.
Met alle vertrouwen dat ik nog veel bijzonders ga meemaken, zal ik nog veel nieuwe artikelen schrijven.
Ik hoop dat ik mensen er mee mag inspireren ook naar jeZelf te gaan luisteren; jouw innerlijke kind. Die is zuiver, als alle kinderen zijn. Een waterdicht kompas om je pad te vinden en te volgen.
Wat ik zal delen weet ik nu (nog) niet, maar het wordt vast weer een mooie rit er naar toe. Het is mijn gevoel over zielen, zielsliefde en spiritualiteit. Jij bepaalt of het jou aanspreekt.
Ik hoop dat ik met deze blog meer positiviteit en licht over deze aarde mag verspreiden. Het zou mij een eer zijn!
Alle liefs en licht,
Namaste!
Met alle vertrouwen dat ik nog veel bijzonders ga meemaken, zal ik nog veel nieuwe artikelen schrijven.
Ik hoop dat ik mensen er mee mag inspireren ook naar jeZelf te gaan luisteren; jouw innerlijke kind. Die is zuiver, als alle kinderen zijn. Een waterdicht kompas om je pad te vinden en te volgen.
Wat ik zal delen weet ik nu (nog) niet, maar het wordt vast weer een mooie rit er naar toe. Het is mijn gevoel over zielen, zielsliefde en spiritualiteit. Jij bepaalt of het jou aanspreekt.
Ik hoop dat ik met deze blog meer positiviteit en licht over deze aarde mag verspreiden. Het zou mij een eer zijn!
Alle liefs en licht,
Namaste!
Je lijf als signaal
Kort geleden heb ik weken lang last gehad van mijn nek. Dacht eerst dat het kou was, vanaf de airco in de auto. Ik heb het laten gaan, eigenwijs als ik ben.
In de loop van de tijd kwam het gevoel dat het meer een signaal moest zijn; iets blokkeerde? Of was het een groeipijn?
Op een avond rij ik richting R'dam voor een afspraak en kom ik in 100 meter 2x een Shell auto tegen. Aandacht aan. 2 km verder weer 1 om op de heenreis 5 exact dezelfde Shell auto's te zien.
De afspraak was een workshop over Healing. Healing van je ziel, de signalen die je lijf afgeven als blijkt dat je heelt of nog iets te helen hebt. Het eerste meest belangrijke plekje waar dit loskomt is je nek.....TING! Hoe toevallig :))
De pijn was die avond heftiger dan ooit. Maar bij de laatste helende oefening voelde ik de pijn wegzakken. Voelde erg vreemd, want was het dan wat de pijn in eerste instantie veroorzaakte? De boodschap kwam toen ik naar huis reed
Tevreden en weer meer ontwikkeld op naar huis. Wat denk je, weer 5x een Shell auto. En bij de 3e wist ik het....ik kom uit mijn schulp....mijn ziel kruipt uit zijn schelp....coming out of its SHELL! Het is mij letterlijk verteld. De volgende morgen was alle pijn weg en sindsdien niet meer teruggeweest. Het was dus groeipijn in samenspraak met mijn 5e chakra die vol open is gegaan na het starten van mijn blog.
Ik ben er achter gekomen dat je lijf hele duidelijke signalen afgeeft over de staat van je ziel. Alle klachten hebben een oorsprong. Leer te luisteren naar je lijf.
symptomen
betekenis ziekten
Als je goed luistert en dus voelt, dan wordt er helder met je gesproken.
Liefs en licht,
In de loop van de tijd kwam het gevoel dat het meer een signaal moest zijn; iets blokkeerde? Of was het een groeipijn?
Op een avond rij ik richting R'dam voor een afspraak en kom ik in 100 meter 2x een Shell auto tegen. Aandacht aan. 2 km verder weer 1 om op de heenreis 5 exact dezelfde Shell auto's te zien.
De afspraak was een workshop over Healing. Healing van je ziel, de signalen die je lijf afgeven als blijkt dat je heelt of nog iets te helen hebt. Het eerste meest belangrijke plekje waar dit loskomt is je nek.....TING! Hoe toevallig :))
De pijn was die avond heftiger dan ooit. Maar bij de laatste helende oefening voelde ik de pijn wegzakken. Voelde erg vreemd, want was het dan wat de pijn in eerste instantie veroorzaakte? De boodschap kwam toen ik naar huis reed
Tevreden en weer meer ontwikkeld op naar huis. Wat denk je, weer 5x een Shell auto. En bij de 3e wist ik het....ik kom uit mijn schulp....mijn ziel kruipt uit zijn schelp....coming out of its SHELL! Het is mij letterlijk verteld. De volgende morgen was alle pijn weg en sindsdien niet meer teruggeweest. Het was dus groeipijn in samenspraak met mijn 5e chakra die vol open is gegaan na het starten van mijn blog.
Ik ben er achter gekomen dat je lijf hele duidelijke signalen afgeeft over de staat van je ziel. Alle klachten hebben een oorsprong. Leer te luisteren naar je lijf.
symptomen
betekenis ziekten
Als je goed luistert en dus voelt, dan wordt er helder met je gesproken.
Liefs en licht,
Namen als symbolen en boodschappen
Waar ik verreweg het meest van onder de indruk ben is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek"), zelfs via dieren.
Ik zal met de laatste beginnen, aangezien die ook het meest recent zijn. Zoals je nu wel door hebt is mijn spirituele ontwikkeling in een bizar snel tempo gegaan. Ik ben van frequentie veranderd, ben meer gaan "zien en voelen".
Op een middag kwam dit ook als een bom bij mij binnen. Het besef wat er allemaal de afgelopen maanden/ jaren was gebeurd. Diezelfde dag vloog er een libel in de woonkamer. Ietwat vreemde plek, maar zo heel bijzonder vond ik het nou ook weer niet. Ik heb hem gevangen en weer buiten losgelaten. Iets in mij zei wel "mmm....betekenis?"
Verder geen aandacht. Volgende dag, weer 1. Ik had de deur naar de tuin net 2 minuten openstaan. De libel was 1 minuut binnen en verdween weer. Ik al iets meer nieuwsgierig.
2 dagen later land er een libel op de tafel waaraan ik samen met mijn vrouw aan het lunchen was. Ja, dan ga je toch wel de boodschap zien. Ik kreeg een boodschap via de libel.
Nou, die was helder: symbooldieren
Dan was de libel als gezegd niet het enige symbool
Wat mij echt deed en nog steeds doet rillen is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek").
Hoe ben ik zo tot deze conclusie gekomen vraag je je vast af. Nou, dat heb ik ook een tijd gehad.
Ik rij iedere dag via de snelweg naar mijn werk en als bij iedereen bekend rijden daar veel vrachtwagens. Niks bijzonders. Tot ik op een dag wel erg vaak de naam "St vd Brink" tegen kwam. Zo vaak dat het niet meer "toeval" was. Maar ja, wat moet je met deze conclusie?
Het heeft maanden geduurd voor het mij werd "verteld".
Op een dinsdagmiddag op werk stond ik op het punt naar huis te gaan. Normale dag, niks geks. Op een bureau lag al weken een magazine over Coaching, waar ik nota bene mijzelf in aan het ontwikkelen ben “coaching”. Ik ben er tientallen keren langsgelopen, maar nu "moest ik het openslaan" en dat terwijl ik naar huis moest.
Ik blader wat door het blad, tot ik op een pagina kom die direct mijn aandacht had. Hierin vertelde een dame haar verhaal over contact maken met haar ziel, haar spirituele groei etc. Vanuit eenzelfde herkenbare situatie is zij van baan veranderd, spontaan gaan schrijven, zielsbrieven noemt zij deze. Ik heb ademloos staan lezen, zo'n herkenbaar verhaal.
Ik wilde het blad dichtslaan tot ik haar naam las.....en stil werd.....Chantal vd Brink. Daar viel het kwartje...Vd Brink is mij al aangekondigd....met de boodschap: ga maar schrijven Jeroen, vanuit je ziel. Jouw verhaal gaat verbinden als Chantal's verhaal dat ook voor jou heeft gedaan.
In de tussentijd is er een nieuwe naam opgedoken. Een naam die ik per dag 6 a 7 keer zie, op vrachtwagens. De boodschap wordt heftiger, maar het antwoord heb ik nog niet. Ik heb alle vertrouwen dat dit vanzelf wel komt. Bakker is de naam.....ik wacht rustig af.
Het is inmiddels ook zo dat directe boodschappen worden doorgegeven via namen op vrachtwagens.
Lees hiervoor mijn volgende stuk.
Liefs en licht,
Ik zal met de laatste beginnen, aangezien die ook het meest recent zijn. Zoals je nu wel door hebt is mijn spirituele ontwikkeling in een bizar snel tempo gegaan. Ik ben van frequentie veranderd, ben meer gaan "zien en voelen".
Op een middag kwam dit ook als een bom bij mij binnen. Het besef wat er allemaal de afgelopen maanden/ jaren was gebeurd. Diezelfde dag vloog er een libel in de woonkamer. Ietwat vreemde plek, maar zo heel bijzonder vond ik het nou ook weer niet. Ik heb hem gevangen en weer buiten losgelaten. Iets in mij zei wel "mmm....betekenis?"
Verder geen aandacht. Volgende dag, weer 1. Ik had de deur naar de tuin net 2 minuten openstaan. De libel was 1 minuut binnen en verdween weer. Ik al iets meer nieuwsgierig.
2 dagen later land er een libel op de tafel waaraan ik samen met mijn vrouw aan het lunchen was. Ja, dan ga je toch wel de boodschap zien. Ik kreeg een boodschap via de libel.
Nou, die was helder: symbooldieren
Dan was de libel als gezegd niet het enige symbool
Wat mij echt deed en nog steeds doet rillen is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek").
Hoe ben ik zo tot deze conclusie gekomen vraag je je vast af. Nou, dat heb ik ook een tijd gehad.
Ik rij iedere dag via de snelweg naar mijn werk en als bij iedereen bekend rijden daar veel vrachtwagens. Niks bijzonders. Tot ik op een dag wel erg vaak de naam "St vd Brink" tegen kwam. Zo vaak dat het niet meer "toeval" was. Maar ja, wat moet je met deze conclusie?
Het heeft maanden geduurd voor het mij werd "verteld".
Op een dinsdagmiddag op werk stond ik op het punt naar huis te gaan. Normale dag, niks geks. Op een bureau lag al weken een magazine over Coaching, waar ik nota bene mijzelf in aan het ontwikkelen ben “coaching”. Ik ben er tientallen keren langsgelopen, maar nu "moest ik het openslaan" en dat terwijl ik naar huis moest.
Ik blader wat door het blad, tot ik op een pagina kom die direct mijn aandacht had. Hierin vertelde een dame haar verhaal over contact maken met haar ziel, haar spirituele groei etc. Vanuit eenzelfde herkenbare situatie is zij van baan veranderd, spontaan gaan schrijven, zielsbrieven noemt zij deze. Ik heb ademloos staan lezen, zo'n herkenbaar verhaal.
Ik wilde het blad dichtslaan tot ik haar naam las.....en stil werd.....Chantal vd Brink. Daar viel het kwartje...Vd Brink is mij al aangekondigd....met de boodschap: ga maar schrijven Jeroen, vanuit je ziel. Jouw verhaal gaat verbinden als Chantal's verhaal dat ook voor jou heeft gedaan.
In de tussentijd is er een nieuwe naam opgedoken. Een naam die ik per dag 6 a 7 keer zie, op vrachtwagens. De boodschap wordt heftiger, maar het antwoord heb ik nog niet. Ik heb alle vertrouwen dat dit vanzelf wel komt. Bakker is de naam.....ik wacht rustig af.
Het is inmiddels ook zo dat directe boodschappen worden doorgegeven via namen op vrachtwagens.
Lees hiervoor mijn volgende stuk.
Liefs en licht,
Muziek
Dit is toch wel het "gesprek" wat mij tot dit blog heeft gebracht. Via muziek werd er met mij gecommuniceerd en iedere zenuw werd geraakt.
Muziek is voeding voor de ziel. Muziek is geluid, geluid is een trilling, energie is een trilling, een ziel is energie, een ziel beweegt door energie. Muziek beweegt de ziel.
Voor iedere ziel verschilt dit; jij voelt wel welke energie jou echt raakt. Dat is dan een trilling die jou (jouw energie) doet bewegen. Zo persoonlijk is dat.
Zoals ik eerder al schreef (Intuïtieve Ontwikkeling “wie was ik”) heb ik mijzelf lang ondergeschikt gemaakt aan alles en iedereen om mij heen. Nu ik meer en meer ben gaan luisteren naar mijn ziel merk ik ook dat mijn ziel erg resoneert op muziek die mij raken, die mijn frequentie raken. In dit nummer zitten boodschappen die jij mag gaan horen. Ik hoor dit als lessen of als bevestigingen.
Twee voorbeelden hiervan zijn:
Pink Perfect
Katy Perry Roar
Er was een nummer dat veel, heel veel in gang heeft gezet in de laatste periode.
Mijn exacte reactie op het nummer van Emeli Sande was: “….mijn ziel heeft een nummer geschreven en engel gevonden om het te zingen”.
Emeli Sande
Read all about it
Bij de 1e reactie wist ik nog niet wat de bedoeling was. Behalve dat dit nummer iets betekende.
Als eerder gezegd was een van mijn nog op te lossen lessen (Intuïtieve Ontwikkeling): "Spreek je uit", "Laat je stem horen". Pas later kwam de tekst van het nummer echt binnen en toen was het helemaal "bam"!! Alles is letterlijk mijn verhaal.
Tijdens een meditatie werd er in mijn oor gefluisterd "Ga schrijven". Ik heb dit genoteerd, maar verder geen aandacht aan gegeven.
Het moment waardoor ik met dit blog ben begonnen was als gezegd het moment dat ik eindelijk de getoonde naam "Vd Brink" begreep (namen en symbolen). Letterlijk werd mij getoond dat ik ook mocht gaan delen, door middel van mijn verhaal te beschrijven.
Ik mocht gaan spreken door te schrijven...., mijn 5e chakra opengooien.
Ga ik iedereen raken hiermee? Nee, maar dat is ook de bedoeling niet. Degene die ik ga raken zijn zielen die op eenzelfde frequentie bewegen. Zielen op een lagere trilling ga ik waarschijnlijk niet raken.
Hoe ik daar over voel vertel ik later nog.
Liefs en licht,
Muziek is voeding voor de ziel. Muziek is geluid, geluid is een trilling, energie is een trilling, een ziel is energie, een ziel beweegt door energie. Muziek beweegt de ziel.
Voor iedere ziel verschilt dit; jij voelt wel welke energie jou echt raakt. Dat is dan een trilling die jou (jouw energie) doet bewegen. Zo persoonlijk is dat.
Zoals ik eerder al schreef (Intuïtieve Ontwikkeling “wie was ik”) heb ik mijzelf lang ondergeschikt gemaakt aan alles en iedereen om mij heen. Nu ik meer en meer ben gaan luisteren naar mijn ziel merk ik ook dat mijn ziel erg resoneert op muziek die mij raken, die mijn frequentie raken. In dit nummer zitten boodschappen die jij mag gaan horen. Ik hoor dit als lessen of als bevestigingen.
Twee voorbeelden hiervan zijn:
Pink Perfect
Katy Perry Roar
Er was een nummer dat veel, heel veel in gang heeft gezet in de laatste periode.
Mijn exacte reactie op het nummer van Emeli Sande was: “….mijn ziel heeft een nummer geschreven en engel gevonden om het te zingen”.
Emeli Sande
Read all about it
Bij de 1e reactie wist ik nog niet wat de bedoeling was. Behalve dat dit nummer iets betekende.
Als eerder gezegd was een van mijn nog op te lossen lessen (Intuïtieve Ontwikkeling): "Spreek je uit", "Laat je stem horen". Pas later kwam de tekst van het nummer echt binnen en toen was het helemaal "bam"!! Alles is letterlijk mijn verhaal.
Tijdens een meditatie werd er in mijn oor gefluisterd "Ga schrijven". Ik heb dit genoteerd, maar verder geen aandacht aan gegeven.
Het moment waardoor ik met dit blog ben begonnen was als gezegd het moment dat ik eindelijk de getoonde naam "Vd Brink" begreep (namen en symbolen). Letterlijk werd mij getoond dat ik ook mocht gaan delen, door middel van mijn verhaal te beschrijven.
Ik mocht gaan spreken door te schrijven...., mijn 5e chakra opengooien.
Ga ik iedereen raken hiermee? Nee, maar dat is ook de bedoeling niet. Degene die ik ga raken zijn zielen die op eenzelfde frequentie bewegen. Zielen op een lagere trilling ga ik waarschijnlijk niet raken.
Hoe ik daar over voel vertel ik later nog.
Liefs en licht,
Synchroniciteiten “meestergetallen”
In de loop van mijn intuïtieve ontwikkeling begin ik steeds meer "toevalligheden" te zien. Eerst denk je "ach...zal wel toeval zijn", maar er komt een moment dat je daar niet meer omheen kan.
Bij mij was het 11:11 op de klok. Iedere dag voor weken achtereen. Gevolgd door tijden in spiegelbeeld. De 10:01, 12:21 etc etc. Ik heb heel lang niet geweten wat het was, als zo vaak bij nieuwe ontdekkingen J. Maar ook als zo vaak volgde het antwoord vanzelf. Via de site van een bekende kwam ik een link tegen:
meestergetallen
Nadat ik het fenomeen meer en meer ging begrijpen werd het ook een kompas voor mij. Ik kon op basis van de getallen aflezen wat goed voor mijn pad was en wat niet. Aan mij de keuze, als altijd, om er iets mee te doen of niet.
De laatste weken is het "55" wat letterlijk de klok slaat. Iedere dag zeker 6x. Verandering is dus op komst...misschien wel mede door dit blog.
Zolang mijn gevoel er mee matcht ben ik erg blij met de begeleiding via deze (meester)getallen.
Direct het heerlijke signaal: Het tijdstip dat ik dit stuk publiceer 11:11 uur :)
Liefs en licht,
Bij mij was het 11:11 op de klok. Iedere dag voor weken achtereen. Gevolgd door tijden in spiegelbeeld. De 10:01, 12:21 etc etc. Ik heb heel lang niet geweten wat het was, als zo vaak bij nieuwe ontdekkingen J. Maar ook als zo vaak volgde het antwoord vanzelf. Via de site van een bekende kwam ik een link tegen:
meestergetallen
Nadat ik het fenomeen meer en meer ging begrijpen werd het ook een kompas voor mij. Ik kon op basis van de getallen aflezen wat goed voor mijn pad was en wat niet. Aan mij de keuze, als altijd, om er iets mee te doen of niet.
De laatste weken is het "55" wat letterlijk de klok slaat. Iedere dag zeker 6x. Verandering is dus op komst...misschien wel mede door dit blog.
Zolang mijn gevoel er mee matcht ben ik erg blij met de begeleiding via deze (meester)getallen.
Direct het heerlijke signaal: Het tijdstip dat ik dit stuk publiceer 11:11 uur :)
Liefs en licht,
(Intuïtieve) Ontwikkeling
Wie was ik...?
Tot een paar jaar geleden kon men mij na 2 minuten uittekenen. Nuchter, allemans vriend, zegt alles en is er voor je.
Iedereen kon alles aan mij vragen en ik deed het. Ook zonder problemen bij mijzelf, althans dat dacht ik. Alles en iedereen plaatste ik boven mijzelf, ver boven mijzelf. Hiermee deed ik mijn gevoel totaal te kort.
Een paar jaar geleden is "mijn ontwikkeling" gestart. Een training heeft alles in gang gezet. Kort verteld; ik heb mijzelf op camera keihard zien liegen, zonder dat ik mij daar bewust van was.
Met mijn volle overtuiging zei ik dat ik helemaal niks voelde terwijl mijn gehele lijf strijd, woede en razernij uitstraalde. Daar ging het nietsontziende licht aan; ben ik wel in contact met wat ik voel? En waarom in hemelsnaam niet? Wie denk ik dan dat ik ben? En wie ben ik dan eigenlijk echt? Waar is mijn eigen gevoel? En zo nog veel meer.
Stap voor stap, week na week ben ik na deze training gaan spiegelen bij mijzelf. Wat voel ik nu? Of denk ik dat ik wat voel? Wat ziet een ander? En matcht dat met wat ik denk te voelen?
Zo kreeg ik langzaamaan meer in de gaten dat ik ver buiten contact met mijn gevoel leefde. Ik dacht heel veel en voelde van alles, maar uit bescherming liet ik het gevoel niet toe en zei ik standaard: "ach, niets aan de hand". Ik ben altijd als extreem nuchter gezien. Maar weet nu dat ik super sensitief en dus gevoelig ben. Wel met de benen in de klei, maar niet zo gevoelloos als ik deed overkomen, in tegendeel.
Mijn zoektocht en ontdekkingen leidden mij uiteindelijk naar binnen. Naar mijn kern. Om daar echt uit te komen besloot ik vorig jaar om mijn intuïtie nog verder te gaan ontwikkelen.
Een Intuïtieve ontwikkeling in Centrum Djoj te Rotterdam, besloot ik puur op gevoel (toen al blijkbaar niks mis met mijn intuïtie J). Een vriendin had mij het Centrum aanbevolen.
8 modules over intuïtie, chakra's, energievelden, bronnen en thema's in je leven. Alles om je ziel te leren voelen en horen. Tijdens deze cursus is alles in een sneltrein vaart naar voren gekomen. Levenslessen die ik mocht zien en tegelijk afronden, pijnpunten die ik mag en mocht gaan oplossen. Alles om te zuiveren en hoger uit te komen.
Ik ben in deze cursus mijn Zelf echt tegengekomen en mijn aardse lijf hier meer en meer in lijn mee aan het brengen. Ik kreeg inzicht in mijn grootste les; spreek je uit, laat jezelf eens echt zien en horen. Als jij dit gaat doen dan gaan er grote veranderingen volgen. Spreek jezelf nu eens echt uit, gooi gevoel open. Laat jouw krachtdier los (lees “namen en symbolen”), jouw tijger.
Alles blokkeerde op mijn keel-chakra;
Chakra's
Uitspreken was iets wat ik nooit deed. Bang voor confrontaties en de daarbij horende emoties. Ik mocht mijn ego op lijn brengen met mijn ziel. Aards met spiritueel, alles 1 maken.
Naarmate de cursus volgde gebeurde er steeds meer bijzondere dingen. Ik leerde stilte te ontwikkelen en te luisteren.
Als ik mijn energieën op lijn breng ontstaan de mooiste dingen. Zo kom ik tot automatisch schrift, heb ik heldervoelende momenten, helderwetende momenten, voel ik in op energieën van anderen. En dit kan iedereen, als je puur blijft.
Ik ben er van overtuigd dat echte puurheid je ziel is. Daar zit geen kwaad in, niks anders dan liefde en respect voor alles en iedereen. Je ziel is energie en energie maakt geen onderscheid op uiterlijk of innerlijk. Iedereen en alles is 1.
Terug naar mijn ontwikkeling…..
Als gezegd ging ik mij meer en meer intuïtief ontwikkelen. Ik ging meer en meer zien en horen. Dus ook de boodschappen voor mij, vanuit het Universum. Cijfers met boodschappen, muziek met boodschappen, gefluister en zo meer.
Ik ben letterlijk in energie een frequentie hoger gegaan. Van de 3e dimensie naar de 4e en wellicht al deels naar de 5e.
Ascentie
Voor mij was deze periode de meest heftige achtbaan ooit. Ik ben tot grote inzichten gekomen, schokkende tegenstellingen t.o.v. oude patronen en ontwikkelingen die "nuchter bekeken" paranormaal worden beschouwd. Maar alles voelde als - Zo hoort het, het is tijd en goed -.
Een paar van deze bijzondere ontwikkelingen heb ik beschreven in andere verhalen; “muziek”, “namen als symbolen…” etc.
Liefs en licht,
Tot een paar jaar geleden kon men mij na 2 minuten uittekenen. Nuchter, allemans vriend, zegt alles en is er voor je.
Iedereen kon alles aan mij vragen en ik deed het. Ook zonder problemen bij mijzelf, althans dat dacht ik. Alles en iedereen plaatste ik boven mijzelf, ver boven mijzelf. Hiermee deed ik mijn gevoel totaal te kort.
Een paar jaar geleden is "mijn ontwikkeling" gestart. Een training heeft alles in gang gezet. Kort verteld; ik heb mijzelf op camera keihard zien liegen, zonder dat ik mij daar bewust van was.
Met mijn volle overtuiging zei ik dat ik helemaal niks voelde terwijl mijn gehele lijf strijd, woede en razernij uitstraalde. Daar ging het nietsontziende licht aan; ben ik wel in contact met wat ik voel? En waarom in hemelsnaam niet? Wie denk ik dan dat ik ben? En wie ben ik dan eigenlijk echt? Waar is mijn eigen gevoel? En zo nog veel meer.
Stap voor stap, week na week ben ik na deze training gaan spiegelen bij mijzelf. Wat voel ik nu? Of denk ik dat ik wat voel? Wat ziet een ander? En matcht dat met wat ik denk te voelen?
Zo kreeg ik langzaamaan meer in de gaten dat ik ver buiten contact met mijn gevoel leefde. Ik dacht heel veel en voelde van alles, maar uit bescherming liet ik het gevoel niet toe en zei ik standaard: "ach, niets aan de hand". Ik ben altijd als extreem nuchter gezien. Maar weet nu dat ik super sensitief en dus gevoelig ben. Wel met de benen in de klei, maar niet zo gevoelloos als ik deed overkomen, in tegendeel.
Mijn zoektocht en ontdekkingen leidden mij uiteindelijk naar binnen. Naar mijn kern. Om daar echt uit te komen besloot ik vorig jaar om mijn intuïtie nog verder te gaan ontwikkelen.
Een Intuïtieve ontwikkeling in Centrum Djoj te Rotterdam, besloot ik puur op gevoel (toen al blijkbaar niks mis met mijn intuïtie J). Een vriendin had mij het Centrum aanbevolen.
8 modules over intuïtie, chakra's, energievelden, bronnen en thema's in je leven. Alles om je ziel te leren voelen en horen. Tijdens deze cursus is alles in een sneltrein vaart naar voren gekomen. Levenslessen die ik mocht zien en tegelijk afronden, pijnpunten die ik mag en mocht gaan oplossen. Alles om te zuiveren en hoger uit te komen.
Ik ben in deze cursus mijn Zelf echt tegengekomen en mijn aardse lijf hier meer en meer in lijn mee aan het brengen. Ik kreeg inzicht in mijn grootste les; spreek je uit, laat jezelf eens echt zien en horen. Als jij dit gaat doen dan gaan er grote veranderingen volgen. Spreek jezelf nu eens echt uit, gooi gevoel open. Laat jouw krachtdier los (lees “namen en symbolen”), jouw tijger.
Alles blokkeerde op mijn keel-chakra;
Chakra's
Uitspreken was iets wat ik nooit deed. Bang voor confrontaties en de daarbij horende emoties. Ik mocht mijn ego op lijn brengen met mijn ziel. Aards met spiritueel, alles 1 maken.
Naarmate de cursus volgde gebeurde er steeds meer bijzondere dingen. Ik leerde stilte te ontwikkelen en te luisteren.
Als ik mijn energieën op lijn breng ontstaan de mooiste dingen. Zo kom ik tot automatisch schrift, heb ik heldervoelende momenten, helderwetende momenten, voel ik in op energieën van anderen. En dit kan iedereen, als je puur blijft.
Ik ben er van overtuigd dat echte puurheid je ziel is. Daar zit geen kwaad in, niks anders dan liefde en respect voor alles en iedereen. Je ziel is energie en energie maakt geen onderscheid op uiterlijk of innerlijk. Iedereen en alles is 1.
Terug naar mijn ontwikkeling…..
Als gezegd ging ik mij meer en meer intuïtief ontwikkelen. Ik ging meer en meer zien en horen. Dus ook de boodschappen voor mij, vanuit het Universum. Cijfers met boodschappen, muziek met boodschappen, gefluister en zo meer.
Ik ben letterlijk in energie een frequentie hoger gegaan. Van de 3e dimensie naar de 4e en wellicht al deels naar de 5e.
Ascentie
Voor mij was deze periode de meest heftige achtbaan ooit. Ik ben tot grote inzichten gekomen, schokkende tegenstellingen t.o.v. oude patronen en ontwikkelingen die "nuchter bekeken" paranormaal worden beschouwd. Maar alles voelde als - Zo hoort het, het is tijd en goed -.
Een paar van deze bijzondere ontwikkelingen heb ik beschreven in andere verhalen; “muziek”, “namen als symbolen…” etc.
Liefs en licht,
nonsens?
Het woord zegt al genoeg, je mag dit allemaal nonsens vinden. Het is aan jou zelf om dit allemaal te geloven. Jij voelt het wel.
Mijn gevoel is dat jouw ziel reageert als iets jouw ziel ook raakt. Foto's, muziek, mensen. Wanneer dit gebeurt dan voel je direct tintels. Niemand voelt dit anders dan jij. Wat iets of iemand met jou doet dan weet jij alleen dat dit zo is en wat dat is. Jij weet het, jij voelt het!
Eigenlijk zegt het woord het al. Non-sens.... geen gevoel. Geen gevoel is hoofd....hoofd is denken, is ego, is aangeleerd. Sens is gevoel, is intuïtie. Sensitief wordt vaak veroordeeld als "truttig en vrouwelijk", maar is dat zo?
Volgens mij ben je dan gewoon in contact met je intuïtie. Vaar je en ga je op gevoel. Als gezegd, je mag dit alles nonsens vinden. Ik wil je slechts vragen op basis waarvan je dit oordeel trekt? En is oordelen respecteren? Wat zegt jouw oordeel jou over jezelf?
Liefs en licht,
Mijn gevoel is dat jouw ziel reageert als iets jouw ziel ook raakt. Foto's, muziek, mensen. Wanneer dit gebeurt dan voel je direct tintels. Niemand voelt dit anders dan jij. Wat iets of iemand met jou doet dan weet jij alleen dat dit zo is en wat dat is. Jij weet het, jij voelt het!
Eigenlijk zegt het woord het al. Non-sens.... geen gevoel. Geen gevoel is hoofd....hoofd is denken, is ego, is aangeleerd. Sens is gevoel, is intuïtie. Sensitief wordt vaak veroordeeld als "truttig en vrouwelijk", maar is dat zo?
Volgens mij ben je dan gewoon in contact met je intuïtie. Vaar je en ga je op gevoel. Als gezegd, je mag dit alles nonsens vinden. Ik wil je slechts vragen op basis waarvan je dit oordeel trekt? En is oordelen respecteren? Wat zegt jouw oordeel jou over jezelf?
Liefs en licht,
jezelf en je Zelf.....
Dit blog, deze verhalen, dat ben ik.
Voor veel van mijn vrienden en zeker voor mijn familie is dit waarschijnlijk allemaal wel even schrikken. Dat kan ik mij erg goed voorstellen. Ik hoop op respect voor mij, dit is mijn essentie, dit is mijn ziel.
Ik ben nog steeds dezelfde persoon, met meer inzichten en nog meer zichzelf.
"Je bent jezelf niet", hoe vaak hoor je dat niet? Hoe vaak vind je dat niet van iemand anders? Het is een mening en in mijn gevoel is een mening een oordeel.
"Jezelf" is jou als persoon zoals jij naar je zelf kijkt. Zoals anderen jou zien. Zoals je denkt dat je moet zijn, omdat "men" dit van je vraagt. Bedacht en aangeleerd.
Je Zelf is jouw ziel. Jouw kern, jouw wezen. In mijn gevoel waar het echt om gaat. Jouw Innerlijke Kind, de kern van je intuïtie. Wie weet wie of wat je Zelf is? Dat ben jij. Niemand anders dan jij.
Je Zelf gaat communiceren als jij echt er naar leert luisteren. Luisteren is het lastigste wat er is. Om te leren luisteren heb ik mogen leren echt stil te zijn. Door meditatie kom ik tot mijn kern. Alle gedachten en gevoelens die komen zijn goed, ze komen en gaan, mijn Zelf laat mij weten wat er juist is voor mij en mijn pad.
Op weg naar de wijsheid is de eerste stap stilte; de tweede luisteren; de derde onthouden; de vierde oefenen; de vijfde onderwijzen aan anderen.” Ibn Gabirol
Stilte verlicht je levenspad. Door niet te spreken, zie je duidelijker. Mahatma Gandhi
Liefs en licht,
"Je bent jezelf niet", hoe vaak hoor je dat niet? Hoe vaak vind je dat niet van iemand anders? Het is een mening en in mijn gevoel is een mening een oordeel.
"Jezelf" is jou als persoon zoals jij naar je zelf kijkt. Zoals anderen jou zien. Zoals je denkt dat je moet zijn, omdat "men" dit van je vraagt. Bedacht en aangeleerd.
Je Zelf is jouw ziel. Jouw kern, jouw wezen. In mijn gevoel waar het echt om gaat. Jouw Innerlijke Kind, de kern van je intuïtie. Wie weet wie of wat je Zelf is? Dat ben jij. Niemand anders dan jij.
Je Zelf gaat communiceren als jij echt er naar leert luisteren. Luisteren is het lastigste wat er is. Om te leren luisteren heb ik mogen leren echt stil te zijn. Door meditatie kom ik tot mijn kern. Alle gedachten en gevoelens die komen zijn goed, ze komen en gaan, mijn Zelf laat mij weten wat er juist is voor mij en mijn pad.
Op weg naar de wijsheid is de eerste stap stilte; de tweede luisteren; de derde onthouden; de vierde oefenen; de vijfde onderwijzen aan anderen.” Ibn Gabirol
Stilte verlicht je levenspad. Door niet te spreken, zie je duidelijker. Mahatma Gandhi
Liefs en licht,
16 september 2013
Blog gestart...wie ben ik?
Steeds sneller ga ik snappen wie ik ben, waar ik voor sta en wat mijn taak is in dit leven. Ik ga alles in het geheel zien; lessen die ik geleerd heb, leer en nog mag leren; mensen die ik ontmoet; relaties die ik heb (gehad). Alles is onderdeel van het geheel. "Mijn stukje" van het universum. Energie is de verbinding. Energie is overal.
Ikzelf:
Ik ben iemand die in het holistische gelooft. Alles is 1, alles staat in verbinding met elkaar en alles gebeurt met een reden. Toeval bestaat niet, het gebeurt omdat het moet. Het aardse leven is een les en als ziel leef je door om je volgende les te leren. Tot je compleet geheeld bent, dan is je ziel volledig en mag je compleet worden, zijn en blijven.
Nu....
Zo klein woord en ongelooflijk groot. Het NU; alles gebeurt in het NU. Niks gisteren, niks morgen, niks straks...NU! Nu kan je iets doen, iets creeeren, iets maken, iets veranderen.
Nu weet ik dus wie ik ben, wat ik heb geleerd, wie ik daar zo dankbaar voor ben.
Door echt te leren luisteren naar mijzelf heb ik de antwoorden gekregen. Alles op basis van intuitie: dat is het kompas om op te leven. Intuitie is gevoel, dus voel en leef echt naar jeZelf.
Daar zitten ook de pijnlijke gevoelens bij, maar als je er in gelooft dat alles bedoeld is om je dichter en dichter bij je echte zelf te brengen dan draag je die pijn makkelijker. Zo kan alles mooi zijn, hoe kwetsbaar ook. Puur blijven, zo moeilijk maar zo belangrijk.
Ik geloof, als gezegd, in het geheel. Iedereen is een ziel en heeft een lichaam. Wij zijn dus allemaal gelijk, slechts een ander omhulsel.
Wij (als ziel) leven vele levens op aarde. Alles om te leren. Waar je wordt geboren en wie je allemaal gaat ontmoeten bepaal jijzelf. Onbewust en hoe meer je luistert en voelt hoe bewuster je zal leven en kiezen. Tot jij helemaal bent zoals je bent. Ziel en lichaam compleet 1, dan stopt de re-incarnatie en ben je perfect terug als optimale energie. Klaar om als energie anderen te helpen helemaal 1 te worden.
In die tocht leer je de lessen die er zijn vanuit de strijd tussen ego en ziel. Ego brengt ons jaloezie, macht en meer van dat soort gevoelens. Gezien vanuit "een ander". Wij projecteren onze leerpunten graag op een ander en vertellen hen dan wat zij niet goed doen.
Ik geloof echt in alles en iedereen is gelijk, geen oordelen. Dat brengt strijd en absoluut geen liefde en rust. Er bestaan vele vele spreuken over en allen zijn gelijk in de kern: heb je Zelf lief en je brengt de ander ook zichzelf.
Waarom zou jij met iemand anders bezig zijn als jijzelf helemaal gelukkig bent zoals jij bent? Wat wil jij veranderen aan die persoon? En waarom? Help die ander door er te zijn. Als hij/zij vragen heeft dan komt men wel naar jou toe. Zo niet, ook prima en geniet dan van ieders kwaliteiten. Zie alleen het goede en blijf jouw gevoel benoemen, dat is het enige waar jij verantwoordelijk voor bent.
Met mijn blog wil ik delen en verbinden. Met de wens dat ik er iemand mee mag helpen. Mijn lessen zijn niet uniek. Iedereen maakt dit mee. Door mijn lessen en momenten te delen hoop ik mensen verder te helpen die er ook mee worstelen.
Alle liefs en licht,
Ikzelf:
Ik ben iemand die in het holistische gelooft. Alles is 1, alles staat in verbinding met elkaar en alles gebeurt met een reden. Toeval bestaat niet, het gebeurt omdat het moet. Het aardse leven is een les en als ziel leef je door om je volgende les te leren. Tot je compleet geheeld bent, dan is je ziel volledig en mag je compleet worden, zijn en blijven.
Nu....
Zo klein woord en ongelooflijk groot. Het NU; alles gebeurt in het NU. Niks gisteren, niks morgen, niks straks...NU! Nu kan je iets doen, iets creeeren, iets maken, iets veranderen.
Nu weet ik dus wie ik ben, wat ik heb geleerd, wie ik daar zo dankbaar voor ben.
Door echt te leren luisteren naar mijzelf heb ik de antwoorden gekregen. Alles op basis van intuitie: dat is het kompas om op te leven. Intuitie is gevoel, dus voel en leef echt naar jeZelf.
Daar zitten ook de pijnlijke gevoelens bij, maar als je er in gelooft dat alles bedoeld is om je dichter en dichter bij je echte zelf te brengen dan draag je die pijn makkelijker. Zo kan alles mooi zijn, hoe kwetsbaar ook. Puur blijven, zo moeilijk maar zo belangrijk.
Ik geloof, als gezegd, in het geheel. Iedereen is een ziel en heeft een lichaam. Wij zijn dus allemaal gelijk, slechts een ander omhulsel.
Wij (als ziel) leven vele levens op aarde. Alles om te leren. Waar je wordt geboren en wie je allemaal gaat ontmoeten bepaal jijzelf. Onbewust en hoe meer je luistert en voelt hoe bewuster je zal leven en kiezen. Tot jij helemaal bent zoals je bent. Ziel en lichaam compleet 1, dan stopt de re-incarnatie en ben je perfect terug als optimale energie. Klaar om als energie anderen te helpen helemaal 1 te worden.
In die tocht leer je de lessen die er zijn vanuit de strijd tussen ego en ziel. Ego brengt ons jaloezie, macht en meer van dat soort gevoelens. Gezien vanuit "een ander". Wij projecteren onze leerpunten graag op een ander en vertellen hen dan wat zij niet goed doen.
Ik geloof echt in alles en iedereen is gelijk, geen oordelen. Dat brengt strijd en absoluut geen liefde en rust. Er bestaan vele vele spreuken over en allen zijn gelijk in de kern: heb je Zelf lief en je brengt de ander ook zichzelf.
Waarom zou jij met iemand anders bezig zijn als jijzelf helemaal gelukkig bent zoals jij bent? Wat wil jij veranderen aan die persoon? En waarom? Help die ander door er te zijn. Als hij/zij vragen heeft dan komt men wel naar jou toe. Zo niet, ook prima en geniet dan van ieders kwaliteiten. Zie alleen het goede en blijf jouw gevoel benoemen, dat is het enige waar jij verantwoordelijk voor bent.
Met mijn blog wil ik delen en verbinden. Met de wens dat ik er iemand mee mag helpen. Mijn lessen zijn niet uniek. Iedereen maakt dit mee. Door mijn lessen en momenten te delen hoop ik mensen verder te helpen die er ook mee worstelen.
Alle liefs en licht,
Abonneren op:
Posts (Atom)