Al zolang ik met mijn ontwikkeling bezig ben komen er ook lessen en "oude pijnen" naar boven.
Blokkades worden inzichtelijk.
Om verder te komen en om er echt van los te komen wordt in algemene zin aangegeven om te "healen".
Jezelf helen van de pijnlijke lessen uit het verleden, alsof het een wond is (geweest).
Ik heb lange tijd gedacht dat ik een healing-traject "moest" volgen om echt verder te komen. Echt de oude patronen los te laten.
Sinds vorige week weet ik dat hierin ook weer mijn hoofd iets "moest", want "zo hoort het bij healen".
Mijn gevoel heeft dit altijd tegengesproken en nu weet ik dat dit niet voor niks is geweest.
Ik kwam via Social Media een link tegen over Ho'oponopono.
Niet direct een woord wat je iets doet, behalve dat je je afvraagt hoe je het uitspreekt. Bij mij deed het direct veel.
Ho'oponopono
Voor mij is de essentie:
Alles wat er gebeurt, mag je jezelf als les kado geven.
Wat een ander ook doet, hoe jij het ervaart en er mee omgaat is echt jouw stuk.
De ander heeft hier niks mee te maken. Hou van de herinneringen en jouw patronen, maar laat ze in liefde los.
Vergeef jezelf voor het creeeren van de situaties waarin je in de patronen schiet.
Wees dankbaar voor de gelegenheid om de patronen in liefde los te laten en hou van jezelf zoals je bent.
Nogmaals: je bent echt alleen zelf verantwoordelijk voor wat je doet, voelt, vind en besluit. Niemand anders is "schuldig".
Als iedereen toch eens zo zou denken en voelen, wat zou er dan een andere wereld ontstaan.
Ik gun jou ook de liefde voor jezelf en deze filosofie.
Je wereld wordt er een stuk liefdevoller van en je zelfliefde neemt enorm toe.
Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer liefde je zal delen.
Healing is vergeving, liefde en dankbaarheid.
Leef het nu, houdt nu van jezelf en vergeef jezelf het verleden. Wees dankbaar voor de lessen en groei!
Liefs en licht,
Bron
27 november 2013
November les 3: "coachen"
14 en 15 november heb ik de eerste twee opleidingsdagen gehad in coaching. Wat een geweldig vak is het!
Mijn doel voor de training was "inzicht krijgen in de tools en mijn valkuilen". Wat ik kreeg was zoveel meer.
Het coachen van mensen is mijn opdracht op aarde. Dit klinkt groot, maar het is zo.
Al mijn kwaliteiten kan ik er in kwijt, de reacties van de coachees is waanzinnig en het kost mij geen enkele energie.
Wat is het geweldig om iemand te mogen helpen bij het ontdekken van zichzelf.
Het is een interessant moeilijk vak, wat je niet zomaar doet.
Het klinkt simpel "enkel vragen stellen en de coachee werkt het meest", maar het is verre van eenvoudig.
Ik heb mogen leren dat mijn gevoel feilloos klopt en ik dit als een enorme kracht kan inzetten.
Totdat mijn hoofd overneemt. Als ik ga denken, dan raak ik "de weg kwijt" en de coachee dus ook.
Het risico van mijn krachtige intuitie is dat ik sneller tot de kern kom dan de coachee en er dus geen aansluiting is in het traject. Ik mag leren vertragen; wat er is, daar mag ik mee werken. Niet te snel gaan, als de coachee er nog niet is.
Als ik dan in mijn gevoel zit dan is er een enorm sterke verbinding tussen mij en de coachee,
wat ik weer mag gebruiken om nog scherper "in te voelen" en nog meer informatie naar boven te krijgen.
Door de verbinding krijg ik ook alle emoties binnen van die persoon, dat is nog wel heftig om te ervaren.
Ik mag dat leren afschermen, anders kan ik niet meer zuiver voelen wat welke en wiens emotie is.
Ik heb in coaching gevonden wat ik wilde en meer. Het is mijn opdracht hier op aarde, dat is mij meer dan eens duidelijk geworden.
Liefs en licht,
Mijn doel voor de training was "inzicht krijgen in de tools en mijn valkuilen". Wat ik kreeg was zoveel meer.
Het coachen van mensen is mijn opdracht op aarde. Dit klinkt groot, maar het is zo.
Al mijn kwaliteiten kan ik er in kwijt, de reacties van de coachees is waanzinnig en het kost mij geen enkele energie.
Wat is het geweldig om iemand te mogen helpen bij het ontdekken van zichzelf.
Het is een interessant moeilijk vak, wat je niet zomaar doet.
Het klinkt simpel "enkel vragen stellen en de coachee werkt het meest", maar het is verre van eenvoudig.
Ik heb mogen leren dat mijn gevoel feilloos klopt en ik dit als een enorme kracht kan inzetten.
Totdat mijn hoofd overneemt. Als ik ga denken, dan raak ik "de weg kwijt" en de coachee dus ook.
Het risico van mijn krachtige intuitie is dat ik sneller tot de kern kom dan de coachee en er dus geen aansluiting is in het traject. Ik mag leren vertragen; wat er is, daar mag ik mee werken. Niet te snel gaan, als de coachee er nog niet is.
Als ik dan in mijn gevoel zit dan is er een enorm sterke verbinding tussen mij en de coachee,
wat ik weer mag gebruiken om nog scherper "in te voelen" en nog meer informatie naar boven te krijgen.
Door de verbinding krijg ik ook alle emoties binnen van die persoon, dat is nog wel heftig om te ervaren.
Ik mag dat leren afschermen, anders kan ik niet meer zuiver voelen wat welke en wiens emotie is.
Ik heb in coaching gevonden wat ik wilde en meer. Het is mijn opdracht hier op aarde, dat is mij meer dan eens duidelijk geworden.
Liefs en licht,
November les 2 "mijn opdracht"
Als al eerder in een artikel beschreven is "verbinden" mijn thema. Verbinding voelen tussen aarde en universum.
Verbinding maken tussen mensen met andere inzichten. Zelf verbinden met mensen die anders denken en voelen dan ik.
Verbinden is mijn thema.
Leuk voorbeeld waar ik dan zo later achter kom:
de foto op mijn blog van de brug laat mij nu zien dat ik deze niet voor niets heb gekozen.
Een brug verbindt twee stukken aan elkaar.
Ook in mijn chakra's komt mijn thema terug. De chakra waar ik nog deels blokkeer is de 4e chakra, "de hartchakra".
Deze verbindt de basis chakra's met de hogere chakra's.
Werken vanuit mijn hart gaat de verbindingen leggen, vanuit mijn gevoel.
Verbinding maken bij individuen, tussen hoofd en hart, daar ligt mijn kracht. Verbinden van mijn ziel en aardse lichaam.
Maar dus ook tussen mensen, teams etc.
Ik mag in mijn basis nog sterker worden om die kracht ook te laten gronden, nog meer geloven in mijzelf (de lagere chakra's hebben nog wat te helen).
Als ik namelijk niet meer twijfel, dus niet meer denk en dus echt geloof in mijn gevoel, dan ben ik zo sterk.
Die lessen heb ik onder anderen weer uit de opleiding tot coach ervaren. Meer hierover in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Verbinding maken tussen mensen met andere inzichten. Zelf verbinden met mensen die anders denken en voelen dan ik.
Verbinden is mijn thema.
Leuk voorbeeld waar ik dan zo later achter kom:
de foto op mijn blog van de brug laat mij nu zien dat ik deze niet voor niets heb gekozen.
Een brug verbindt twee stukken aan elkaar.
Ook in mijn chakra's komt mijn thema terug. De chakra waar ik nog deels blokkeer is de 4e chakra, "de hartchakra".
Deze verbindt de basis chakra's met de hogere chakra's.
Werken vanuit mijn hart gaat de verbindingen leggen, vanuit mijn gevoel.
Verbinding maken bij individuen, tussen hoofd en hart, daar ligt mijn kracht. Verbinden van mijn ziel en aardse lichaam.
Maar dus ook tussen mensen, teams etc.
Ik mag in mijn basis nog sterker worden om die kracht ook te laten gronden, nog meer geloven in mijzelf (de lagere chakra's hebben nog wat te helen).
Als ik namelijk niet meer twijfel, dus niet meer denk en dus echt geloof in mijn gevoel, dan ben ik zo sterk.
Die lessen heb ik onder anderen weer uit de opleiding tot coach ervaren. Meer hierover in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
November les 1 "meditatie"
Een van de allereerste lessen aan het begin van mijn ontwikkeling was het feit dat ik "geen stilte kon verdragen".
In sport had ik de afleiding nodig van muziek, als ik alleen sliep dan zette ik een dvd aan of keek ik lang tv om in slaap te komen enzo meer.
De laatste weken was er weer zoveel beweging dat ik, al was het kleinschalig, toch weer in dit oude gedrag terugviel.
Mediteren wilde ik weer met begeleiding, muziek of tekst.
Eerst dacht ik dat ik de begeleiding nodig had om een nieuwe vorm van meditatie te leren.
Het was echter een vlucht om niet in stilte te komen. Bang voor "geen resultaat" als ik in stilte zou mediteren.
Bang om niet de inzichten te krijgen die ik zo graag wilde. Resultaat: geen inzichten en snel in de meditatie viel ik "in slaap".
Ik merkte wel snel dat ik "terugviel" en ben direct weer in stilte gaan mediteren. Ik bleef wakker en de mooiste meditaties volgden.
Mijn eerste meditatie zocht ik mijn bron in het bos.
Een plek waar ik graag kom. Ik kreeg direct een mans-persoon "op bezoek". Er was geen gesprek, maar de energie was erg rustig, alsof het familie was. Ik kreeg geen gezicht, eerst een profiel. Een man met een hoed, oud en wijs.
Bij het afscheid kreeg ik zijn gezicht te zien: mijn opa die ik helaas nooit heb mogen kennen.
Hij heeft zich kenbaar gemaakt als een van mijn gidsen. Wat een heerlijk gevoel.
De tweede meditatie was op het strand, een andere bron voor mij; zon, wind, water en veel ruimte.
Nadat ik goed geaard was kwam er een hond in beeld, gevolgd door een vrouwspersoon. Voelde enorm vertrouwd.
Ik kreeg alleen de rug te zien.
Zij ging voor mij zitten en verandere via mijn energie in een kind van ca 5 jaar oud om vervolgens in enorme vrijheid over het strand te rennen, samen met de hond.
Ik kreeg de bevestiging dat ik voor haar en voor anderen echt als een rustpunt mag werken.
Een punt waarbij je echt jezelf kan zijn. Waar je zo vrij mag zijn als een onbezorgd kind. Wat een enorme eer om dat te mogen zijn voor mensen.
In diezelfde meditatie kwam het kind terug voor mij zitten om weer te veranderen in de volwassene.
Haar chakra's waren volledig geblokkeerd en niet op 1 lijn. Met mijn handen heb ik de chakra's in rust gebracht en opgelijnd. Om "haar" vervolgens weer in kracht te laten vertrekken.
Mijn handen voelde na de meditatie gloeiend heet. Ik voel dat ik meer met mijn handen kan dat alleen schrijven en klappen :) Of ik er mee mag "healen" weet ik niet, ik ga het in de toekomst wel merken.
De meditatie was er duidelijk over: ja!
Mediteren doe ik niet meer via begeleiding, dat is mij wel helder. Ik hoor niks als ik geluid om mij heen heb!
Liefs en licht,
In sport had ik de afleiding nodig van muziek, als ik alleen sliep dan zette ik een dvd aan of keek ik lang tv om in slaap te komen enzo meer.
De laatste weken was er weer zoveel beweging dat ik, al was het kleinschalig, toch weer in dit oude gedrag terugviel.
Mediteren wilde ik weer met begeleiding, muziek of tekst.
Eerst dacht ik dat ik de begeleiding nodig had om een nieuwe vorm van meditatie te leren.
Het was echter een vlucht om niet in stilte te komen. Bang voor "geen resultaat" als ik in stilte zou mediteren.
Bang om niet de inzichten te krijgen die ik zo graag wilde. Resultaat: geen inzichten en snel in de meditatie viel ik "in slaap".
Ik merkte wel snel dat ik "terugviel" en ben direct weer in stilte gaan mediteren. Ik bleef wakker en de mooiste meditaties volgden.
Mijn eerste meditatie zocht ik mijn bron in het bos.
Een plek waar ik graag kom. Ik kreeg direct een mans-persoon "op bezoek". Er was geen gesprek, maar de energie was erg rustig, alsof het familie was. Ik kreeg geen gezicht, eerst een profiel. Een man met een hoed, oud en wijs.
Bij het afscheid kreeg ik zijn gezicht te zien: mijn opa die ik helaas nooit heb mogen kennen.
Hij heeft zich kenbaar gemaakt als een van mijn gidsen. Wat een heerlijk gevoel.
De tweede meditatie was op het strand, een andere bron voor mij; zon, wind, water en veel ruimte.
Nadat ik goed geaard was kwam er een hond in beeld, gevolgd door een vrouwspersoon. Voelde enorm vertrouwd.
Ik kreeg alleen de rug te zien.
Zij ging voor mij zitten en verandere via mijn energie in een kind van ca 5 jaar oud om vervolgens in enorme vrijheid over het strand te rennen, samen met de hond.
Ik kreeg de bevestiging dat ik voor haar en voor anderen echt als een rustpunt mag werken.
Een punt waarbij je echt jezelf kan zijn. Waar je zo vrij mag zijn als een onbezorgd kind. Wat een enorme eer om dat te mogen zijn voor mensen.
In diezelfde meditatie kwam het kind terug voor mij zitten om weer te veranderen in de volwassene.
Haar chakra's waren volledig geblokkeerd en niet op 1 lijn. Met mijn handen heb ik de chakra's in rust gebracht en opgelijnd. Om "haar" vervolgens weer in kracht te laten vertrekken.
Mijn handen voelde na de meditatie gloeiend heet. Ik voel dat ik meer met mijn handen kan dat alleen schrijven en klappen :) Of ik er mee mag "healen" weet ik niet, ik ga het in de toekomst wel merken.
De meditatie was er duidelijk over: ja!
Mediteren doe ik niet meer via begeleiding, dat is mij wel helder. Ik hoor niks als ik geluid om mij heen heb!
Liefs en licht,
Heerlijk maandje is gekomen
November was een maand van uitersten. Vooral veel inzichten en (h)erkenning van pijnpunten.
Ik heb echt verder terug mogen gaan naar mijn kern. Ver was ik al, maar de ogenschijnlijke kleine stappen zijn
naarmate ik dichter en dichterbij mijn kern kom, echt groter en groter. De zwaardere zaken mogen aan het licht komen en mogen een plek krijgen.
Ik heb de verschillende zaken in aparte artikelen gezet.
Dat geeft voor mij echt even de aandacht per onderwerp en zo geef ik de momenten de plek die zij verdienen.
De maand november heeft mij ook de eerste echte bewuste stappen in coaching gegeven.
Dit heeft ook veel in gang gezet. De belangrijkste les:
Daar ligt mijn opdracht, mijn doel, mijn grootste kwaliteit.
Ik denk niet (zoveel) meer. Ik hoef niet alles te begrijpen. Wat er is, is er.
Geniet ervan, leer ervan, omarm het en ontvang het als een kado.
December zal rustiger zijn, maar wel koud en meer eenzaam.
Januari en februari zullen grote tests zijn om "het oude" te laten voor wat het was en nu echt jeZelf te blijven.
Alles door gure en koude periodes om uiteindelijk heel veel zon, nieuw leven en licht te geven in april en mei.
Hou vol!
Liefs en licht,
Ik heb echt verder terug mogen gaan naar mijn kern. Ver was ik al, maar de ogenschijnlijke kleine stappen zijn
naarmate ik dichter en dichterbij mijn kern kom, echt groter en groter. De zwaardere zaken mogen aan het licht komen en mogen een plek krijgen.
Ik heb de verschillende zaken in aparte artikelen gezet.
Dat geeft voor mij echt even de aandacht per onderwerp en zo geef ik de momenten de plek die zij verdienen.
De maand november heeft mij ook de eerste echte bewuste stappen in coaching gegeven.
Dit heeft ook veel in gang gezet. De belangrijkste les:
Daar ligt mijn opdracht, mijn doel, mijn grootste kwaliteit.
Ik denk niet (zoveel) meer. Ik hoef niet alles te begrijpen. Wat er is, is er.
Geniet ervan, leer ervan, omarm het en ontvang het als een kado.
December zal rustiger zijn, maar wel koud en meer eenzaam.
Januari en februari zullen grote tests zijn om "het oude" te laten voor wat het was en nu echt jeZelf te blijven.
Alles door gure en koude periodes om uiteindelijk heel veel zon, nieuw leven en licht te geven in april en mei.
Hou vol!
Liefs en licht,
11 november 2013
Waarom is balans zo nodig
Volledig je Zelf zijn, is een ander zichzelf laten zijn. Perfecte balans....
Als eerder beschreven ben ik er van het weekend nog meer achter gekomen dat balans het sleutelwoord is.
Balans in energie, in ruimte, in geven en innemen.
Ik ervaar het als "de wet van communicerende vaten". Dit is niet voor niks "communiceerde vaten" genoemd. Het is een continue verbinding.
Als ik mijzelf volledig (in balans) ben dan neem ik exact genoeg ruimte voor mijzelf en laat ik genoeg ruimte voor een ander.
Neem ik meer ruimte in, bijvoorbeeld omdat ik even meer mag werken aan mijzelf, dan heb ik minder ruimte voor een ander.
Ga ik dat toch vragen dan krijg ik wrijving, spanning, soms kan je wat stoom laten gaan, maar dat is slechts tijdelijk.
Je vat gaat vanzelf voller en voller lopen.
Er is niet meer ruimte in mijn vat voor meer dan 100%.
Geef ik ruimte van mijzelf weg dan is dat voor de korte termijn goed te doen. Wat als ik dat te lang doet?
Dan cijfer ik toch een stuk weg waar ik eigenlijk zelf de energie nodig hebt.
Doe ik dit te lang dat gaat ook dat wrijving geven.
Leger dan leeg is niet mogelijk, dan is het toch noodzakelijk om weer energie te gaan vragen.
Hier zit dan ook de moeilijkheid, zeker in mijn geloof dat alles en iedereen met elkaar in verbinding staat.
Hoe hou ik deze balans zo dat ik mijzelf niet te kort doe of ik teveel vraag.
Dat doe ik met het luisteren naar mijn lijf, voelen voelen en nog eens voelen.
Hier komt dan de meditatie, het stil zijn. Hoe is de stand van mijn vat?
50% van mijn vat is in de regel wat ik nodig hebt om goed in balans te zijn. De andere 50% deel ik met anderen.
Hoe meer mensen een beroep doen op deze 50%, hoe lastiger dit kan zijn.
Soms deel ik een stuk ruimte van mijn 50%, soms krijgt de ander iets minder omdat ik meer mensen wil helpen.
Als iedereen dit op gevoel goed afstemt dan zal deze balans nooit teveel verstoord raken.
Heb ik te weinig mensen om mij heen waar ik energie bij mag tanken, dan verschijnen er meestal nieuwe mensen waarbij ik mag tanken.
Mensen met eenzelfde soort energie die ik nodig heb, met eenzelfde trilling. Soms om mij te verrijken, soms om gewoon "te leunen".
Dit alles werkt pas als ikzelf volledig weet hoe ik in balans ben, hoe ik met deze energie mag en kan schuiven, hoe mijn ziel in elkaar steekt.
Mijn ziel is mijn energie.
Mijn pad is de weg naar deze balans. Voel, leer en groei, dan is mijn perfecte balans niet ver weg meer.
Ik mag "slechts" mijzelf zijn, wat een ander ook zegt, vraagt en doet. Als ik mijzelf ben, dan laat ik "deze ander" vanzelf ook zichzelf zijn.
Wat een mooie gedachte dat ik dan ook de ander meer en meer in balans breng.
Pas als ik in balans ben geef ik en neem ik exact alles zoals het in balans hoort te zijn.
Soms meer om te leunen, soms minder om een ander te laten leunen.
Als twee perfect afgestemde en optimaal communicerende vaten, die zonder verbinding niet kunnen functioneren.
Liefs en licht,
Als eerder beschreven ben ik er van het weekend nog meer achter gekomen dat balans het sleutelwoord is.
Balans in energie, in ruimte, in geven en innemen.
Ik ervaar het als "de wet van communicerende vaten". Dit is niet voor niks "communiceerde vaten" genoemd. Het is een continue verbinding.
Als ik mijzelf volledig (in balans) ben dan neem ik exact genoeg ruimte voor mijzelf en laat ik genoeg ruimte voor een ander.
Neem ik meer ruimte in, bijvoorbeeld omdat ik even meer mag werken aan mijzelf, dan heb ik minder ruimte voor een ander.
Ga ik dat toch vragen dan krijg ik wrijving, spanning, soms kan je wat stoom laten gaan, maar dat is slechts tijdelijk.
Je vat gaat vanzelf voller en voller lopen.
Er is niet meer ruimte in mijn vat voor meer dan 100%.
Geef ik ruimte van mijzelf weg dan is dat voor de korte termijn goed te doen. Wat als ik dat te lang doet?
Dan cijfer ik toch een stuk weg waar ik eigenlijk zelf de energie nodig hebt.
Doe ik dit te lang dat gaat ook dat wrijving geven.
Leger dan leeg is niet mogelijk, dan is het toch noodzakelijk om weer energie te gaan vragen.
Hier zit dan ook de moeilijkheid, zeker in mijn geloof dat alles en iedereen met elkaar in verbinding staat.
Hoe hou ik deze balans zo dat ik mijzelf niet te kort doe of ik teveel vraag.
Dat doe ik met het luisteren naar mijn lijf, voelen voelen en nog eens voelen.
Hier komt dan de meditatie, het stil zijn. Hoe is de stand van mijn vat?
50% van mijn vat is in de regel wat ik nodig hebt om goed in balans te zijn. De andere 50% deel ik met anderen.
Hoe meer mensen een beroep doen op deze 50%, hoe lastiger dit kan zijn.
Soms deel ik een stuk ruimte van mijn 50%, soms krijgt de ander iets minder omdat ik meer mensen wil helpen.
Als iedereen dit op gevoel goed afstemt dan zal deze balans nooit teveel verstoord raken.
Heb ik te weinig mensen om mij heen waar ik energie bij mag tanken, dan verschijnen er meestal nieuwe mensen waarbij ik mag tanken.
Mensen met eenzelfde soort energie die ik nodig heb, met eenzelfde trilling. Soms om mij te verrijken, soms om gewoon "te leunen".
Dit alles werkt pas als ikzelf volledig weet hoe ik in balans ben, hoe ik met deze energie mag en kan schuiven, hoe mijn ziel in elkaar steekt.
Mijn ziel is mijn energie.
Mijn pad is de weg naar deze balans. Voel, leer en groei, dan is mijn perfecte balans niet ver weg meer.
Ik mag "slechts" mijzelf zijn, wat een ander ook zegt, vraagt en doet. Als ik mijzelf ben, dan laat ik "deze ander" vanzelf ook zichzelf zijn.
Wat een mooie gedachte dat ik dan ook de ander meer en meer in balans breng.
Pas als ik in balans ben geef ik en neem ik exact alles zoals het in balans hoort te zijn.
Soms meer om te leunen, soms minder om een ander te laten leunen.
Als twee perfect afgestemde en optimaal communicerende vaten, die zonder verbinding niet kunnen functioneren.
Liefs en licht,
4 november 2013
In de storm van balans
De storm(en) heb ik aan voelen komen. Lees "Het weer". Het heeft veel schoon geblazen, ook veel bloot gelegd.
Het artikel "Nieuwe wereld" heb ik in de week na de storm geschreven.
Alsof door de storm mijn nieuwe wereld zichtbaar is geworden. Oud stof is weggeblazen. Het heeft mij mijn Zelf meer en meer laten zien.
De dag na mijn artikel kwam de bevestigen al. Ik blijf het zo'n onbeschrijflijk gevoel vinden.
Cijferreeks 222
Uitleg
Voor mij weer een fijne omhelsing en hand op mijn schouder: Hou vol!
De maand november wordt een heftige maand. Dat schreef ik direct op na dit gevoel.
Ik schrijf dit bericht op 2 november. Ik kan nu al zeggen dat de maand november nog heftiger wordt dan ik al dacht.
Veel gaat het licht ontvangen.
De openheid is gemaakt met de storm, nu gaan de krachten komen, de strijd tussen oud en nieuw.
De zielen die er klaar voor zijn zullen hard gaan, anderen zullen de eerste lessen ervaren, maar vanuit angst wellicht toch weer in ego duiken.
Dat is prima, alles gebeurt op het moment dat het goed is. Wanneer de ziel er klaar voor is.
Tijd bestaat niet, tijd brengt stress. Voel, volg dit en je pad laat zich vanzelf aan je zien.
Aan jou om de stap te zetten.
Liefs en licht,
Het artikel "Nieuwe wereld" heb ik in de week na de storm geschreven.
Alsof door de storm mijn nieuwe wereld zichtbaar is geworden. Oud stof is weggeblazen. Het heeft mij mijn Zelf meer en meer laten zien.
De dag na mijn artikel kwam de bevestigen al. Ik blijf het zo'n onbeschrijflijk gevoel vinden.
Cijferreeks 222
Uitleg
Voor mij weer een fijne omhelsing en hand op mijn schouder: Hou vol!
De maand november wordt een heftige maand. Dat schreef ik direct op na dit gevoel.
Ik schrijf dit bericht op 2 november. Ik kan nu al zeggen dat de maand november nog heftiger wordt dan ik al dacht.
Veel gaat het licht ontvangen.
De openheid is gemaakt met de storm, nu gaan de krachten komen, de strijd tussen oud en nieuw.
De zielen die er klaar voor zijn zullen hard gaan, anderen zullen de eerste lessen ervaren, maar vanuit angst wellicht toch weer in ego duiken.
Dat is prima, alles gebeurt op het moment dat het goed is. Wanneer de ziel er klaar voor is.
Tijd bestaat niet, tijd brengt stress. Voel, volg dit en je pad laat zich vanzelf aan je zien.
Aan jou om de stap te zetten.
Liefs en licht,
Equinox
Al zolang ik werk bij mijn huidige werkgever rij ik langs het pand naast ons. Nu zo'n 4 jaar, bijna elke dag.
Zo ook vorige week. Anders dan altijd reed ik niet op de automaat de parkeergarage in, maar "werd mijn hoofd gedraaid" naar de naam van het pand naast "ons": Equinox!
"Pats", de inzichten stroomden mijn lijf in.
Dit vraagt voor enkelen wellicht meer uitleg over "Equinox":
Equinox herfst 2013
Voorbereiden op Equinox
De laatste Equinox is een heftige geweest. Dat ik het symbool nu mocht zien komt niet als verrassing.
Het is om mij te laten inzien dat mijn eerdere gevoelens klopten, mijn intuitie dus echt werkt, hoe heftig
de inzichten ook wellicht lijken. Ze kloppen!
Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen! Alles klopt wat jij voelt. Dat is de boodschap!
Laat je niet gek maken, dat is namelijk oordelend en volgens een bedachte norm. Gek is onderscheidend, je bent gewoon jezelf en je gevoel klopt
Altijd, voor jou!
Dat deze Equinox veel zou doen was dus voor mij geen verrassing. Ik weet nu dat eerdere grote stappen in mijn pad ook gebeurden rond een Equinox.
Er zullen er nog vele volgen <3 !
Liefs en licht,
Zo ook vorige week. Anders dan altijd reed ik niet op de automaat de parkeergarage in, maar "werd mijn hoofd gedraaid" naar de naam van het pand naast "ons": Equinox!
"Pats", de inzichten stroomden mijn lijf in.
Dit vraagt voor enkelen wellicht meer uitleg over "Equinox":
Equinox herfst 2013
Voorbereiden op Equinox
De laatste Equinox is een heftige geweest. Dat ik het symbool nu mocht zien komt niet als verrassing.
Het is om mij te laten inzien dat mijn eerdere gevoelens klopten, mijn intuitie dus echt werkt, hoe heftig
de inzichten ook wellicht lijken. Ze kloppen!
Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen! Alles klopt wat jij voelt. Dat is de boodschap!
Laat je niet gek maken, dat is namelijk oordelend en volgens een bedachte norm. Gek is onderscheidend, je bent gewoon jezelf en je gevoel klopt
Altijd, voor jou!
Dat deze Equinox veel zou doen was dus voor mij geen verrassing. Ik weet nu dat eerdere grote stappen in mijn pad ook gebeurden rond een Equinox.
Er zullen er nog vele volgen <3 !
Liefs en licht,
De bevestiging van de juiste keuze
Wat werkt het Universum toch geweldig!
Nog geen dag na mijn beslissing kreeg ik de bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Sinds die dag zie ik bijna dagelijks een nieuw spiritueel getal: 111.
-- Nummer 111
Zorg dat je gedachten in de gaten houd, focus enkel op waar je naar toe wenst te gaan. Er zullen zich nieuwe kansen aanbieden en je gedachten zullen zich in record snelheden manifesteren. Het universum maakt nu een momentopname van je gedachten en zal deze manifesteren in vorm. Het kan ook betekenen dat er een nieuwe fase van start gaat --
Dezelfde dag heb ik mijn bevestiging van een eerder ervaren spiritueel nummer gekregen. Eerder in mijn artikel "synchroniciteiten en meestergetallen" heb ik gemeld dat ik iedere dag, meerdere keren het getal 55 tegenkom. Met name in tijdsvermeldingen. Nog even herhalen:
-- Nummer 55
is een boodschap van uw engelen dat het tijd is om "het oude" te laten gaan, van dat alles wat niet langer positief voor jou is. Maak je klaar voor grote veranderingen die plaats gaan vinden in je leven. Laat oude twijfels, angsten en vermeende obstakels gaan en kijk uit naar prachtige nieuwe kansen. Het herhalende nummer 55 vertelt u een positieve houding te houden tegenover het 'nieuwe' van uw leven en houdt een open mening wat betreft de mogelijkheden die u voor worden gelegd --
Dit alles gevolgd door de 111 is dan toch geweldig!! Op deze wijze wordt er dus wel degelijk met mij gecommuniceerd. De cijfers zijn voor mij echt een bewegwijzering die feilloos klopt.
De naam Bakker nam na mijn besluit ook direct in symbolen toe, 7x op 1 dag. Ik krijg sterk het gevoel dat Bakker een naam voor mij is die in mijn nieuwe stap als coach heel belangrijk gaat zijn.
Deze bevestiging zal spoedig wel volgen :) .
liefs en licht,
Nog geen dag na mijn beslissing kreeg ik de bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Sinds die dag zie ik bijna dagelijks een nieuw spiritueel getal: 111.
-- Nummer 111
Zorg dat je gedachten in de gaten houd, focus enkel op waar je naar toe wenst te gaan. Er zullen zich nieuwe kansen aanbieden en je gedachten zullen zich in record snelheden manifesteren. Het universum maakt nu een momentopname van je gedachten en zal deze manifesteren in vorm. Het kan ook betekenen dat er een nieuwe fase van start gaat --
Dezelfde dag heb ik mijn bevestiging van een eerder ervaren spiritueel nummer gekregen. Eerder in mijn artikel "synchroniciteiten en meestergetallen" heb ik gemeld dat ik iedere dag, meerdere keren het getal 55 tegenkom. Met name in tijdsvermeldingen. Nog even herhalen:
-- Nummer 55
is een boodschap van uw engelen dat het tijd is om "het oude" te laten gaan, van dat alles wat niet langer positief voor jou is. Maak je klaar voor grote veranderingen die plaats gaan vinden in je leven. Laat oude twijfels, angsten en vermeende obstakels gaan en kijk uit naar prachtige nieuwe kansen. Het herhalende nummer 55 vertelt u een positieve houding te houden tegenover het 'nieuwe' van uw leven en houdt een open mening wat betreft de mogelijkheden die u voor worden gelegd --
Dit alles gevolgd door de 111 is dan toch geweldig!! Op deze wijze wordt er dus wel degelijk met mij gecommuniceerd. De cijfers zijn voor mij echt een bewegwijzering die feilloos klopt.
De naam Bakker nam na mijn besluit ook direct in symbolen toe, 7x op 1 dag. Ik krijg sterk het gevoel dat Bakker een naam voor mij is die in mijn nieuwe stap als coach heel belangrijk gaat zijn.
Deze bevestiging zal spoedig wel volgen :) .
liefs en licht,
Kiezen voor en door je ziel
Wat een week was het twee weken geleden!
Ik heb voor het eerst van mijn leven een heel bewuste keuze voor mijzelf gemaakt, voor mij als ziel.
Ik ga stoppen in de huidige rol die ik nu op mijn werk heb. Als leidinggevende heb ik altijd mijn kwaliteiten kunnen inzetten: laten groeien van individuen en een team. Helaas is dit in de huidige invulling niet meer voor mij voldoende mogelijk.
Nou ja, helaas? Het is tijd om de volgende stap te maken. Mijn kwaliteiten kan ik nu niet meer optimaal inzetten.
Mijn ambitie om te gaan coachen wilde ik volgend jaar pas concreet invullen, daar ga ik dus nu al invulling aangeven.
Hoe kwam ik tot dit, voor mij, rigoureuze besluit?
Mijn gevoel volgen en luisteren naar mijn lijf, mijn ziel!
De energie liep al een lange tijd uit mijn lijf en in het weekend tankte ik bij.
Natuurlijk niet goed, maar de energie was 's maandags wel voldoende om weer te starten. Op
De laatste weken speelde er steeds meer. De vermoeidheid werd erger en de nekklachten namen toe. Ik creërde ook niks nieuws meer en zette op werk mijn kwaliteit niet meer in.
Met een simpele vraag van een collega kreeg ik de laatste zet om mijn gevoel volledig te volgen:
Vind je jouw werk nog wel leuk?
Het weekend volgend op deze vraag was er een van voelen, voelen en voelen. Alle energie stroomde terug, mijn intuitie ging vol aan en er volgde vele inzichten; over verleden, heden en toekomst.
Het antwoord was er zeer snel: "Stop met je huidige rol en ga coachen!! Coachen door middel van verbinden.
Zet zakelijk daar je kracht in en ga in je prive-tijd door met de spirituele kant van coaching."
De eerste werkdag hierna heb ik direct mijn leidinggevende ingelicht en gezegd dat ik stop. Nu ben ik samen met hem de juiste plek aan het zoeken. Ik ga doen waar ik goed in ben, waar ik nog meer in kan betekenen en mij zoveel energie geeft!
Mijn ziel accepteerde mijn situatie niet meer, ik wandelde weg van mijn pad. Mijn hele lijf protesteerde.
Door echt te luisteren naar mijn gevoel en door te durven kiezen voor mijn Zelf heb ik mijn energie en lijf weer terug. Alle weerstand voel ik wegglijden. Dit is een nieuw stuk op mijn pad.
Het universum heeft mij het al aangekondigd en heeft mij direct laten weten dat de keuze de juiste is. Maar dat in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Ik heb voor het eerst van mijn leven een heel bewuste keuze voor mijzelf gemaakt, voor mij als ziel.
Ik ga stoppen in de huidige rol die ik nu op mijn werk heb. Als leidinggevende heb ik altijd mijn kwaliteiten kunnen inzetten: laten groeien van individuen en een team. Helaas is dit in de huidige invulling niet meer voor mij voldoende mogelijk.
Nou ja, helaas? Het is tijd om de volgende stap te maken. Mijn kwaliteiten kan ik nu niet meer optimaal inzetten.
Mijn ambitie om te gaan coachen wilde ik volgend jaar pas concreet invullen, daar ga ik dus nu al invulling aangeven.
Hoe kwam ik tot dit, voor mij, rigoureuze besluit?
Mijn gevoel volgen en luisteren naar mijn lijf, mijn ziel!
De energie liep al een lange tijd uit mijn lijf en in het weekend tankte ik bij.
Natuurlijk niet goed, maar de energie was 's maandags wel voldoende om weer te starten. Op
De laatste weken speelde er steeds meer. De vermoeidheid werd erger en de nekklachten namen toe. Ik creërde ook niks nieuws meer en zette op werk mijn kwaliteit niet meer in.
Met een simpele vraag van een collega kreeg ik de laatste zet om mijn gevoel volledig te volgen:
Vind je jouw werk nog wel leuk?
Het weekend volgend op deze vraag was er een van voelen, voelen en voelen. Alle energie stroomde terug, mijn intuitie ging vol aan en er volgde vele inzichten; over verleden, heden en toekomst.
Het antwoord was er zeer snel: "Stop met je huidige rol en ga coachen!! Coachen door middel van verbinden.
Zet zakelijk daar je kracht in en ga in je prive-tijd door met de spirituele kant van coaching."
De eerste werkdag hierna heb ik direct mijn leidinggevende ingelicht en gezegd dat ik stop. Nu ben ik samen met hem de juiste plek aan het zoeken. Ik ga doen waar ik goed in ben, waar ik nog meer in kan betekenen en mij zoveel energie geeft!
Mijn ziel accepteerde mijn situatie niet meer, ik wandelde weg van mijn pad. Mijn hele lijf protesteerde.
Door echt te luisteren naar mijn gevoel en door te durven kiezen voor mijn Zelf heb ik mijn energie en lijf weer terug. Alle weerstand voel ik wegglijden. Dit is een nieuw stuk op mijn pad.
Het universum heeft mij het al aangekondigd en heeft mij direct laten weten dat de keuze de juiste is. Maar dat in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
3 november 2013
Nieuwe wereld!
De laatste weken lukt het mij maar niet om balans te vinden tussen oud en nieuw. Oud gedrag op werk, veel met hoofd en redeneren en nieuw gedrag op gevoel. Luisteren, voelen en alles doen op mijn gevoel en intuitie.
Ik wilde afvallen, want ik voelde mij niet lekker in mijn vel zitten, maar echt doorzetten lukt niet.
Veel energie nodig op de dag, veel eten en vooral veel suiker.
Het mediteren lukte niet. Ik had begeleiding nodig in plaats van stilte. Aarden lukte niet.
Aan de andere kant volgde het ene inzicht na het andere.
Ik voelde dat ik sterk veranderende interesses kreeg, opvattingen verschilden enorm ten opzichte van voorheen.
Mensen passen niet meer als vroeger, emoties volgen op zaken die mij "vroeger niets deden".
De afstand naar mijn oude patronen wordt groter en groter.
Mijn hoofd bracht mij als altijd weer in strijd. Ik twijfelde aan mijzelf. Denk ik dat ik anders wil doen?
Maak ik mijzelf gek? Is het niet gewoon even een fase?
Zoals gezegd denderde het universum de ene boodschap na de andere over mij heen.
Cijferreeksen nemen toe, namen en betekenissen volgen dagelijks en inzichten stapelden zich op.
Totdat ik een artikel las:
New land
Dit bevestigde mij zo in mijn gevoel. Dit is wat er gebeurt. Daarom ben even uit balans. Je bent in transitie.
Alsof je een compleet nieuwe wereld bent in gestapt.
Het is allemaal soms wel erg heftig deze reis. De snelheid van verandering maakt je soms klein, waarbij aan de andere kant je ziel je blijft
bevestigen dat dit het mooiste is wat een ziel mag en kan meemaken.
Alsof mijn ziel aan het stuur zit en mijn lijf volgen moet.
Waarbij mijn hoofd soms een verkeerde navigatie wil zijn, bewust weer terug sturen naar de oude "ego" wereld.
Ik heb nog niet de kracht om mijn navigatie het raam uit te gooien, echt luisteren doe ik niet meer.
Angst is nog net even te groot om echt alleen op gevoel te rijden.
Ik heb een opdracht, als iedereen. Mijn bestemming ligt al klaar. Ik hoef alleen maar te vertrouwen op mijn gidsen, mijn pad en het feit dat er alleen maar hele mooie momenten klaar liggen als ik echt alleen op gevoel doorga. Mijn hoofd mag ik leren gebruiken als middel, niet als doel.
Het is echt het mooiste wat er is, waarbij ik ook echt aangeef dat je heel erg sterk mag zijn
om je in deze ego-gedreven wereld ook echt als jezelf te laten zien.
Ik rust in het gevoel dat mijn ziel haar plek nooit meer afstaat aan mijn hoofd.
Nu leren accepteren dat mijn gevoel altijd puur is en dat ik daarop mag vertrouwen. Ook al gaat de omgeving er waarschijnlijk veel aan doen om mij toch in de oude wereld te houden. Totdat zij ook meer en meer op gevoel gaan leven.
Ik mag trots zijn om een van de eerste te zijn die dit allemaal meemaakt.
Iemand te zijn waar anderen wellicht het vertrouwen in vinden om ook de ziel meer te horen en te vertrouwen.
Zielen zijn puur, pure liefde en onvoorwaardelijkheid. Om uiteindelijk alles met elkaar te verbinden in een perfecte balans.
Ben ik egoistisch? Ben ik arrogant om dit te denken? Nee, ik ben juist in balans en ben mijzelf
aan het oplijnen om onvoorwaardelijk zielen te helpen de verbinding te zoeken.
Iedereen is perfect als hij/ zij is, dat weet ik, dat voel ik. Ik (ver)oordeel niemand als hij/ zij is.
Slechts gedrag mag ik iets van vinden, maar nooit iets over iemand als persoon, als ziel.
Dit is geen keuze van mijn ziel, dit is mijn ziel.
Dit ben ik. Uit liefde en gelijkheid, om het universum te helpen weer in balans te komen.
Liefs en licht,
Ik wilde afvallen, want ik voelde mij niet lekker in mijn vel zitten, maar echt doorzetten lukt niet.
Veel energie nodig op de dag, veel eten en vooral veel suiker.
Het mediteren lukte niet. Ik had begeleiding nodig in plaats van stilte. Aarden lukte niet.
Aan de andere kant volgde het ene inzicht na het andere.
Ik voelde dat ik sterk veranderende interesses kreeg, opvattingen verschilden enorm ten opzichte van voorheen.
Mensen passen niet meer als vroeger, emoties volgen op zaken die mij "vroeger niets deden".
De afstand naar mijn oude patronen wordt groter en groter.
Mijn hoofd bracht mij als altijd weer in strijd. Ik twijfelde aan mijzelf. Denk ik dat ik anders wil doen?
Maak ik mijzelf gek? Is het niet gewoon even een fase?
Zoals gezegd denderde het universum de ene boodschap na de andere over mij heen.
Cijferreeksen nemen toe, namen en betekenissen volgen dagelijks en inzichten stapelden zich op.
Totdat ik een artikel las:
New land
Dit bevestigde mij zo in mijn gevoel. Dit is wat er gebeurt. Daarom ben even uit balans. Je bent in transitie.
Alsof je een compleet nieuwe wereld bent in gestapt.
Het is allemaal soms wel erg heftig deze reis. De snelheid van verandering maakt je soms klein, waarbij aan de andere kant je ziel je blijft
bevestigen dat dit het mooiste is wat een ziel mag en kan meemaken.
Alsof mijn ziel aan het stuur zit en mijn lijf volgen moet.
Waarbij mijn hoofd soms een verkeerde navigatie wil zijn, bewust weer terug sturen naar de oude "ego" wereld.
Ik heb nog niet de kracht om mijn navigatie het raam uit te gooien, echt luisteren doe ik niet meer.
Angst is nog net even te groot om echt alleen op gevoel te rijden.
Ik heb een opdracht, als iedereen. Mijn bestemming ligt al klaar. Ik hoef alleen maar te vertrouwen op mijn gidsen, mijn pad en het feit dat er alleen maar hele mooie momenten klaar liggen als ik echt alleen op gevoel doorga. Mijn hoofd mag ik leren gebruiken als middel, niet als doel.
Het is echt het mooiste wat er is, waarbij ik ook echt aangeef dat je heel erg sterk mag zijn
om je in deze ego-gedreven wereld ook echt als jezelf te laten zien.
Ik rust in het gevoel dat mijn ziel haar plek nooit meer afstaat aan mijn hoofd.
Nu leren accepteren dat mijn gevoel altijd puur is en dat ik daarop mag vertrouwen. Ook al gaat de omgeving er waarschijnlijk veel aan doen om mij toch in de oude wereld te houden. Totdat zij ook meer en meer op gevoel gaan leven.
Ik mag trots zijn om een van de eerste te zijn die dit allemaal meemaakt.
Iemand te zijn waar anderen wellicht het vertrouwen in vinden om ook de ziel meer te horen en te vertrouwen.
Zielen zijn puur, pure liefde en onvoorwaardelijkheid. Om uiteindelijk alles met elkaar te verbinden in een perfecte balans.
Ben ik egoistisch? Ben ik arrogant om dit te denken? Nee, ik ben juist in balans en ben mijzelf
aan het oplijnen om onvoorwaardelijk zielen te helpen de verbinding te zoeken.
Iedereen is perfect als hij/ zij is, dat weet ik, dat voel ik. Ik (ver)oordeel niemand als hij/ zij is.
Slechts gedrag mag ik iets van vinden, maar nooit iets over iemand als persoon, als ziel.
Dit is geen keuze van mijn ziel, dit is mijn ziel.
Dit ben ik. Uit liefde en gelijkheid, om het universum te helpen weer in balans te komen.
Liefs en licht,
28 oktober 2013
Waarom is iemand bij je....
Vorige week kreeg ik via een vriendin van mij deze tekst toegezonden..."Jeroen, is wel iets voor jou!"
Nou dat klopt :) Ik plaats hem daarom ook graag op mijn blog:
Mensen (zielen) komen in je leven om een bepaalde reden, een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor deze persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je door een moeilijkheid heen te helpeb, je te begeleiden met ondersteuning; je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen groeien.
Ze lijken gestuurd en dat zijn ze ook. Het lijkt alsof jij hen hebt gekozen, dat is ook zo.
Ze zijn er om die reden(en). Die reden die jij hebt gevraagd, onbewust is uitgeroepen.
Ze gaan ook om die reden. Zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon
iets om de relatie te beëindigen. Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan mogen realiseren, is dat aan onze gevraagde behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun zielswerk is gedaan. Het is tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het, het is echt, al is het slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven leren je levenslessen, waar je op kunt bouwen om zo een solide zielsfundering te hebben.
Jij mag luisteren naar de reden van hun komst, om vervolgens de lessen te leren en te accepteren.
Hou van die persoon/ personen en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Het brengt je steeds dichterbij jouw bron, jouw balans, jouw Zelf.
Als je zo mag kijken naar iedereen in je leven, dan ben je volgens mij weer een stap dichterbij onvoorwaardelijk houden van iedereen om je heen.
Iedereen heeft zijn/ haar kwaliteit, alles om jou verder te laten groeien en tot bloei te brengen. Tot die perfecte ziel die jij bent.
Liefs en licht,
Nou dat klopt :) Ik plaats hem daarom ook graag op mijn blog:
Mensen (zielen) komen in je leven om een bepaalde reden, een seizoen of een heel leven.
Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor deze persoon kunt doen.
Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.
Ze zijn gekomen om je door een moeilijkheid heen te helpeb, je te begeleiden met ondersteuning; je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen groeien.
Ze lijken gestuurd en dat zijn ze ook. Het lijkt alsof jij hen hebt gekozen, dat is ook zo.
Ze zijn er om die reden(en). Die reden die jij hebt gevraagd, onbewust is uitgeroepen.
Ze gaan ook om die reden. Zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon
iets om de relatie te beëindigen. Soms gaan ze dood, soms lopen ze weg.
Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.
Wat we ons dan mogen realiseren, is dat aan onze gevraagde behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun zielswerk is gedaan. Het is tijd om verder te gaan.
Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren.
Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.
Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.
Geloof het, het is echt, al is het slechts voor een seizoen.
Relaties voor de duur van je leven leren je levenslessen, waar je op kunt bouwen om zo een solide zielsfundering te hebben.
Jij mag luisteren naar de reden van hun komst, om vervolgens de lessen te leren en te accepteren.
Hou van die persoon/ personen en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.
Het brengt je steeds dichterbij jouw bron, jouw balans, jouw Zelf.
Als je zo mag kijken naar iedereen in je leven, dan ben je volgens mij weer een stap dichterbij onvoorwaardelijk houden van iedereen om je heen.
Iedereen heeft zijn/ haar kwaliteit, alles om jou verder te laten groeien en tot bloei te brengen. Tot die perfecte ziel die jij bent.
Liefs en licht,
Onvoorwaardelijk liefhebben
Zo zit je in de auto lekker mee te zingen met een nummer op de radio en zo
"pats"....schiet er een nieuw onderwerp voor mijn blog in mijn hoofd.
Onvoorwaardelijk liefhebben!...alsof iemand het in mijn oor fluisterde. "...Schrijf daar je gevoel eens over op...."
Wat is onvoorwaardelijk? Hoe is dat? Kan dat überhaupt?
Iets zonder voorwaarde accepteren, liefhebben en er laten zijn.
Ik zeg ja, maar wat is dat iets wat moeilijk te doen is. Al jouw oude patronen, oude lessen en gedragingen zijn gemaakt op "iets van iets vinden". En dan helpt onze cultuur ook niet mee.
Wij moeten altijd ergens iets van vinden, ook al raakt het onze omgeving niet eens.
Wat zou het toch geweldig zijn als iedereen onvoorwaardelijk de ander kon laten zijn wie hij of zij is. Dan is iedereen goed zoals hij of zij is. Geen ruzie, geen pesten, gewoon puur zijn als je bent.
Als er absoluut geen voorwaarden zijn in contact, dan komen en gaan de juiste zielen op de juiste momenten in je leven.
Dan is iedereen waar hij/ zij hoort, voor dat moment.
Degene(n) die perfect past die blijft altijd bij je.
Zonder enkele moeite zal je die ook onvoorwaardelijk liefhebben en wederzijds.
Kinderen zijn voor mij zulke zielen, dat heb ik al een keer beschreven. Voor andere zielen dan je eigen kinderen geldt dit ook, alleen daar komen en gaan degenen die op bepaalde momenten bij je "moeten" zijn.
Soulmates zijn voor mij zielen die lang bij je zijn, die je grote lessen willen leren.
Hier ga ik later nog een artikel over schrijven.
Terug naar onvoorwaardelijk. Voor mij zijn er wel regels nodig in aardse zaken of handelingen, daar is onvoorwaardelijk een stuk lastiger. Denk aan verkeersregels. In liefde en verbinding en dus zielenenergie is het absoluut mogelijk en voor mij persoonlijk het hoogst haalbare.
Alles en iedereen is goed als hij/ zij is, niets verwachten. Dat is onvoorwaardelijk.
Er zijn voor elkaar, zonder iets te willen. Accepteren dat alles wat er gebeurt ook goed is. Weten dat het goed is, voelen dat het goed is. Elkaar altijd helpen, zonder ego. Wat is dat een mooie wens van mij.
Onvoorwaardelijk liefhebben, voor weinige al gegeven, maar ik sta er iedere dag mee op om dit ook bij iedereen te willen uitstralen. In welke verbinding dan ook, hoe groot of hoe klein het contact is....iedereen is perfect zichzelf.
Waar ik er mag zijn, hoe ik er mag zijn, ik ben er.
Wie ben ik om iets (van een ander) te vinden? Laat ikzelf eerst helemaal in balans zijn en alle goeds geven, voor ik het van een ander mag verlangen. Maar dat is dan gelijk al weer een voorwaarde ;)
Be as great as you are! I believe everyone is truly that great and....so are you!
liefs en licht,
"pats"....schiet er een nieuw onderwerp voor mijn blog in mijn hoofd.
Onvoorwaardelijk liefhebben!...alsof iemand het in mijn oor fluisterde. "...Schrijf daar je gevoel eens over op...."
Wat is onvoorwaardelijk? Hoe is dat? Kan dat überhaupt?
Iets zonder voorwaarde accepteren, liefhebben en er laten zijn.
Ik zeg ja, maar wat is dat iets wat moeilijk te doen is. Al jouw oude patronen, oude lessen en gedragingen zijn gemaakt op "iets van iets vinden". En dan helpt onze cultuur ook niet mee.
Wij moeten altijd ergens iets van vinden, ook al raakt het onze omgeving niet eens.
Wat zou het toch geweldig zijn als iedereen onvoorwaardelijk de ander kon laten zijn wie hij of zij is. Dan is iedereen goed zoals hij of zij is. Geen ruzie, geen pesten, gewoon puur zijn als je bent.
Als er absoluut geen voorwaarden zijn in contact, dan komen en gaan de juiste zielen op de juiste momenten in je leven.
Dan is iedereen waar hij/ zij hoort, voor dat moment.
Degene(n) die perfect past die blijft altijd bij je.
Zonder enkele moeite zal je die ook onvoorwaardelijk liefhebben en wederzijds.
Kinderen zijn voor mij zulke zielen, dat heb ik al een keer beschreven. Voor andere zielen dan je eigen kinderen geldt dit ook, alleen daar komen en gaan degenen die op bepaalde momenten bij je "moeten" zijn.
Soulmates zijn voor mij zielen die lang bij je zijn, die je grote lessen willen leren.
Hier ga ik later nog een artikel over schrijven.
Terug naar onvoorwaardelijk. Voor mij zijn er wel regels nodig in aardse zaken of handelingen, daar is onvoorwaardelijk een stuk lastiger. Denk aan verkeersregels. In liefde en verbinding en dus zielenenergie is het absoluut mogelijk en voor mij persoonlijk het hoogst haalbare.
Alles en iedereen is goed als hij/ zij is, niets verwachten. Dat is onvoorwaardelijk.
Er zijn voor elkaar, zonder iets te willen. Accepteren dat alles wat er gebeurt ook goed is. Weten dat het goed is, voelen dat het goed is. Elkaar altijd helpen, zonder ego. Wat is dat een mooie wens van mij.
Onvoorwaardelijk liefhebben, voor weinige al gegeven, maar ik sta er iedere dag mee op om dit ook bij iedereen te willen uitstralen. In welke verbinding dan ook, hoe groot of hoe klein het contact is....iedereen is perfect zichzelf.
Waar ik er mag zijn, hoe ik er mag zijn, ik ben er.
Wie ben ik om iets (van een ander) te vinden? Laat ikzelf eerst helemaal in balans zijn en alle goeds geven, voor ik het van een ander mag verlangen. Maar dat is dan gelijk al weer een voorwaarde ;)
Be as great as you are! I believe everyone is truly that great and....so are you!
liefs en licht,
13 oktober 2013
Het weer
Of dit klopt weet ik echt niet, maar het voelt zo sterk dat ik toch ben begonnen met schrijven.
Persoonlijke groei, spirituele groei in algemene zin herken ik sinds enkele weken in het weer. In de seizoenen, de
herfstachtige weken van eerder dit jaar, de grote hoeveelheid zon, de stormen die nog komen.
Kan ik hier nu ook al inzichten aan afleiden? Of ga ik nu echt "koekoek" worden?
Alles zegt mij dat het toch klopt.
Ik heb een tijd geleden in mijn schrift geschreven dat er veel groei zou volgen dit jaar, bij veel mensen. Wie of wat heb ik destijds niet beschreven, maar wel dat het groeiproces vooraf zou worden gegaan
aan veel voeding en energie om "te gaan bloeien". Regen regen en nog eens regen was het gevolg.
Ik schrijf veel op en plaats het achteraf op mijn blog, dus ja...dit is wellicht makkelijk praten. Je hoeft het gelukkig niet met mij eens te zijn :)
Na de regen van het voorjaar voelde ik sterke bloei aan komen.
Ik heb dit beschreven als het ontluiken van een bloem (artikel Zielsgroei, de ontluikende bloem).
Deze periode zou veel zon, licht en warmte hebben; de maanden augustus en september.
Nu is het de 1e week van oktober en van het weekend kreeg ik het gevoel dat er in de komende maanden
veel getest gaat worden. Getest of de bloem wel bestand is tegen de herfststormen.
Knakt het? Overwint de ziel? Het hart en de wilskracht en kan zij genoeg meebewegen om toch te blijven staan?
Ik schreef dit laatste stuk op in de mooie zonnige eerste week van oktober. Een periode van rust, ongewone rust. Dit, omdat voor mij oktober normaliter erg nat is. Deze rust was er niet voor niks. Deze rust mochten wij goed gebruiken.
Er gaat een roerige tijd aankomen. Storm en regen gaan mij testen, gaan mensen testen die net opgebloeid zijn.
De veilige houding, het oude schuilpatroon met de bladeren dicht, kan niet meer, nu wordt het tijd om alleen en sterk te blijven staan.
Eind december en zeker januari worden gevoelsmatig koud en guur.
Een koude kille winter, met mogelijk veel eenzaamheid. De volgende test voor jeZelf.
Maar alles om na die winter mooier dan ooit terug te keren in de lente, als prachtige bloem.
In volle kracht, grootte en kleur. Een bloem als geen ander en volledig op eigen kracht gegroeid, met het geloof en het bewijs om iedere storm te trotseren en om van iedere zonnestraal vol te kunnen genieten.
Nogmaals: geen idee of dit hout snijdt, maar wat word ik al blij van de lente gedachtes :)
Wees allemaal die bloem, dan worden wij als geheel een prachtig veld met unieke bloemen die mensen
zullen laten lachen en laten stralen. Wie wordt er niet rustig en energiek van een prachtig veld vol bloemen!
Wellicht is het allemaal voor mij alleen, alleen aan mij "verteld", voor mijn pad?
Ik ben er in ieder geval erg dankbaar voor. Ook voor de komende storm en kou. Alles om sterker en mooier te worden.
Liefs en licht,
Persoonlijke groei, spirituele groei in algemene zin herken ik sinds enkele weken in het weer. In de seizoenen, de
herfstachtige weken van eerder dit jaar, de grote hoeveelheid zon, de stormen die nog komen.
Kan ik hier nu ook al inzichten aan afleiden? Of ga ik nu echt "koekoek" worden?
Alles zegt mij dat het toch klopt.
Ik heb een tijd geleden in mijn schrift geschreven dat er veel groei zou volgen dit jaar, bij veel mensen. Wie of wat heb ik destijds niet beschreven, maar wel dat het groeiproces vooraf zou worden gegaan
aan veel voeding en energie om "te gaan bloeien". Regen regen en nog eens regen was het gevolg.
Ik schrijf veel op en plaats het achteraf op mijn blog, dus ja...dit is wellicht makkelijk praten. Je hoeft het gelukkig niet met mij eens te zijn :)
Na de regen van het voorjaar voelde ik sterke bloei aan komen.
Ik heb dit beschreven als het ontluiken van een bloem (artikel Zielsgroei, de ontluikende bloem).
Deze periode zou veel zon, licht en warmte hebben; de maanden augustus en september.
Nu is het de 1e week van oktober en van het weekend kreeg ik het gevoel dat er in de komende maanden
veel getest gaat worden. Getest of de bloem wel bestand is tegen de herfststormen.
Knakt het? Overwint de ziel? Het hart en de wilskracht en kan zij genoeg meebewegen om toch te blijven staan?
Ik schreef dit laatste stuk op in de mooie zonnige eerste week van oktober. Een periode van rust, ongewone rust. Dit, omdat voor mij oktober normaliter erg nat is. Deze rust was er niet voor niks. Deze rust mochten wij goed gebruiken.
Er gaat een roerige tijd aankomen. Storm en regen gaan mij testen, gaan mensen testen die net opgebloeid zijn.
De veilige houding, het oude schuilpatroon met de bladeren dicht, kan niet meer, nu wordt het tijd om alleen en sterk te blijven staan.
Eind december en zeker januari worden gevoelsmatig koud en guur.
Een koude kille winter, met mogelijk veel eenzaamheid. De volgende test voor jeZelf.
Maar alles om na die winter mooier dan ooit terug te keren in de lente, als prachtige bloem.
In volle kracht, grootte en kleur. Een bloem als geen ander en volledig op eigen kracht gegroeid, met het geloof en het bewijs om iedere storm te trotseren en om van iedere zonnestraal vol te kunnen genieten.
Nogmaals: geen idee of dit hout snijdt, maar wat word ik al blij van de lente gedachtes :)
Wees allemaal die bloem, dan worden wij als geheel een prachtig veld met unieke bloemen die mensen
zullen laten lachen en laten stralen. Wie wordt er niet rustig en energiek van een prachtig veld vol bloemen!
Wellicht is het allemaal voor mij alleen, alleen aan mij "verteld", voor mijn pad?
Ik ben er in ieder geval erg dankbaar voor. Ook voor de komende storm en kou. Alles om sterker en mooier te worden.
Liefs en licht,
7 oktober 2013
Balans!
Nog geen dag na het inzicht uit het vorige artikel, schrijf ik dit op. Het antwoord volgt dus al binnen een dag :)
Iedere ziel is bij het ontstaan evenveel vrouwelijk als mannelijk, perfecte balans.
Door alle ervaringen en lessen kan dit in onbalans raken. Meer mannelijke of meer vrouwelijke energie, meer aards of meer spiritueel, meer ratio of meer gevoel.
Om als ziel weer compleet 1 te zijn in balans van je mannelijke en vrouwelijke energie mag je wederom de lessen leren. Dan wel tegenovergesteld aan de ervaringen waardoor de balans is verstoord.
Uitbalanceren in energie. Ikzelf als voorbeeld:
Mijn vrouwelijke energie is sterker dan de mannelijke. Kracht en macht op gezonde wijze zijn bij mij in dit leven niet juist aanwezig (geweest).
Het wegcijferen van mijzelf; mijn antipathie tegen "haantjes"; moeite hebben met krachtige mensen.
Alles is wel terug te leiden naar de onbalans van mijn energie, mijn ziel.
Tijdens mijn groeiproces van de laatste jaren is dat uit diverse gesprekken met coaches en een psycholoog ook gebleken. Onder andere uit persoonlijkheids testen. "Je mag meer mannelijke kracht uitstralen".
In mijn intuitieve ontwikkeling kwam de reis naar balans ook meer en meer in beeld. Vroeger (en nu nog) laadde ik mij op met Metal muziek, power music. Boos werd ik nooit, dat vond ik zonde; een slechte eigenschap. Maar is dat zo? Boosheid is ook een emotie. Daarnaast heb ik altijd iets gehad met tijgers.
Mijn tattoo heeft hier een onderdeel van, het kattenoog, het oog van "mijn tijger". Onbewust zijn de signalen dus altijd aanwezig geweest.
Tijdens Intuitieve Ontwikkeling kwam dit allemaal boven water.
Mijn krachtdier kwam heel snel naar boven: de tijger. De tijger is voor mij complete balans. Majestueus in uiterlijk, vrouwelijk in rust, maar wat een kracht als dit nodig is. Balans.
Zojuist kreeg ik het inzicht dat mijn balans en lessen op de mannelijke en vrouwelijke energie zelfs door mijn kinderen inzichtelijk wordt gemaakt. Mijn dochters zijn DE balans van vrouwelijk en mannelijk. Zij laten mij de perfecte balans zien. De kwaliteiten en de valkuilen. Waar ik aansluit en waar ik nog mag leren
Het Universum schenkt mij dus ook met deze twee zielen de balans. Wat onbeschrijflijk en begrijpelijk tegelijk. Alles is 1, dus dit past ook perfect. Wat zit het Universum geweldig in elkaar. Alles is in contact om iedereen te brengen naar waar hij/ zij hoort te zijn.
Met alles wat ik tot nu toe heb ervaren en heb beschreven kom ik tot de conclusie dat ik bijna zo ver ben. De balans is er bijna. Ik word door de enorme snelheid van groei en de inzichten in een rap tempo door mijn groei geduwd. Ik ben er blijkbaar klaar voor. Het Universum geeft aan dat het tijd is, de tijd is er klaar voor. Aangezien er geen tijd bestaat, ben ik er dus klaar voor. De laatste lessen worden mij in een sneltreinvaart voorgeschoteld.
In mijn werk word ik de laatste weken ook in de extreme mannelijke energie geduwd.
Kracht en duidelijkheid zijn noodzakelijk nu. Ik mag leren hoe dat is, om vervolgens de balans te maken.
Totdat ik perfecte balans heb, de balans ben. De weegschaal ben, die ik ben. Niet gek dat ik dit inzicht krijg in de maand van de weegschaal. Nog mooier: de dag na mijn verjaardag. De balans is nagenoeg perfect.
Als de balans er is, als ik zowel mannelijk als vrouwelijk in balans ben....dan wat? Iets zegt mij dat er dan grootse zaken zullen gebeuren. Zijn mijn lessen dan gedaan? Ben ik compleet na deze reis?
Wat staat er op mijn pad klaar als ik weer als ziel 1 ben?
Liefs en licht,
Iedere ziel is bij het ontstaan evenveel vrouwelijk als mannelijk, perfecte balans.
Door alle ervaringen en lessen kan dit in onbalans raken. Meer mannelijke of meer vrouwelijke energie, meer aards of meer spiritueel, meer ratio of meer gevoel.
Om als ziel weer compleet 1 te zijn in balans van je mannelijke en vrouwelijke energie mag je wederom de lessen leren. Dan wel tegenovergesteld aan de ervaringen waardoor de balans is verstoord.
Uitbalanceren in energie. Ikzelf als voorbeeld:
Mijn vrouwelijke energie is sterker dan de mannelijke. Kracht en macht op gezonde wijze zijn bij mij in dit leven niet juist aanwezig (geweest).
Het wegcijferen van mijzelf; mijn antipathie tegen "haantjes"; moeite hebben met krachtige mensen.
Alles is wel terug te leiden naar de onbalans van mijn energie, mijn ziel.
Tijdens mijn groeiproces van de laatste jaren is dat uit diverse gesprekken met coaches en een psycholoog ook gebleken. Onder andere uit persoonlijkheids testen. "Je mag meer mannelijke kracht uitstralen".
In mijn intuitieve ontwikkeling kwam de reis naar balans ook meer en meer in beeld. Vroeger (en nu nog) laadde ik mij op met Metal muziek, power music. Boos werd ik nooit, dat vond ik zonde; een slechte eigenschap. Maar is dat zo? Boosheid is ook een emotie. Daarnaast heb ik altijd iets gehad met tijgers.
Mijn tattoo heeft hier een onderdeel van, het kattenoog, het oog van "mijn tijger". Onbewust zijn de signalen dus altijd aanwezig geweest.
Tijdens Intuitieve Ontwikkeling kwam dit allemaal boven water.
Mijn krachtdier kwam heel snel naar boven: de tijger. De tijger is voor mij complete balans. Majestueus in uiterlijk, vrouwelijk in rust, maar wat een kracht als dit nodig is. Balans.
Zojuist kreeg ik het inzicht dat mijn balans en lessen op de mannelijke en vrouwelijke energie zelfs door mijn kinderen inzichtelijk wordt gemaakt. Mijn dochters zijn DE balans van vrouwelijk en mannelijk. Zij laten mij de perfecte balans zien. De kwaliteiten en de valkuilen. Waar ik aansluit en waar ik nog mag leren
Het Universum schenkt mij dus ook met deze twee zielen de balans. Wat onbeschrijflijk en begrijpelijk tegelijk. Alles is 1, dus dit past ook perfect. Wat zit het Universum geweldig in elkaar. Alles is in contact om iedereen te brengen naar waar hij/ zij hoort te zijn.
Met alles wat ik tot nu toe heb ervaren en heb beschreven kom ik tot de conclusie dat ik bijna zo ver ben. De balans is er bijna. Ik word door de enorme snelheid van groei en de inzichten in een rap tempo door mijn groei geduwd. Ik ben er blijkbaar klaar voor. Het Universum geeft aan dat het tijd is, de tijd is er klaar voor. Aangezien er geen tijd bestaat, ben ik er dus klaar voor. De laatste lessen worden mij in een sneltreinvaart voorgeschoteld.
In mijn werk word ik de laatste weken ook in de extreme mannelijke energie geduwd.
Kracht en duidelijkheid zijn noodzakelijk nu. Ik mag leren hoe dat is, om vervolgens de balans te maken.
Totdat ik perfecte balans heb, de balans ben. De weegschaal ben, die ik ben. Niet gek dat ik dit inzicht krijg in de maand van de weegschaal. Nog mooier: de dag na mijn verjaardag. De balans is nagenoeg perfect.
Als de balans er is, als ik zowel mannelijk als vrouwelijk in balans ben....dan wat? Iets zegt mij dat er dan grootse zaken zullen gebeuren. Zijn mijn lessen dan gedaan? Ben ik compleet na deze reis?
Wat staat er op mijn pad klaar als ik weer als ziel 1 ben?
Liefs en licht,
Lijf en chakra deel II
Mijn nek speelt op bij "oude patronen". Snel en heftig.
Was ik er nog niet? Het antwoord is:Ja, inderdaad, je bent er nog niet.
Uit een meditatie kwam de oproep om meer op zoek te gaan naar de basis. Wat werd er bedoeld?
Op internet ben ik direct gaan googlen op "basis" en "spiritualiteit". Plof: de basis chakra!
Binnen 5 minuten knalde ik een heel verhaal op papier:
Rond mijn 7e levensjaar heb ik een les gehad op de kracht van intuitie. Echter wel dat "je daar niet op mag vertrouwen".
Gevoel is fout, dat leerde ik toen. Terwijl mijn ziel juist weet dat dit compleet anders is. Een vroege onbalans in mijn chakra.
Rond mijn 15e levensjaar kwam daar een klap overheen. Ik verloor mijn oma. De eerste heftige realiteit van verliezen. De emoties cq gevoel heb ik volledig weggeduwd, want gevoel kan niet (eerdere les). Een tweede deuk in mijn chakra. Om rond mijn 16e levensjaar een klap te krijgen op "relaties duren eeuwig". Ik kreeg te maken met een scheiding in de familie bij mensen die voor mij "altijd bij elkaar waren en zouden blijven".
Als eerder gezegd is een van mijn grote lessen en doelen: Verbinding maken!
Wat ik mag leren en mag inzien is dat "Verbinding maken" ook verliezen met zich meebrengt.
Relaties komen en gaan. Ik wil(de) alleen nooit verliezen, nooit dat verdriet hebben uit 15e en 16e levensjaar.
Verbindingen hou ik nu in stand. Voorheen door mijzelf weg te cijferen en te compenseren in een relatie.
Om maar niet te verliezen. Ruzie was voor mij gelijk aan "scheiden"...los van het feit dat ik ruzie maken volstrekt onzinnig vind.
Beiden wijzen van aanpak in combinatie met de eerdere ervaringen hebben mijn 1e en 2e chakra vastgezet. Veiligheid in mijn beeld van verbinding is te hard aangetast vroeger.
Door mijn blokkade op 1 en 2 grond ik ook slecht in meditatie en ga ik te veel in de hogere chakra's zitten. Het risico is dat ik ga zweven en "uit ga". Dan gaat mijn brein uit en val ik weg.
Wellicht wil ik ook "niet aarden". Komen die angsten dan weer los? Komen de vastgeraakte emoties los?
Wil ik dat wel voelen?
Ik ben nu bezig met het losmaken van de 1e en 2e chakra. Ik ben er niet bang meer voor. Hierna zullen de chakra's allemaal open zijn. De totale verbinding tussen aarde en universum is dan gemaakt. De balans is terug.
Ben zo benieuwd hoe dat er uit gaat zien!
Liefs en licht,
Was ik er nog niet? Het antwoord is:Ja, inderdaad, je bent er nog niet.
Uit een meditatie kwam de oproep om meer op zoek te gaan naar de basis. Wat werd er bedoeld?
Op internet ben ik direct gaan googlen op "basis" en "spiritualiteit". Plof: de basis chakra!
Binnen 5 minuten knalde ik een heel verhaal op papier:
Rond mijn 7e levensjaar heb ik een les gehad op de kracht van intuitie. Echter wel dat "je daar niet op mag vertrouwen".
Gevoel is fout, dat leerde ik toen. Terwijl mijn ziel juist weet dat dit compleet anders is. Een vroege onbalans in mijn chakra.
Rond mijn 15e levensjaar kwam daar een klap overheen. Ik verloor mijn oma. De eerste heftige realiteit van verliezen. De emoties cq gevoel heb ik volledig weggeduwd, want gevoel kan niet (eerdere les). Een tweede deuk in mijn chakra. Om rond mijn 16e levensjaar een klap te krijgen op "relaties duren eeuwig". Ik kreeg te maken met een scheiding in de familie bij mensen die voor mij "altijd bij elkaar waren en zouden blijven".
Als eerder gezegd is een van mijn grote lessen en doelen: Verbinding maken!
Wat ik mag leren en mag inzien is dat "Verbinding maken" ook verliezen met zich meebrengt.
Relaties komen en gaan. Ik wil(de) alleen nooit verliezen, nooit dat verdriet hebben uit 15e en 16e levensjaar.
Verbindingen hou ik nu in stand. Voorheen door mijzelf weg te cijferen en te compenseren in een relatie.
Om maar niet te verliezen. Ruzie was voor mij gelijk aan "scheiden"...los van het feit dat ik ruzie maken volstrekt onzinnig vind.
Beiden wijzen van aanpak in combinatie met de eerdere ervaringen hebben mijn 1e en 2e chakra vastgezet. Veiligheid in mijn beeld van verbinding is te hard aangetast vroeger.
Door mijn blokkade op 1 en 2 grond ik ook slecht in meditatie en ga ik te veel in de hogere chakra's zitten. Het risico is dat ik ga zweven en "uit ga". Dan gaat mijn brein uit en val ik weg.
Wellicht wil ik ook "niet aarden". Komen die angsten dan weer los? Komen de vastgeraakte emoties los?
Wil ik dat wel voelen?
Ik ben nu bezig met het losmaken van de 1e en 2e chakra. Ik ben er niet bang meer voor. Hierna zullen de chakra's allemaal open zijn. De totale verbinding tussen aarde en universum is dan gemaakt. De balans is terug.
Ben zo benieuwd hoe dat er uit gaat zien!
Liefs en licht,
30 september 2013
Reincarnatie en mijn pad
Voordat wij op deze aarde incarneren, kijken wij naar de levensdoelen die we willen verwezenlijken, naar de lessen die wij nog mogen leren en hoe we deze doelen en lessen het beste kunnen verwezenlijken.
Wij kiezen de omstandigheden uit, wie onze ouders zijn etc. Alles langs dit pad wordt alvast voor ons uitgerold. Als dit pad er ligt dan incarneren wij op aarde.
Als wij eenmaal geïncarneerd zijn, leven wij ons leven met de bedoeling om het uitgerolde pad te volgen. Kinderen doen dit als de beste, zij zijn nog sterk verbonden met de zielenwereld en wat minder met de aarde, denk aan HS kinderen;
hier is de verbinding met het Universum zeer sterk ontwikkeld en aanwezig.
Lang duurt dit helaas niet. Wij hebben allemaal een vrije wil en het is aan ons om te bepalen hoe wij ons leven leiden. Deze keuzes worden beïnvloed door opvoeding, maatschappij etc.
Volg je wel je pad dan voelt het ook als “thuis”, het gaat als van te voren gewenst.
Alles met innerlijke rust. Wijk je er vanaf dan zal je dit in eerste instantie niet als iets afwijkends voelen.
Na verloop van tijd ga je toch ergens iets missen…een vreemd gevoel van leegte.
Wat wij vervolgens proberen op te vullen met aardse zaken. Bezit, geld, status, alles om maar een gevoel van voldoening te krijgen, of bevestiging. Dat is echter niet wat er wordt gezocht.
Het gaat om eigen liefde, je Zelf weer voelen en daar volledig van houden. Maar houden van jezelf is voor ieder van ons een moeilijke opgave. Onvoorwaardelijk van jezelf houden wordt toch vaak gezien als arrogant en/of egoïstisch.
Ik heb wel de vraag hoe je van een ander onvoorwaardelijk kan houden
als jij (nog) niet onvoorwaardelijk van jezelf houdt?
Ik ben veelal bezig geweest met het klaar staan voor anderen. In alle waarschijnlijkheid in de hoop van diegene de liefde te krijgen die ik mijzelf niet heb gegeven. We snakken naar bevestiging en zien niet in dat die bevestiging van binnenuit mag komen. Deze les is een van mijn grootste levenslessen.
Alle lessen die ik in mijn levens heb geleerd leiden mij naar een eindbestemming. Voor mij is dit voor iedereen “verlichting”. Compleetheid van ziel, totale innerlijke rust en onvoorwaardelijke liefde voor alles, met alles, in alles.
Wanneer is dit? Geen idee. Echt onvoorwaardelijk van iets of iemand houden is dat mogelijk?
Of ben je aards altijd wel ergens voorwaardelijk bij betrokken? Hoe weet jij wanneer je verlicht bent?
Dat is voor mij iets wat je voelt als het er is. Dat is dus niet voor te stellen.
Je moet het hebben meegemaakt en dan nog geldt dit mogelijk alleen voor jou alleen. Dit geldt dus ook voor mijn kinderen. Wat is de les die deze mooie zielen mogen leren? Welk pad ligt er voor hen klaar?
In mijn gevoel zijn mijn kinderen verder in hun pad dan dat ik was bij geboorte in dit leven. Hoe minder lessen ik te leren heb, hoe minder zij blijkbaar te leren hebben. Wat kan ik hen anders meegeven? Behalve mijn lessen die ik nu leer.
Deze site deelt mijn kijk op veel. Veel van deze site mag ik ook nog even op mij in laten dringen.
Oude zielen
Ik ben ervan overtuigd dat op deze wijze de weg naar verlichting steeds sneller zal gaan.
De lessen worden tussen ouders en kinderen sneller geleerd, sneller uitgewisseld en dus eerder begrepen.
Alles om de, in een eerder genoemde artikel, energetisch balans in het universum terug te krijgen naar het gevoel/ de liefde in plaats van het ego en individualisme.
Kiezen de kinderen (hun ziel) dus hun ouders of is het wederzijds? Ik geloof in het tweede.
Het is voor mij een samenspel tussen zielen. Zielen uit 1 familie, zielen uit 1 bron, zielen die elkaar op jet juiste moment weer terug willen brengen naar elkaar, om samen weer 1 te zijn.
Als ik dit zo teruglees dan mag ik een volgend artikel gaan schrijven over mijn gevoel bij dit onderwerp :)……en zo opent zich weer een deur waar ik naar binnen mag……zielsfamilies, bron van de ziel……alles terugbrengen naar 1.
Wat een reis is dit zeg……ik geniet van elke stap, maar vaak wel met open mond van verbazing dat ik dit allemaal
zo “makkelijk” opschrijf. Iemand die altijd als nuchter en stil is omschreven.
Wat een verhalen hebben er in mij vastgezeten. Was het wellicht allemaal teveel voor mij en was ik daarom zo stil……durfde ik niet te delen? En waarom was dit?
Wellicht voor later interessant om te beantwoorden, voor nu is het genieten dat het stroomt. Mijn pad wordt met de dag mooier <3
Liefs en licht,
Wij kiezen de omstandigheden uit, wie onze ouders zijn etc. Alles langs dit pad wordt alvast voor ons uitgerold. Als dit pad er ligt dan incarneren wij op aarde.
Als wij eenmaal geïncarneerd zijn, leven wij ons leven met de bedoeling om het uitgerolde pad te volgen. Kinderen doen dit als de beste, zij zijn nog sterk verbonden met de zielenwereld en wat minder met de aarde, denk aan HS kinderen;
hier is de verbinding met het Universum zeer sterk ontwikkeld en aanwezig.
Lang duurt dit helaas niet. Wij hebben allemaal een vrije wil en het is aan ons om te bepalen hoe wij ons leven leiden. Deze keuzes worden beïnvloed door opvoeding, maatschappij etc.
Volg je wel je pad dan voelt het ook als “thuis”, het gaat als van te voren gewenst.
Alles met innerlijke rust. Wijk je er vanaf dan zal je dit in eerste instantie niet als iets afwijkends voelen.
Na verloop van tijd ga je toch ergens iets missen…een vreemd gevoel van leegte.
Wat wij vervolgens proberen op te vullen met aardse zaken. Bezit, geld, status, alles om maar een gevoel van voldoening te krijgen, of bevestiging. Dat is echter niet wat er wordt gezocht.
Het gaat om eigen liefde, je Zelf weer voelen en daar volledig van houden. Maar houden van jezelf is voor ieder van ons een moeilijke opgave. Onvoorwaardelijk van jezelf houden wordt toch vaak gezien als arrogant en/of egoïstisch.
Ik heb wel de vraag hoe je van een ander onvoorwaardelijk kan houden
als jij (nog) niet onvoorwaardelijk van jezelf houdt?
Ik ben veelal bezig geweest met het klaar staan voor anderen. In alle waarschijnlijkheid in de hoop van diegene de liefde te krijgen die ik mijzelf niet heb gegeven. We snakken naar bevestiging en zien niet in dat die bevestiging van binnenuit mag komen. Deze les is een van mijn grootste levenslessen.
Alle lessen die ik in mijn levens heb geleerd leiden mij naar een eindbestemming. Voor mij is dit voor iedereen “verlichting”. Compleetheid van ziel, totale innerlijke rust en onvoorwaardelijke liefde voor alles, met alles, in alles.
Wanneer is dit? Geen idee. Echt onvoorwaardelijk van iets of iemand houden is dat mogelijk?
Of ben je aards altijd wel ergens voorwaardelijk bij betrokken? Hoe weet jij wanneer je verlicht bent?
Dat is voor mij iets wat je voelt als het er is. Dat is dus niet voor te stellen.
Je moet het hebben meegemaakt en dan nog geldt dit mogelijk alleen voor jou alleen. Dit geldt dus ook voor mijn kinderen. Wat is de les die deze mooie zielen mogen leren? Welk pad ligt er voor hen klaar?
In mijn gevoel zijn mijn kinderen verder in hun pad dan dat ik was bij geboorte in dit leven. Hoe minder lessen ik te leren heb, hoe minder zij blijkbaar te leren hebben. Wat kan ik hen anders meegeven? Behalve mijn lessen die ik nu leer.
Deze site deelt mijn kijk op veel. Veel van deze site mag ik ook nog even op mij in laten dringen.
Oude zielen
Ik ben ervan overtuigd dat op deze wijze de weg naar verlichting steeds sneller zal gaan.
De lessen worden tussen ouders en kinderen sneller geleerd, sneller uitgewisseld en dus eerder begrepen.
Alles om de, in een eerder genoemde artikel, energetisch balans in het universum terug te krijgen naar het gevoel/ de liefde in plaats van het ego en individualisme.
Kiezen de kinderen (hun ziel) dus hun ouders of is het wederzijds? Ik geloof in het tweede.
Het is voor mij een samenspel tussen zielen. Zielen uit 1 familie, zielen uit 1 bron, zielen die elkaar op jet juiste moment weer terug willen brengen naar elkaar, om samen weer 1 te zijn.
Als ik dit zo teruglees dan mag ik een volgend artikel gaan schrijven over mijn gevoel bij dit onderwerp :)……en zo opent zich weer een deur waar ik naar binnen mag……zielsfamilies, bron van de ziel……alles terugbrengen naar 1.
Wat een reis is dit zeg……ik geniet van elke stap, maar vaak wel met open mond van verbazing dat ik dit allemaal
zo “makkelijk” opschrijf. Iemand die altijd als nuchter en stil is omschreven.
Wat een verhalen hebben er in mij vastgezeten. Was het wellicht allemaal teveel voor mij en was ik daarom zo stil……durfde ik niet te delen? En waarom was dit?
Wellicht voor later interessant om te beantwoorden, voor nu is het genieten dat het stroomt. Mijn pad wordt met de dag mooier <3
Liefs en licht,
29 september 2013
Zielstaal
Ik merk dat ik bij sommige teksten die ik schrijf helemaal niet nadenk als ik de woorden op papier zet.
Niks denken...handen gaan vanzelf...teksten vloeien op het papier alsof het uit mijn vingers stroomt.
Pas na het teruglezen van mijn tekst zie ik pas wat ik heb beschreven.
Met alles wat ik schrijf komen er nieuwe openingen in mijn ziel, waar weer nieuwe inzichten uit voortkomen.
Regelmatig komt het voor dat ik zelf van de uitkomsten schrik :) . De inzichten creëren bij mij weer nieuwe groei, nieuwe ontdekkingen over het geheel of over onderwerpen waar ik wat mee mag.
Dat ik met een doel mocht gaan schrijven is mij na een weekje bloggen wel helder. Het schrijven van de teksten gaat ook niet meer stoppen. Vanuit ieder stuk volgt weer een nieuw stuk, wat een heerlijk gevoel om dit te mogen delen.
Mijn ziel is aan het woord, iets wat ik met mijn hoofd vele jaren niet heb toegelaten.
Of het automatisch schrift is weet ik niet. Ik heb wel een link geplaatst hieronder, voor meer informatie over automatisch schrift. Het lijkt erop. Het antwoord interesseert mij eigenlijk niet.
Ik geniet ervan, het brengt mij veel en ik vertrouw erop.
automatisch-schrift
Liefs en licht,
Niks denken...handen gaan vanzelf...teksten vloeien op het papier alsof het uit mijn vingers stroomt.
Pas na het teruglezen van mijn tekst zie ik pas wat ik heb beschreven.
Met alles wat ik schrijf komen er nieuwe openingen in mijn ziel, waar weer nieuwe inzichten uit voortkomen.
Regelmatig komt het voor dat ik zelf van de uitkomsten schrik :) . De inzichten creëren bij mij weer nieuwe groei, nieuwe ontdekkingen over het geheel of over onderwerpen waar ik wat mee mag.
Dat ik met een doel mocht gaan schrijven is mij na een weekje bloggen wel helder. Het schrijven van de teksten gaat ook niet meer stoppen. Vanuit ieder stuk volgt weer een nieuw stuk, wat een heerlijk gevoel om dit te mogen delen.
Mijn ziel is aan het woord, iets wat ik met mijn hoofd vele jaren niet heb toegelaten.
Of het automatisch schrift is weet ik niet. Ik heb wel een link geplaatst hieronder, voor meer informatie over automatisch schrift. Het lijkt erop. Het antwoord interesseert mij eigenlijk niet.
Ik geniet ervan, het brengt mij veel en ik vertrouw erop.
automatisch-schrift
Liefs en licht,
Kinderen van oude zielen, de helpers van verlichting
Zoals ik in een eerder artikel heb mogen beschrijven, zijn mijn kinderen een grote leerschool voor mij.
Met de wetenschap dat ik een oude ziel ben, heb ik ook direct het gevoel dat mijn kinderen minimaal net zo oud zijn als mijn ziel. Mijn overtuiging is het dat kinderen (en dus zielen) van oude zielen hogere zielen zijn dan de zielen van de ouders.
Bij iedere geboorte van een kind er een nieuwe incarnatie van een ziel. Als deze ziel geboren wordt bij een ziel welke zelf al veel lessen heeft geleerd, dan is de ziel van het kind nog meer ontwikkeld. Zij hebben minder lessen te leren en zijn beter en sneller in staat om in contact te komen met het Universum.
Ik ben mijn gevoel gaan toetsen op internet. Waarom zou je vragen: je gevoel klopt toch altijd. Ja, maar verwoorden en er zelf meer van begrijpen is wel zo prettig :)
Op deze site is het wel erg fijn beschreven:
nieuwetijds kinderen
Als ik dan naar mijn kinderen kijk dan zie en voel ik bij hen toch die enorme verlichte energie. Dat zij dit nog niet kunnen begrijpen is helder. Snel zal dit echter wel duidelijk worden. Aan mij de taak om hen hier vrij in te begeleiden.
Zij hebben een duidelijke missie op aarde, los van de lessen voor henzelf. Zij mogen de zielen die verder ontwaken en "hogerop raken", als ik, begeleiden en leren dat dit de ultieme reis is. Waar je met alle vertrouwen in mag stappen.
Een ziel kiest bewust voor zijn ouders, daar geloof ik al erg lang in. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af of zij een aardse ouder kiezen voor de lessen, of kiezen zij een zielenouder om zichzelf op zielsnivo te ontwikkelen? En is de aardse ouder ook de zielenouder? Is hier een verschil in?
Mijn eerste gevoel zegt mij nu dat hier een vermenging in zit, maar dat de bron zit in een zielenfamilie/ zielsverbinding.
Dat zou betekenen dat de aardse ouder niet de zielsouder is. Zijn kinderen dan gidsen voor hun aardse ouders? Om de ouders de lessen te leren om zichzelf goed en juist te ontwikkelen op hun pad? Maar welke les is dan voor de kinderen te leren?
Teveel vragen nu, ik laat het even los.
Hier kom ik ongetwijfeld nog een keer op terug.
Ik geloof er in dat er een heftig proces gaande is op aarde, in het Universum. De energie is aan het kantelen. Hoe meer verlichtende energie er wordt losgemaakt, vanuit puurheid en liefde, hoe meer alles in versterkte verbinding komt. De geboortes van de " beleerde" zielen en dus meer verlichte kinderen, hoe sneller dit gaat.
Er gaat al miljoenen jaren een aardse energie door het Universum.
Nogmaals, ik heb geen idee hoe dit werkt en wat de grotere betekenis is, ik typ het uit mijn ziel in. De inzichten komen vanzelf wel :)
Deze aardse energie is het aan het verliezen van de verlichte engelen energie. Als energie van richting veranderd gaat dit in de natuurkunde met grote krachten gepaard. Dit zal dus op aarde ook zo zijn. Ik geloof dat deze verschuiving steeds vaker zal leiden naar stroomuitval,
aardbevingen etc. De schokgolven van energie zijn hier de oorzaak van.
Als ik zo terug kijk op de afgelopen jaren, dan is dit zeker wel toegenomen de laatste jaren.
Het doel is helder. Alles en iedereen (iedere ziel) terug naar de bron. Ultieme puurheid en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en elkaar. Alles om weer perfecte eenheid te zijn.
Ik zal eerlijk zijn dat ik dit een paar keer heb moeten lezen om zelf te begrijpen. Ongetwijfeld volgen er snel inzichten over de reis naar dit doel. Mijn inzichten en gevoelens deel ik graag weer op dit blog.
Liefs en licht,
Met de wetenschap dat ik een oude ziel ben, heb ik ook direct het gevoel dat mijn kinderen minimaal net zo oud zijn als mijn ziel. Mijn overtuiging is het dat kinderen (en dus zielen) van oude zielen hogere zielen zijn dan de zielen van de ouders.
Bij iedere geboorte van een kind er een nieuwe incarnatie van een ziel. Als deze ziel geboren wordt bij een ziel welke zelf al veel lessen heeft geleerd, dan is de ziel van het kind nog meer ontwikkeld. Zij hebben minder lessen te leren en zijn beter en sneller in staat om in contact te komen met het Universum.
Ik ben mijn gevoel gaan toetsen op internet. Waarom zou je vragen: je gevoel klopt toch altijd. Ja, maar verwoorden en er zelf meer van begrijpen is wel zo prettig :)
Op deze site is het wel erg fijn beschreven:
nieuwetijds kinderen
Als ik dan naar mijn kinderen kijk dan zie en voel ik bij hen toch die enorme verlichte energie. Dat zij dit nog niet kunnen begrijpen is helder. Snel zal dit echter wel duidelijk worden. Aan mij de taak om hen hier vrij in te begeleiden.
Zij hebben een duidelijke missie op aarde, los van de lessen voor henzelf. Zij mogen de zielen die verder ontwaken en "hogerop raken", als ik, begeleiden en leren dat dit de ultieme reis is. Waar je met alle vertrouwen in mag stappen.
Een ziel kiest bewust voor zijn ouders, daar geloof ik al erg lang in. Terwijl ik dit schrijf vraag ik mij af of zij een aardse ouder kiezen voor de lessen, of kiezen zij een zielenouder om zichzelf op zielsnivo te ontwikkelen? En is de aardse ouder ook de zielenouder? Is hier een verschil in?
Mijn eerste gevoel zegt mij nu dat hier een vermenging in zit, maar dat de bron zit in een zielenfamilie/ zielsverbinding.
Dat zou betekenen dat de aardse ouder niet de zielsouder is. Zijn kinderen dan gidsen voor hun aardse ouders? Om de ouders de lessen te leren om zichzelf goed en juist te ontwikkelen op hun pad? Maar welke les is dan voor de kinderen te leren?
Teveel vragen nu, ik laat het even los.
Hier kom ik ongetwijfeld nog een keer op terug.
Ik geloof er in dat er een heftig proces gaande is op aarde, in het Universum. De energie is aan het kantelen. Hoe meer verlichtende energie er wordt losgemaakt, vanuit puurheid en liefde, hoe meer alles in versterkte verbinding komt. De geboortes van de " beleerde" zielen en dus meer verlichte kinderen, hoe sneller dit gaat.
Er gaat al miljoenen jaren een aardse energie door het Universum.
Nogmaals, ik heb geen idee hoe dit werkt en wat de grotere betekenis is, ik typ het uit mijn ziel in. De inzichten komen vanzelf wel :)
Deze aardse energie is het aan het verliezen van de verlichte engelen energie. Als energie van richting veranderd gaat dit in de natuurkunde met grote krachten gepaard. Dit zal dus op aarde ook zo zijn. Ik geloof dat deze verschuiving steeds vaker zal leiden naar stroomuitval,
aardbevingen etc. De schokgolven van energie zijn hier de oorzaak van.
Als ik zo terug kijk op de afgelopen jaren, dan is dit zeker wel toegenomen de laatste jaren.
Het doel is helder. Alles en iedereen (iedere ziel) terug naar de bron. Ultieme puurheid en onvoorwaardelijke liefde voor jezelf en elkaar. Alles om weer perfecte eenheid te zijn.
Ik zal eerlijk zijn dat ik dit een paar keer heb moeten lezen om zelf te begrijpen. Ongetwijfeld volgen er snel inzichten over de reis naar dit doel. Mijn inzichten en gevoelens deel ik graag weer op dit blog.
Liefs en licht,
Oude en jonge zielen
Hoe weet je of je een oude ziel of een jonge ziel bent?
Een antwoord of reden kan ik niet geven. Voor mij is het voelen en weten.
Ik lees uiteraard de laatste tijd meer en meer teksten over zielen, spiritualiteit etc. Voor mij is daar de bevestiging te vinden.
Het is alsof ik deze teksten en dus verhalen eerder heb gelezen, eerder heb meegemaakt.
Is het wijsheid? Wellicht wel, zonder jezelf wijzer te zien dan een ander. Je weet het gewoon. Hoe meer je voelt, hoe meer er ook aan kennis
terugkomt. Ik geloof er in dat je niet iets nieuws leert, maar dat je je meer gaat herinneren uit de eerdere lessen helemaal teruggaand naar het moment dat je geboren werd als ziel. Op dat moment weet je "alles".
Ik geloof in carnatie en re-incarnatie, dat mag duidelijk zijn. Bij de 1e carnatie is er ook ego meegekomen in je lijf, namelijk je hoofd. In alle levens op aarde is het hoofd sterker en krachtiger geworden, het ego is dus gaan overnemen van de ziel, het gevoel.
Alle kennis van de ziel is echter nooit verdwenen, slechts overschaduwd door het denken.
Ga maar eens na hoe snel je bij iets miraculeus zegt.."Dit kan niet, dit snap ik niet....wat een toeval....puur geluk".
Is dat zo? Of is dat juist het winnen van het denken, terwijl je hele gevoel zegt dat het klopt.
Terug naar oude en jonge zielen.
Voor mij is het zo dat er meer en meer zielen terugkomen bij het weten vanaf het 1e moment. Geen oordelen, geen verwachtingen, alles puur.
De zielen die dit als "eerste" ervaren zijn voor mij de oudere zielen.
Zij zijn door de levenslessen heen gegaan, om tot inzicht te komen dat het hart het altijd mag "winnen" van het hoofd.
Voelen, liefde stralen en zijn, in alle puurheid.
De verhouding op aarde is nog erg scheef. Het hoofd (dus ego) wint het nog 9 van de 10 keer in ontmoetingen tussen mensen. Maar de beweging is gaande. Iedere ziel heeft de tocht terug naar het begin te maken, dat is onoverkomelijk.
Het moment dat gevoel het gaat winnen van het hoofd zal dus ook als collectief een keer volgen. Dan zal er een intens andere wereld ontstaan. Laat ik eerst maar bij mijzelf beginnen :) met het vertrouwen dat er meer en meer zielen dit zullen meemaken.
Geholpen door onze kinderen, want ik geloof dat dit nog hogere zielen zijn om het proces van voelen vs hoofd nog sneller om te draaien en de energie in het universum meer en meer puur te maken.
Meer in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Een antwoord of reden kan ik niet geven. Voor mij is het voelen en weten.
Ik lees uiteraard de laatste tijd meer en meer teksten over zielen, spiritualiteit etc. Voor mij is daar de bevestiging te vinden.
Het is alsof ik deze teksten en dus verhalen eerder heb gelezen, eerder heb meegemaakt.
Is het wijsheid? Wellicht wel, zonder jezelf wijzer te zien dan een ander. Je weet het gewoon. Hoe meer je voelt, hoe meer er ook aan kennis
terugkomt. Ik geloof er in dat je niet iets nieuws leert, maar dat je je meer gaat herinneren uit de eerdere lessen helemaal teruggaand naar het moment dat je geboren werd als ziel. Op dat moment weet je "alles".
Ik geloof in carnatie en re-incarnatie, dat mag duidelijk zijn. Bij de 1e carnatie is er ook ego meegekomen in je lijf, namelijk je hoofd. In alle levens op aarde is het hoofd sterker en krachtiger geworden, het ego is dus gaan overnemen van de ziel, het gevoel.
Alle kennis van de ziel is echter nooit verdwenen, slechts overschaduwd door het denken.
Ga maar eens na hoe snel je bij iets miraculeus zegt.."Dit kan niet, dit snap ik niet....wat een toeval....puur geluk".
Is dat zo? Of is dat juist het winnen van het denken, terwijl je hele gevoel zegt dat het klopt.
Terug naar oude en jonge zielen.
Voor mij is het zo dat er meer en meer zielen terugkomen bij het weten vanaf het 1e moment. Geen oordelen, geen verwachtingen, alles puur.
De zielen die dit als "eerste" ervaren zijn voor mij de oudere zielen.
Zij zijn door de levenslessen heen gegaan, om tot inzicht te komen dat het hart het altijd mag "winnen" van het hoofd.
Voelen, liefde stralen en zijn, in alle puurheid.
De verhouding op aarde is nog erg scheef. Het hoofd (dus ego) wint het nog 9 van de 10 keer in ontmoetingen tussen mensen. Maar de beweging is gaande. Iedere ziel heeft de tocht terug naar het begin te maken, dat is onoverkomelijk.
Het moment dat gevoel het gaat winnen van het hoofd zal dus ook als collectief een keer volgen. Dan zal er een intens andere wereld ontstaan. Laat ik eerst maar bij mijzelf beginnen :) met het vertrouwen dat er meer en meer zielen dit zullen meemaken.
Geholpen door onze kinderen, want ik geloof dat dit nog hogere zielen zijn om het proces van voelen vs hoofd nog sneller om te draaien en de energie in het universum meer en meer puur te maken.
Meer in mijn volgende artikel.
Liefs en licht,
Zielsgroei, de ontluikende bloem
De les is weer geleerd.
Al denk je dat je vastloopt en niet meer groeit, dan volgt in rust toch de mooiste inzichten.
Het was een moeilijk weekje deze week. Het was druk en ik ben slecht bezig geweest met mijzelf. Weinig rust, weinig meditatie en voelen. Zo mag ik dus al leren om mijn nieuwe patroon en pad nog goed vol te houden. Ik werd lichamelijk direct hier op gewezen: nekpijn, helemaal vast.
Mijn oude patroon wordt dus simpelweg niet meer geaccepteerd. De groei mag zich doorzetten en mijn gids (zoals ik het maar even noem) laat mij nooit meer in mijn oude patroon vervallen: mijzelf negeren, teveel denken en met anderen bezig zijn.
Ik heb de metafoor van de week beschreven van een bloeiende bloem die nu open is geklapt en mag leren alleen te staan, weerstanden te voelen en accepteren, meebewegen met de stormen en genieten van regen, want dat brengt groei. Daarnaast leren voelen dat het een mooie bloem is die gezien mag worden.
Stel je een ontluikende bloem voor. Een bloem die open wil klappen, want licht wil iedere bloem toch ervaren. Bij het ontluiken van een bloem zijn de bladeren nog in staat om dicht te klappen als de bloem "gevaar" voelt, onzekerheid.
Dit patroon kan een, nog niet vol opengeklapte, bloem eindeloos herhalen. Stapje voor stapje zal een bloem toch verder moeten openslaan om het licht en de warmte in volheid te ervaren. Zij zal dus steeds verder opengaan.
Er komt een moment dat er zoveel warmte en licht is dat de bloem haarzelf volledig in vertrouwen openklapt, gevoed door sterke drang naar warmte en licht. Eenmaal volledig open zal de bloem haar bladeren niet meer kunnen sluiten.
Dan is zij volledig open en dus ook kwetsbaar voor alle invloeden van buitenaf. Dan volgt de echte strijd. De strijd om in angstige, voorheen bange, momenten niet de bladeren meer dicht te kunnen klappen, terug in oude patronen en haar schulp. De strijd om te accepteren dat deze weerstanden iets moois brengen, lessen geven en groei creeren.
Dit zal in het begin pijn doen, zeker in de bladeren en de kern van de bloem. Onmachtige bladeren en een ultiem kwetsbare kern.
Maar het moment dat een bloem haarzelf als een prachtige creatie zal zien, zal leren meebewegen in plaats van stijfstaan, leren verstuiven en delen, dan zal die bloem mooier en mooier worden. In grootte en kleur.
De lotus is de bloem die past bij mij. Mooi om dit te zien in een meditatie.
Het was mij weer een fraaie week :)
Liefs en licht,
Het was een moeilijk weekje deze week. Het was druk en ik ben slecht bezig geweest met mijzelf. Weinig rust, weinig meditatie en voelen. Zo mag ik dus al leren om mijn nieuwe patroon en pad nog goed vol te houden. Ik werd lichamelijk direct hier op gewezen: nekpijn, helemaal vast.
Mijn oude patroon wordt dus simpelweg niet meer geaccepteerd. De groei mag zich doorzetten en mijn gids (zoals ik het maar even noem) laat mij nooit meer in mijn oude patroon vervallen: mijzelf negeren, teveel denken en met anderen bezig zijn.
Ik heb de metafoor van de week beschreven van een bloeiende bloem die nu open is geklapt en mag leren alleen te staan, weerstanden te voelen en accepteren, meebewegen met de stormen en genieten van regen, want dat brengt groei. Daarnaast leren voelen dat het een mooie bloem is die gezien mag worden.
Stel je een ontluikende bloem voor. Een bloem die open wil klappen, want licht wil iedere bloem toch ervaren. Bij het ontluiken van een bloem zijn de bladeren nog in staat om dicht te klappen als de bloem "gevaar" voelt, onzekerheid.
Dit patroon kan een, nog niet vol opengeklapte, bloem eindeloos herhalen. Stapje voor stapje zal een bloem toch verder moeten openslaan om het licht en de warmte in volheid te ervaren. Zij zal dus steeds verder opengaan.
Er komt een moment dat er zoveel warmte en licht is dat de bloem haarzelf volledig in vertrouwen openklapt, gevoed door sterke drang naar warmte en licht. Eenmaal volledig open zal de bloem haar bladeren niet meer kunnen sluiten.
Dan is zij volledig open en dus ook kwetsbaar voor alle invloeden van buitenaf. Dan volgt de echte strijd. De strijd om in angstige, voorheen bange, momenten niet de bladeren meer dicht te kunnen klappen, terug in oude patronen en haar schulp. De strijd om te accepteren dat deze weerstanden iets moois brengen, lessen geven en groei creeren.
Dit zal in het begin pijn doen, zeker in de bladeren en de kern van de bloem. Onmachtige bladeren en een ultiem kwetsbare kern.
Maar het moment dat een bloem haarzelf als een prachtige creatie zal zien, zal leren meebewegen in plaats van stijfstaan, leren verstuiven en delen, dan zal die bloem mooier en mooier worden. In grootte en kleur.
De lotus is de bloem die past bij mij. Mooi om dit te zien in een meditatie.
Het was mij weer een fraaie week :)
Liefs en licht,
26 september 2013
Verbinding
Alles is 1 en in verbinding met elkaar, zo kijk ik naar de wereld, het Universum. Als ik iets doe of uitstraal, dan heeft dat ergens een effect op iets of iemand.
Deze beweging komt vanuit de ziel en als eerder gezegd zie ik de ziel als energie. Als ik mijn energie laat stromen en alles staat in verbinding, dan heeft mijn energie dus een direct gevolg op iets of iemand.
Denk maar eens aan dat moment dat je ergens binnenkomt en "je voelt de spanning in de ruimte". Wat is die spanning? Van wie komt die spanning? Waarom voel jij dit?
Dit is volgens mij een continue proces, ieder moment, altijd.
Nog een voorbeeld:
Waarom heb je met de ene persoon een klik? Wat is die klik? Je herkent het wel.
Ik voel die klik als eenzelfde energiefrequentie. Je voelt je prettig bij die energie, je hebt namelijk dezelfde frequentie: "klik". Zo werkt het ook andersom, als iemand totaal niet past....dat resoneert en doet jouw energie dus schudden.
Mijn eigen les op dit vlak is: verbinden. Verbinding maken en mensen hopelijk mogen helpen dit te leren. Voor mijzelf mag ik leren in verbinding te blijven met mensen, ook als de energie niet goed voelt of als ikzelf in onbalans ben.
Ik ben altijd gezien als allemans vriend. "Hij kan het met iedereen vinden"...."Jij begrijpt ook altijd alles van iedereen"....Ik heb daar vaak een negatieve lading aan gehangen, maar is dat zo?
Nu voel ik het als een kwaliteit. Iets waar ik de wereld mooier mee mag maken. Liefde is contact, contact is verbinden....ik mag dit blijven doen en verder helpen uitdragen.
De wereld wordt steeds individueler, steeds meer uit het contact met anderen. Dit voelt voor mij niet juist....zeker als je er van uitgaat dat alles in verbinding is qua energie.
Wat gebeurt er als iets een continue verbinding heeft, maar qua structuur uit elkaar wil gaan? Dat geeft wrijving, scheuren, enorme krachten komen vrij. De verbinding gaat nooit los, maar hoe meer je wegtrekt van een ander, hoe meer barsten en dus geweld je voelt.
Accepteer de verbinding(en), leer er mee te leven. Afstand nemen lukt altijd, dan zal de verbinding jou echt wel ruimte geven om op jezelf te komen te staan. Om te leren.
Mijn oudste dochter leert mij dit elke dag (als eerder ook gezegd dat mijn jongste mij veel leert). Mijn oudste is hoogsensitief. Zij pikt enorm sterk alle energien om haar heen op. Dat brengt haar soms van slag. Als ik daar, vanuit mijn eigen prikkels op reageer en wij dus gaan botsen, dan explodeert de energie. Hoger en hoger tot dat zij of ik ga gillen.
Er is maar 1 oplossing: verbinden, contact maken. Als wij samen gaan zitten, dicht tegen elkaar, zonder woorden, dan zakt de energie bijzonder snel, maken wij contact en "vinden wij elkaar". Daar is geen woord voor nodig, alleen maar liefde en energie. Ego brengt mij hierin van mijn pad naar het punt "ik moet gelijk hebben", maar wat is het nut daarvan?
Verbinden is het mooiste wat er is, waarbij gezegd dat je met iedereen een verbinding hebt. Zoek het punt van de verbinding en je zal iedereen respecteren, accepteren en liefhebben, om haar of zijn kwaliteit.
Iedere verbinding is anders, van de meest heftige liefdesverbinding of soulmates tot een verbinding op eenzelfde smaak van muziek. Zoek de connectie en je hebt nooit met iemand een probleem.
Om die te voelen, mag je leren luisteren naar de ander en jouw eigen gevoel. Ego uitzetten en hart openstellen.
Geniet ervan, je gaat mooie zielen ontmoeten als je zo in het leven staat. Althans ik wel.
Liefs en licht,
Deze beweging komt vanuit de ziel en als eerder gezegd zie ik de ziel als energie. Als ik mijn energie laat stromen en alles staat in verbinding, dan heeft mijn energie dus een direct gevolg op iets of iemand.
Denk maar eens aan dat moment dat je ergens binnenkomt en "je voelt de spanning in de ruimte". Wat is die spanning? Van wie komt die spanning? Waarom voel jij dit?
Dit is volgens mij een continue proces, ieder moment, altijd.
Nog een voorbeeld:
Waarom heb je met de ene persoon een klik? Wat is die klik? Je herkent het wel.
Ik voel die klik als eenzelfde energiefrequentie. Je voelt je prettig bij die energie, je hebt namelijk dezelfde frequentie: "klik". Zo werkt het ook andersom, als iemand totaal niet past....dat resoneert en doet jouw energie dus schudden.
Mijn eigen les op dit vlak is: verbinden. Verbinding maken en mensen hopelijk mogen helpen dit te leren. Voor mijzelf mag ik leren in verbinding te blijven met mensen, ook als de energie niet goed voelt of als ikzelf in onbalans ben.
Ik ben altijd gezien als allemans vriend. "Hij kan het met iedereen vinden"...."Jij begrijpt ook altijd alles van iedereen"....Ik heb daar vaak een negatieve lading aan gehangen, maar is dat zo?
Nu voel ik het als een kwaliteit. Iets waar ik de wereld mooier mee mag maken. Liefde is contact, contact is verbinden....ik mag dit blijven doen en verder helpen uitdragen.
De wereld wordt steeds individueler, steeds meer uit het contact met anderen. Dit voelt voor mij niet juist....zeker als je er van uitgaat dat alles in verbinding is qua energie.
Wat gebeurt er als iets een continue verbinding heeft, maar qua structuur uit elkaar wil gaan? Dat geeft wrijving, scheuren, enorme krachten komen vrij. De verbinding gaat nooit los, maar hoe meer je wegtrekt van een ander, hoe meer barsten en dus geweld je voelt.
Accepteer de verbinding(en), leer er mee te leven. Afstand nemen lukt altijd, dan zal de verbinding jou echt wel ruimte geven om op jezelf te komen te staan. Om te leren.
Mijn oudste dochter leert mij dit elke dag (als eerder ook gezegd dat mijn jongste mij veel leert). Mijn oudste is hoogsensitief. Zij pikt enorm sterk alle energien om haar heen op. Dat brengt haar soms van slag. Als ik daar, vanuit mijn eigen prikkels op reageer en wij dus gaan botsen, dan explodeert de energie. Hoger en hoger tot dat zij of ik ga gillen.
Er is maar 1 oplossing: verbinden, contact maken. Als wij samen gaan zitten, dicht tegen elkaar, zonder woorden, dan zakt de energie bijzonder snel, maken wij contact en "vinden wij elkaar". Daar is geen woord voor nodig, alleen maar liefde en energie. Ego brengt mij hierin van mijn pad naar het punt "ik moet gelijk hebben", maar wat is het nut daarvan?
Verbinden is het mooiste wat er is, waarbij gezegd dat je met iedereen een verbinding hebt. Zoek het punt van de verbinding en je zal iedereen respecteren, accepteren en liefhebben, om haar of zijn kwaliteit.
Iedere verbinding is anders, van de meest heftige liefdesverbinding of soulmates tot een verbinding op eenzelfde smaak van muziek. Zoek de connectie en je hebt nooit met iemand een probleem.
Om die te voelen, mag je leren luisteren naar de ander en jouw eigen gevoel. Ego uitzetten en hart openstellen.
Geniet ervan, je gaat mooie zielen ontmoeten als je zo in het leven staat. Althans ik wel.
Liefs en licht,
NU
Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas verandert die puurheid naarmate ze ouder worden, ze horen "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....maar is dat wel zo goed?....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag wil blijven doen, hoe moeilijk dit ook soms is.Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas "vervuilen" wij die puurheid naarmate ze ouder worden, met "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....nogmaals, wie mag er nu iets leren....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag blijf doen, hoe moeilijk dit ook soms is
Liefs en licht,
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas verandert die puurheid naarmate ze ouder worden, ze horen "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....maar is dat wel zo goed?....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag wil blijven doen, hoe moeilijk dit ook soms is.Nu is zo'n klein woordje met zo'n grote betekenis. Nu is waar het gebeurt, niet net of straks, NU!
Hoe moeilijk is dat als jouw hoofd maar blijft denken aan dat lijstje, dat klusje, die boodschappen en andere verplichtingen. Wint jouw hoofd of wint jouw gevoel? Wat voel je nu? Of denk je aan wat er straks nog allemaal "moet"?
Om te leren "in het NU te zijn" hebben wij continue de experts om ons heen, de kinderen op onze aarde. Die leven altijd in het moment.
Zij huilen als zij willen, zij dansen als zij willen, zij spreken uit wat zij nu willen en niet straks. En wij, als volwassenen, maar nee nee nee zeggen. Dat komt straks wel. Want ja, dat hebben wij zo geleerd. Je kan niet steeds doen waar je zin in hebt, soms moet je gedulde hebben.
Maar is die balans niet erg ver doorgeslagen? Kunnen wij in deze snelle hectische wereld niet beter meer van onze kinderen leren? Die hebben geen haast, want NU kent geen tijd, dat is er namelijk altijd. Ieder moment weer.
Je hebt er slechts 1 ding voor nodig: rust.
Mijn jongste dochter van 3 leert mij deze les iedere dag keer op keer weer. Pap, ik wil nu sap, ik heb nu trek, ik wil nu schilderen, ik wil nu dansen....en dan doet zij dat dus ook. En ik maar er achteraan...."nee nee nee....komt straks wel!!"
Maar wie heeft hier echte probleem, wie leert er nu wie hoe het mag!
Meer zuivere zielen dan kinderen zijn er niet, helaas "vervuilen" wij die puurheid naarmate ze ouder worden, met "pas op" of "dat is raar" of "doe niet zo gek".....nogmaals, wie mag er nu iets leren....
Blijf van de kinderen genieten, in alle puurheid, zoek de balans tussen het houden van deze puurheid en het leren van de aardse zaken (en dus risico's).....dan blijft het kind altijd vrij en de ziel dus ook.
In iedere volwassen zit nog dat kind van vroeger, de vrijheid en speelsheid, dat pure element, je ziel....ik noem het "jouw innerlijke kind"...
Hoe is het met jouw innerlijke kind? Mag hij/zij spreken? Mag hij/zij helemaal zich of haarzelf zijn? Of onderdruk je hem/haar....omdat dit niet jouw "gekke kant" is?
Laat haar ook spreken en bewegen. Het bevrijd zo en hij/zij heeft er alle recht op.
Het is iets wat ik heel graag blijf doen, hoe moeilijk dit ook soms is
Liefs en licht,
21 september 2013
Hoe verder.....
Dit blog is de spreekbuis van mijn ziel. Wat ik wil delen is mijn ontwikkeling, mijn pad.
Mijn ervaringen ga ik delen via dit blog. Alles wat er al op het blog staat is wat ik al heb meegemaakt.
Met alle vertrouwen dat ik nog veel bijzonders ga meemaken, zal ik nog veel nieuwe artikelen schrijven.
Ik hoop dat ik mensen er mee mag inspireren ook naar jeZelf te gaan luisteren; jouw innerlijke kind. Die is zuiver, als alle kinderen zijn. Een waterdicht kompas om je pad te vinden en te volgen.
Wat ik zal delen weet ik nu (nog) niet, maar het wordt vast weer een mooie rit er naar toe. Het is mijn gevoel over zielen, zielsliefde en spiritualiteit. Jij bepaalt of het jou aanspreekt.
Ik hoop dat ik met deze blog meer positiviteit en licht over deze aarde mag verspreiden. Het zou mij een eer zijn!
Alle liefs en licht,
Namaste!
Met alle vertrouwen dat ik nog veel bijzonders ga meemaken, zal ik nog veel nieuwe artikelen schrijven.
Ik hoop dat ik mensen er mee mag inspireren ook naar jeZelf te gaan luisteren; jouw innerlijke kind. Die is zuiver, als alle kinderen zijn. Een waterdicht kompas om je pad te vinden en te volgen.
Wat ik zal delen weet ik nu (nog) niet, maar het wordt vast weer een mooie rit er naar toe. Het is mijn gevoel over zielen, zielsliefde en spiritualiteit. Jij bepaalt of het jou aanspreekt.
Ik hoop dat ik met deze blog meer positiviteit en licht over deze aarde mag verspreiden. Het zou mij een eer zijn!
Alle liefs en licht,
Namaste!
Je lijf als signaal
Kort geleden heb ik weken lang last gehad van mijn nek. Dacht eerst dat het kou was, vanaf de airco in de auto. Ik heb het laten gaan, eigenwijs als ik ben.
In de loop van de tijd kwam het gevoel dat het meer een signaal moest zijn; iets blokkeerde? Of was het een groeipijn?
Op een avond rij ik richting R'dam voor een afspraak en kom ik in 100 meter 2x een Shell auto tegen. Aandacht aan. 2 km verder weer 1 om op de heenreis 5 exact dezelfde Shell auto's te zien.
De afspraak was een workshop over Healing. Healing van je ziel, de signalen die je lijf afgeven als blijkt dat je heelt of nog iets te helen hebt. Het eerste meest belangrijke plekje waar dit loskomt is je nek.....TING! Hoe toevallig :))
De pijn was die avond heftiger dan ooit. Maar bij de laatste helende oefening voelde ik de pijn wegzakken. Voelde erg vreemd, want was het dan wat de pijn in eerste instantie veroorzaakte? De boodschap kwam toen ik naar huis reed
Tevreden en weer meer ontwikkeld op naar huis. Wat denk je, weer 5x een Shell auto. En bij de 3e wist ik het....ik kom uit mijn schulp....mijn ziel kruipt uit zijn schelp....coming out of its SHELL! Het is mij letterlijk verteld. De volgende morgen was alle pijn weg en sindsdien niet meer teruggeweest. Het was dus groeipijn in samenspraak met mijn 5e chakra die vol open is gegaan na het starten van mijn blog.
Ik ben er achter gekomen dat je lijf hele duidelijke signalen afgeeft over de staat van je ziel. Alle klachten hebben een oorsprong. Leer te luisteren naar je lijf.
symptomen
betekenis ziekten
Als je goed luistert en dus voelt, dan wordt er helder met je gesproken.
Liefs en licht,
In de loop van de tijd kwam het gevoel dat het meer een signaal moest zijn; iets blokkeerde? Of was het een groeipijn?
Op een avond rij ik richting R'dam voor een afspraak en kom ik in 100 meter 2x een Shell auto tegen. Aandacht aan. 2 km verder weer 1 om op de heenreis 5 exact dezelfde Shell auto's te zien.
De afspraak was een workshop over Healing. Healing van je ziel, de signalen die je lijf afgeven als blijkt dat je heelt of nog iets te helen hebt. Het eerste meest belangrijke plekje waar dit loskomt is je nek.....TING! Hoe toevallig :))
De pijn was die avond heftiger dan ooit. Maar bij de laatste helende oefening voelde ik de pijn wegzakken. Voelde erg vreemd, want was het dan wat de pijn in eerste instantie veroorzaakte? De boodschap kwam toen ik naar huis reed
Tevreden en weer meer ontwikkeld op naar huis. Wat denk je, weer 5x een Shell auto. En bij de 3e wist ik het....ik kom uit mijn schulp....mijn ziel kruipt uit zijn schelp....coming out of its SHELL! Het is mij letterlijk verteld. De volgende morgen was alle pijn weg en sindsdien niet meer teruggeweest. Het was dus groeipijn in samenspraak met mijn 5e chakra die vol open is gegaan na het starten van mijn blog.
Ik ben er achter gekomen dat je lijf hele duidelijke signalen afgeeft over de staat van je ziel. Alle klachten hebben een oorsprong. Leer te luisteren naar je lijf.
symptomen
betekenis ziekten
Als je goed luistert en dus voelt, dan wordt er helder met je gesproken.
Liefs en licht,
Namen als symbolen en boodschappen
Waar ik verreweg het meest van onder de indruk ben is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek"), zelfs via dieren.
Ik zal met de laatste beginnen, aangezien die ook het meest recent zijn. Zoals je nu wel door hebt is mijn spirituele ontwikkeling in een bizar snel tempo gegaan. Ik ben van frequentie veranderd, ben meer gaan "zien en voelen".
Op een middag kwam dit ook als een bom bij mij binnen. Het besef wat er allemaal de afgelopen maanden/ jaren was gebeurd. Diezelfde dag vloog er een libel in de woonkamer. Ietwat vreemde plek, maar zo heel bijzonder vond ik het nou ook weer niet. Ik heb hem gevangen en weer buiten losgelaten. Iets in mij zei wel "mmm....betekenis?"
Verder geen aandacht. Volgende dag, weer 1. Ik had de deur naar de tuin net 2 minuten openstaan. De libel was 1 minuut binnen en verdween weer. Ik al iets meer nieuwsgierig.
2 dagen later land er een libel op de tafel waaraan ik samen met mijn vrouw aan het lunchen was. Ja, dan ga je toch wel de boodschap zien. Ik kreeg een boodschap via de libel.
Nou, die was helder: symbooldieren
Dan was de libel als gezegd niet het enige symbool
Wat mij echt deed en nog steeds doet rillen is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek").
Hoe ben ik zo tot deze conclusie gekomen vraag je je vast af. Nou, dat heb ik ook een tijd gehad.
Ik rij iedere dag via de snelweg naar mijn werk en als bij iedereen bekend rijden daar veel vrachtwagens. Niks bijzonders. Tot ik op een dag wel erg vaak de naam "St vd Brink" tegen kwam. Zo vaak dat het niet meer "toeval" was. Maar ja, wat moet je met deze conclusie?
Het heeft maanden geduurd voor het mij werd "verteld".
Op een dinsdagmiddag op werk stond ik op het punt naar huis te gaan. Normale dag, niks geks. Op een bureau lag al weken een magazine over Coaching, waar ik nota bene mijzelf in aan het ontwikkelen ben “coaching”. Ik ben er tientallen keren langsgelopen, maar nu "moest ik het openslaan" en dat terwijl ik naar huis moest.
Ik blader wat door het blad, tot ik op een pagina kom die direct mijn aandacht had. Hierin vertelde een dame haar verhaal over contact maken met haar ziel, haar spirituele groei etc. Vanuit eenzelfde herkenbare situatie is zij van baan veranderd, spontaan gaan schrijven, zielsbrieven noemt zij deze. Ik heb ademloos staan lezen, zo'n herkenbaar verhaal.
Ik wilde het blad dichtslaan tot ik haar naam las.....en stil werd.....Chantal vd Brink. Daar viel het kwartje...Vd Brink is mij al aangekondigd....met de boodschap: ga maar schrijven Jeroen, vanuit je ziel. Jouw verhaal gaat verbinden als Chantal's verhaal dat ook voor jou heeft gedaan.
In de tussentijd is er een nieuwe naam opgedoken. Een naam die ik per dag 6 a 7 keer zie, op vrachtwagens. De boodschap wordt heftiger, maar het antwoord heb ik nog niet. Ik heb alle vertrouwen dat dit vanzelf wel komt. Bakker is de naam.....ik wacht rustig af.
Het is inmiddels ook zo dat directe boodschappen worden doorgegeven via namen op vrachtwagens.
Lees hiervoor mijn volgende stuk.
Liefs en licht,
Ik zal met de laatste beginnen, aangezien die ook het meest recent zijn. Zoals je nu wel door hebt is mijn spirituele ontwikkeling in een bizar snel tempo gegaan. Ik ben van frequentie veranderd, ben meer gaan "zien en voelen".
Op een middag kwam dit ook als een bom bij mij binnen. Het besef wat er allemaal de afgelopen maanden/ jaren was gebeurd. Diezelfde dag vloog er een libel in de woonkamer. Ietwat vreemde plek, maar zo heel bijzonder vond ik het nou ook weer niet. Ik heb hem gevangen en weer buiten losgelaten. Iets in mij zei wel "mmm....betekenis?"
Verder geen aandacht. Volgende dag, weer 1. Ik had de deur naar de tuin net 2 minuten openstaan. De libel was 1 minuut binnen en verdween weer. Ik al iets meer nieuwsgierig.
2 dagen later land er een libel op de tafel waaraan ik samen met mijn vrouw aan het lunchen was. Ja, dan ga je toch wel de boodschap zien. Ik kreeg een boodschap via de libel.
Nou, die was helder: symbooldieren
Dan was de libel als gezegd niet het enige symbool
Wat mij echt deed en nog steeds doet rillen is het feit dat er met mij gecommuniceerd wordt via namen op vrachtwagens en via films en muziek (artikel "Muziek").
Hoe ben ik zo tot deze conclusie gekomen vraag je je vast af. Nou, dat heb ik ook een tijd gehad.
Ik rij iedere dag via de snelweg naar mijn werk en als bij iedereen bekend rijden daar veel vrachtwagens. Niks bijzonders. Tot ik op een dag wel erg vaak de naam "St vd Brink" tegen kwam. Zo vaak dat het niet meer "toeval" was. Maar ja, wat moet je met deze conclusie?
Het heeft maanden geduurd voor het mij werd "verteld".
Op een dinsdagmiddag op werk stond ik op het punt naar huis te gaan. Normale dag, niks geks. Op een bureau lag al weken een magazine over Coaching, waar ik nota bene mijzelf in aan het ontwikkelen ben “coaching”. Ik ben er tientallen keren langsgelopen, maar nu "moest ik het openslaan" en dat terwijl ik naar huis moest.
Ik blader wat door het blad, tot ik op een pagina kom die direct mijn aandacht had. Hierin vertelde een dame haar verhaal over contact maken met haar ziel, haar spirituele groei etc. Vanuit eenzelfde herkenbare situatie is zij van baan veranderd, spontaan gaan schrijven, zielsbrieven noemt zij deze. Ik heb ademloos staan lezen, zo'n herkenbaar verhaal.
Ik wilde het blad dichtslaan tot ik haar naam las.....en stil werd.....Chantal vd Brink. Daar viel het kwartje...Vd Brink is mij al aangekondigd....met de boodschap: ga maar schrijven Jeroen, vanuit je ziel. Jouw verhaal gaat verbinden als Chantal's verhaal dat ook voor jou heeft gedaan.
In de tussentijd is er een nieuwe naam opgedoken. Een naam die ik per dag 6 a 7 keer zie, op vrachtwagens. De boodschap wordt heftiger, maar het antwoord heb ik nog niet. Ik heb alle vertrouwen dat dit vanzelf wel komt. Bakker is de naam.....ik wacht rustig af.
Het is inmiddels ook zo dat directe boodschappen worden doorgegeven via namen op vrachtwagens.
Lees hiervoor mijn volgende stuk.
Liefs en licht,
Muziek
Dit is toch wel het "gesprek" wat mij tot dit blog heeft gebracht. Via muziek werd er met mij gecommuniceerd en iedere zenuw werd geraakt.
Muziek is voeding voor de ziel. Muziek is geluid, geluid is een trilling, energie is een trilling, een ziel is energie, een ziel beweegt door energie. Muziek beweegt de ziel.
Voor iedere ziel verschilt dit; jij voelt wel welke energie jou echt raakt. Dat is dan een trilling die jou (jouw energie) doet bewegen. Zo persoonlijk is dat.
Zoals ik eerder al schreef (Intuïtieve Ontwikkeling “wie was ik”) heb ik mijzelf lang ondergeschikt gemaakt aan alles en iedereen om mij heen. Nu ik meer en meer ben gaan luisteren naar mijn ziel merk ik ook dat mijn ziel erg resoneert op muziek die mij raken, die mijn frequentie raken. In dit nummer zitten boodschappen die jij mag gaan horen. Ik hoor dit als lessen of als bevestigingen.
Twee voorbeelden hiervan zijn:
Pink Perfect
Katy Perry Roar
Er was een nummer dat veel, heel veel in gang heeft gezet in de laatste periode.
Mijn exacte reactie op het nummer van Emeli Sande was: “….mijn ziel heeft een nummer geschreven en engel gevonden om het te zingen”.
Emeli Sande
Read all about it
Bij de 1e reactie wist ik nog niet wat de bedoeling was. Behalve dat dit nummer iets betekende.
Als eerder gezegd was een van mijn nog op te lossen lessen (Intuïtieve Ontwikkeling): "Spreek je uit", "Laat je stem horen". Pas later kwam de tekst van het nummer echt binnen en toen was het helemaal "bam"!! Alles is letterlijk mijn verhaal.
Tijdens een meditatie werd er in mijn oor gefluisterd "Ga schrijven". Ik heb dit genoteerd, maar verder geen aandacht aan gegeven.
Het moment waardoor ik met dit blog ben begonnen was als gezegd het moment dat ik eindelijk de getoonde naam "Vd Brink" begreep (namen en symbolen). Letterlijk werd mij getoond dat ik ook mocht gaan delen, door middel van mijn verhaal te beschrijven.
Ik mocht gaan spreken door te schrijven...., mijn 5e chakra opengooien.
Ga ik iedereen raken hiermee? Nee, maar dat is ook de bedoeling niet. Degene die ik ga raken zijn zielen die op eenzelfde frequentie bewegen. Zielen op een lagere trilling ga ik waarschijnlijk niet raken.
Hoe ik daar over voel vertel ik later nog.
Liefs en licht,
Muziek is voeding voor de ziel. Muziek is geluid, geluid is een trilling, energie is een trilling, een ziel is energie, een ziel beweegt door energie. Muziek beweegt de ziel.
Voor iedere ziel verschilt dit; jij voelt wel welke energie jou echt raakt. Dat is dan een trilling die jou (jouw energie) doet bewegen. Zo persoonlijk is dat.
Zoals ik eerder al schreef (Intuïtieve Ontwikkeling “wie was ik”) heb ik mijzelf lang ondergeschikt gemaakt aan alles en iedereen om mij heen. Nu ik meer en meer ben gaan luisteren naar mijn ziel merk ik ook dat mijn ziel erg resoneert op muziek die mij raken, die mijn frequentie raken. In dit nummer zitten boodschappen die jij mag gaan horen. Ik hoor dit als lessen of als bevestigingen.
Twee voorbeelden hiervan zijn:
Pink Perfect
Katy Perry Roar
Er was een nummer dat veel, heel veel in gang heeft gezet in de laatste periode.
Mijn exacte reactie op het nummer van Emeli Sande was: “….mijn ziel heeft een nummer geschreven en engel gevonden om het te zingen”.
Emeli Sande
Read all about it
Bij de 1e reactie wist ik nog niet wat de bedoeling was. Behalve dat dit nummer iets betekende.
Als eerder gezegd was een van mijn nog op te lossen lessen (Intuïtieve Ontwikkeling): "Spreek je uit", "Laat je stem horen". Pas later kwam de tekst van het nummer echt binnen en toen was het helemaal "bam"!! Alles is letterlijk mijn verhaal.
Tijdens een meditatie werd er in mijn oor gefluisterd "Ga schrijven". Ik heb dit genoteerd, maar verder geen aandacht aan gegeven.
Het moment waardoor ik met dit blog ben begonnen was als gezegd het moment dat ik eindelijk de getoonde naam "Vd Brink" begreep (namen en symbolen). Letterlijk werd mij getoond dat ik ook mocht gaan delen, door middel van mijn verhaal te beschrijven.
Ik mocht gaan spreken door te schrijven...., mijn 5e chakra opengooien.
Ga ik iedereen raken hiermee? Nee, maar dat is ook de bedoeling niet. Degene die ik ga raken zijn zielen die op eenzelfde frequentie bewegen. Zielen op een lagere trilling ga ik waarschijnlijk niet raken.
Hoe ik daar over voel vertel ik later nog.
Liefs en licht,
Synchroniciteiten “meestergetallen”
In de loop van mijn intuïtieve ontwikkeling begin ik steeds meer "toevalligheden" te zien. Eerst denk je "ach...zal wel toeval zijn", maar er komt een moment dat je daar niet meer omheen kan.
Bij mij was het 11:11 op de klok. Iedere dag voor weken achtereen. Gevolgd door tijden in spiegelbeeld. De 10:01, 12:21 etc etc. Ik heb heel lang niet geweten wat het was, als zo vaak bij nieuwe ontdekkingen J. Maar ook als zo vaak volgde het antwoord vanzelf. Via de site van een bekende kwam ik een link tegen:
meestergetallen
Nadat ik het fenomeen meer en meer ging begrijpen werd het ook een kompas voor mij. Ik kon op basis van de getallen aflezen wat goed voor mijn pad was en wat niet. Aan mij de keuze, als altijd, om er iets mee te doen of niet.
De laatste weken is het "55" wat letterlijk de klok slaat. Iedere dag zeker 6x. Verandering is dus op komst...misschien wel mede door dit blog.
Zolang mijn gevoel er mee matcht ben ik erg blij met de begeleiding via deze (meester)getallen.
Direct het heerlijke signaal: Het tijdstip dat ik dit stuk publiceer 11:11 uur :)
Liefs en licht,
Bij mij was het 11:11 op de klok. Iedere dag voor weken achtereen. Gevolgd door tijden in spiegelbeeld. De 10:01, 12:21 etc etc. Ik heb heel lang niet geweten wat het was, als zo vaak bij nieuwe ontdekkingen J. Maar ook als zo vaak volgde het antwoord vanzelf. Via de site van een bekende kwam ik een link tegen:
meestergetallen
Nadat ik het fenomeen meer en meer ging begrijpen werd het ook een kompas voor mij. Ik kon op basis van de getallen aflezen wat goed voor mijn pad was en wat niet. Aan mij de keuze, als altijd, om er iets mee te doen of niet.
De laatste weken is het "55" wat letterlijk de klok slaat. Iedere dag zeker 6x. Verandering is dus op komst...misschien wel mede door dit blog.
Zolang mijn gevoel er mee matcht ben ik erg blij met de begeleiding via deze (meester)getallen.
Direct het heerlijke signaal: Het tijdstip dat ik dit stuk publiceer 11:11 uur :)
Liefs en licht,
(Intuïtieve) Ontwikkeling
Wie was ik...?
Tot een paar jaar geleden kon men mij na 2 minuten uittekenen. Nuchter, allemans vriend, zegt alles en is er voor je.
Iedereen kon alles aan mij vragen en ik deed het. Ook zonder problemen bij mijzelf, althans dat dacht ik. Alles en iedereen plaatste ik boven mijzelf, ver boven mijzelf. Hiermee deed ik mijn gevoel totaal te kort.
Een paar jaar geleden is "mijn ontwikkeling" gestart. Een training heeft alles in gang gezet. Kort verteld; ik heb mijzelf op camera keihard zien liegen, zonder dat ik mij daar bewust van was.
Met mijn volle overtuiging zei ik dat ik helemaal niks voelde terwijl mijn gehele lijf strijd, woede en razernij uitstraalde. Daar ging het nietsontziende licht aan; ben ik wel in contact met wat ik voel? En waarom in hemelsnaam niet? Wie denk ik dan dat ik ben? En wie ben ik dan eigenlijk echt? Waar is mijn eigen gevoel? En zo nog veel meer.
Stap voor stap, week na week ben ik na deze training gaan spiegelen bij mijzelf. Wat voel ik nu? Of denk ik dat ik wat voel? Wat ziet een ander? En matcht dat met wat ik denk te voelen?
Zo kreeg ik langzaamaan meer in de gaten dat ik ver buiten contact met mijn gevoel leefde. Ik dacht heel veel en voelde van alles, maar uit bescherming liet ik het gevoel niet toe en zei ik standaard: "ach, niets aan de hand". Ik ben altijd als extreem nuchter gezien. Maar weet nu dat ik super sensitief en dus gevoelig ben. Wel met de benen in de klei, maar niet zo gevoelloos als ik deed overkomen, in tegendeel.
Mijn zoektocht en ontdekkingen leidden mij uiteindelijk naar binnen. Naar mijn kern. Om daar echt uit te komen besloot ik vorig jaar om mijn intuïtie nog verder te gaan ontwikkelen.
Een Intuïtieve ontwikkeling in Centrum Djoj te Rotterdam, besloot ik puur op gevoel (toen al blijkbaar niks mis met mijn intuïtie J). Een vriendin had mij het Centrum aanbevolen.
8 modules over intuïtie, chakra's, energievelden, bronnen en thema's in je leven. Alles om je ziel te leren voelen en horen. Tijdens deze cursus is alles in een sneltrein vaart naar voren gekomen. Levenslessen die ik mocht zien en tegelijk afronden, pijnpunten die ik mag en mocht gaan oplossen. Alles om te zuiveren en hoger uit te komen.
Ik ben in deze cursus mijn Zelf echt tegengekomen en mijn aardse lijf hier meer en meer in lijn mee aan het brengen. Ik kreeg inzicht in mijn grootste les; spreek je uit, laat jezelf eens echt zien en horen. Als jij dit gaat doen dan gaan er grote veranderingen volgen. Spreek jezelf nu eens echt uit, gooi gevoel open. Laat jouw krachtdier los (lees “namen en symbolen”), jouw tijger.
Alles blokkeerde op mijn keel-chakra;
Chakra's
Uitspreken was iets wat ik nooit deed. Bang voor confrontaties en de daarbij horende emoties. Ik mocht mijn ego op lijn brengen met mijn ziel. Aards met spiritueel, alles 1 maken.
Naarmate de cursus volgde gebeurde er steeds meer bijzondere dingen. Ik leerde stilte te ontwikkelen en te luisteren.
Als ik mijn energieën op lijn breng ontstaan de mooiste dingen. Zo kom ik tot automatisch schrift, heb ik heldervoelende momenten, helderwetende momenten, voel ik in op energieën van anderen. En dit kan iedereen, als je puur blijft.
Ik ben er van overtuigd dat echte puurheid je ziel is. Daar zit geen kwaad in, niks anders dan liefde en respect voor alles en iedereen. Je ziel is energie en energie maakt geen onderscheid op uiterlijk of innerlijk. Iedereen en alles is 1.
Terug naar mijn ontwikkeling…..
Als gezegd ging ik mij meer en meer intuïtief ontwikkelen. Ik ging meer en meer zien en horen. Dus ook de boodschappen voor mij, vanuit het Universum. Cijfers met boodschappen, muziek met boodschappen, gefluister en zo meer.
Ik ben letterlijk in energie een frequentie hoger gegaan. Van de 3e dimensie naar de 4e en wellicht al deels naar de 5e.
Ascentie
Voor mij was deze periode de meest heftige achtbaan ooit. Ik ben tot grote inzichten gekomen, schokkende tegenstellingen t.o.v. oude patronen en ontwikkelingen die "nuchter bekeken" paranormaal worden beschouwd. Maar alles voelde als - Zo hoort het, het is tijd en goed -.
Een paar van deze bijzondere ontwikkelingen heb ik beschreven in andere verhalen; “muziek”, “namen als symbolen…” etc.
Liefs en licht,
Tot een paar jaar geleden kon men mij na 2 minuten uittekenen. Nuchter, allemans vriend, zegt alles en is er voor je.
Iedereen kon alles aan mij vragen en ik deed het. Ook zonder problemen bij mijzelf, althans dat dacht ik. Alles en iedereen plaatste ik boven mijzelf, ver boven mijzelf. Hiermee deed ik mijn gevoel totaal te kort.
Een paar jaar geleden is "mijn ontwikkeling" gestart. Een training heeft alles in gang gezet. Kort verteld; ik heb mijzelf op camera keihard zien liegen, zonder dat ik mij daar bewust van was.
Met mijn volle overtuiging zei ik dat ik helemaal niks voelde terwijl mijn gehele lijf strijd, woede en razernij uitstraalde. Daar ging het nietsontziende licht aan; ben ik wel in contact met wat ik voel? En waarom in hemelsnaam niet? Wie denk ik dan dat ik ben? En wie ben ik dan eigenlijk echt? Waar is mijn eigen gevoel? En zo nog veel meer.
Stap voor stap, week na week ben ik na deze training gaan spiegelen bij mijzelf. Wat voel ik nu? Of denk ik dat ik wat voel? Wat ziet een ander? En matcht dat met wat ik denk te voelen?
Zo kreeg ik langzaamaan meer in de gaten dat ik ver buiten contact met mijn gevoel leefde. Ik dacht heel veel en voelde van alles, maar uit bescherming liet ik het gevoel niet toe en zei ik standaard: "ach, niets aan de hand". Ik ben altijd als extreem nuchter gezien. Maar weet nu dat ik super sensitief en dus gevoelig ben. Wel met de benen in de klei, maar niet zo gevoelloos als ik deed overkomen, in tegendeel.
Mijn zoektocht en ontdekkingen leidden mij uiteindelijk naar binnen. Naar mijn kern. Om daar echt uit te komen besloot ik vorig jaar om mijn intuïtie nog verder te gaan ontwikkelen.
Een Intuïtieve ontwikkeling in Centrum Djoj te Rotterdam, besloot ik puur op gevoel (toen al blijkbaar niks mis met mijn intuïtie J). Een vriendin had mij het Centrum aanbevolen.
8 modules over intuïtie, chakra's, energievelden, bronnen en thema's in je leven. Alles om je ziel te leren voelen en horen. Tijdens deze cursus is alles in een sneltrein vaart naar voren gekomen. Levenslessen die ik mocht zien en tegelijk afronden, pijnpunten die ik mag en mocht gaan oplossen. Alles om te zuiveren en hoger uit te komen.
Ik ben in deze cursus mijn Zelf echt tegengekomen en mijn aardse lijf hier meer en meer in lijn mee aan het brengen. Ik kreeg inzicht in mijn grootste les; spreek je uit, laat jezelf eens echt zien en horen. Als jij dit gaat doen dan gaan er grote veranderingen volgen. Spreek jezelf nu eens echt uit, gooi gevoel open. Laat jouw krachtdier los (lees “namen en symbolen”), jouw tijger.
Alles blokkeerde op mijn keel-chakra;
Chakra's
Uitspreken was iets wat ik nooit deed. Bang voor confrontaties en de daarbij horende emoties. Ik mocht mijn ego op lijn brengen met mijn ziel. Aards met spiritueel, alles 1 maken.
Naarmate de cursus volgde gebeurde er steeds meer bijzondere dingen. Ik leerde stilte te ontwikkelen en te luisteren.
Als ik mijn energieën op lijn breng ontstaan de mooiste dingen. Zo kom ik tot automatisch schrift, heb ik heldervoelende momenten, helderwetende momenten, voel ik in op energieën van anderen. En dit kan iedereen, als je puur blijft.
Ik ben er van overtuigd dat echte puurheid je ziel is. Daar zit geen kwaad in, niks anders dan liefde en respect voor alles en iedereen. Je ziel is energie en energie maakt geen onderscheid op uiterlijk of innerlijk. Iedereen en alles is 1.
Terug naar mijn ontwikkeling…..
Als gezegd ging ik mij meer en meer intuïtief ontwikkelen. Ik ging meer en meer zien en horen. Dus ook de boodschappen voor mij, vanuit het Universum. Cijfers met boodschappen, muziek met boodschappen, gefluister en zo meer.
Ik ben letterlijk in energie een frequentie hoger gegaan. Van de 3e dimensie naar de 4e en wellicht al deels naar de 5e.
Ascentie
Voor mij was deze periode de meest heftige achtbaan ooit. Ik ben tot grote inzichten gekomen, schokkende tegenstellingen t.o.v. oude patronen en ontwikkelingen die "nuchter bekeken" paranormaal worden beschouwd. Maar alles voelde als - Zo hoort het, het is tijd en goed -.
Een paar van deze bijzondere ontwikkelingen heb ik beschreven in andere verhalen; “muziek”, “namen als symbolen…” etc.
Liefs en licht,
nonsens?
Het woord zegt al genoeg, je mag dit allemaal nonsens vinden. Het is aan jou zelf om dit allemaal te geloven. Jij voelt het wel.
Mijn gevoel is dat jouw ziel reageert als iets jouw ziel ook raakt. Foto's, muziek, mensen. Wanneer dit gebeurt dan voel je direct tintels. Niemand voelt dit anders dan jij. Wat iets of iemand met jou doet dan weet jij alleen dat dit zo is en wat dat is. Jij weet het, jij voelt het!
Eigenlijk zegt het woord het al. Non-sens.... geen gevoel. Geen gevoel is hoofd....hoofd is denken, is ego, is aangeleerd. Sens is gevoel, is intuïtie. Sensitief wordt vaak veroordeeld als "truttig en vrouwelijk", maar is dat zo?
Volgens mij ben je dan gewoon in contact met je intuïtie. Vaar je en ga je op gevoel. Als gezegd, je mag dit alles nonsens vinden. Ik wil je slechts vragen op basis waarvan je dit oordeel trekt? En is oordelen respecteren? Wat zegt jouw oordeel jou over jezelf?
Liefs en licht,
Mijn gevoel is dat jouw ziel reageert als iets jouw ziel ook raakt. Foto's, muziek, mensen. Wanneer dit gebeurt dan voel je direct tintels. Niemand voelt dit anders dan jij. Wat iets of iemand met jou doet dan weet jij alleen dat dit zo is en wat dat is. Jij weet het, jij voelt het!
Eigenlijk zegt het woord het al. Non-sens.... geen gevoel. Geen gevoel is hoofd....hoofd is denken, is ego, is aangeleerd. Sens is gevoel, is intuïtie. Sensitief wordt vaak veroordeeld als "truttig en vrouwelijk", maar is dat zo?
Volgens mij ben je dan gewoon in contact met je intuïtie. Vaar je en ga je op gevoel. Als gezegd, je mag dit alles nonsens vinden. Ik wil je slechts vragen op basis waarvan je dit oordeel trekt? En is oordelen respecteren? Wat zegt jouw oordeel jou over jezelf?
Liefs en licht,
jezelf en je Zelf.....
Dit blog, deze verhalen, dat ben ik.
Voor veel van mijn vrienden en zeker voor mijn familie is dit waarschijnlijk allemaal wel even schrikken. Dat kan ik mij erg goed voorstellen. Ik hoop op respect voor mij, dit is mijn essentie, dit is mijn ziel.
Ik ben nog steeds dezelfde persoon, met meer inzichten en nog meer zichzelf.
"Je bent jezelf niet", hoe vaak hoor je dat niet? Hoe vaak vind je dat niet van iemand anders? Het is een mening en in mijn gevoel is een mening een oordeel.
"Jezelf" is jou als persoon zoals jij naar je zelf kijkt. Zoals anderen jou zien. Zoals je denkt dat je moet zijn, omdat "men" dit van je vraagt. Bedacht en aangeleerd.
Je Zelf is jouw ziel. Jouw kern, jouw wezen. In mijn gevoel waar het echt om gaat. Jouw Innerlijke Kind, de kern van je intuïtie. Wie weet wie of wat je Zelf is? Dat ben jij. Niemand anders dan jij.
Je Zelf gaat communiceren als jij echt er naar leert luisteren. Luisteren is het lastigste wat er is. Om te leren luisteren heb ik mogen leren echt stil te zijn. Door meditatie kom ik tot mijn kern. Alle gedachten en gevoelens die komen zijn goed, ze komen en gaan, mijn Zelf laat mij weten wat er juist is voor mij en mijn pad.
Op weg naar de wijsheid is de eerste stap stilte; de tweede luisteren; de derde onthouden; de vierde oefenen; de vijfde onderwijzen aan anderen.” Ibn Gabirol
Stilte verlicht je levenspad. Door niet te spreken, zie je duidelijker. Mahatma Gandhi
Liefs en licht,
"Je bent jezelf niet", hoe vaak hoor je dat niet? Hoe vaak vind je dat niet van iemand anders? Het is een mening en in mijn gevoel is een mening een oordeel.
"Jezelf" is jou als persoon zoals jij naar je zelf kijkt. Zoals anderen jou zien. Zoals je denkt dat je moet zijn, omdat "men" dit van je vraagt. Bedacht en aangeleerd.
Je Zelf is jouw ziel. Jouw kern, jouw wezen. In mijn gevoel waar het echt om gaat. Jouw Innerlijke Kind, de kern van je intuïtie. Wie weet wie of wat je Zelf is? Dat ben jij. Niemand anders dan jij.
Je Zelf gaat communiceren als jij echt er naar leert luisteren. Luisteren is het lastigste wat er is. Om te leren luisteren heb ik mogen leren echt stil te zijn. Door meditatie kom ik tot mijn kern. Alle gedachten en gevoelens die komen zijn goed, ze komen en gaan, mijn Zelf laat mij weten wat er juist is voor mij en mijn pad.
Op weg naar de wijsheid is de eerste stap stilte; de tweede luisteren; de derde onthouden; de vierde oefenen; de vijfde onderwijzen aan anderen.” Ibn Gabirol
Stilte verlicht je levenspad. Door niet te spreken, zie je duidelijker. Mahatma Gandhi
Liefs en licht,
16 september 2013
Blog gestart...wie ben ik?
Steeds sneller ga ik snappen wie ik ben, waar ik voor sta en wat mijn taak is in dit leven. Ik ga alles in het geheel zien; lessen die ik geleerd heb, leer en nog mag leren; mensen die ik ontmoet; relaties die ik heb (gehad). Alles is onderdeel van het geheel. "Mijn stukje" van het universum. Energie is de verbinding. Energie is overal.
Ikzelf:
Ik ben iemand die in het holistische gelooft. Alles is 1, alles staat in verbinding met elkaar en alles gebeurt met een reden. Toeval bestaat niet, het gebeurt omdat het moet. Het aardse leven is een les en als ziel leef je door om je volgende les te leren. Tot je compleet geheeld bent, dan is je ziel volledig en mag je compleet worden, zijn en blijven.
Nu....
Zo klein woord en ongelooflijk groot. Het NU; alles gebeurt in het NU. Niks gisteren, niks morgen, niks straks...NU! Nu kan je iets doen, iets creeeren, iets maken, iets veranderen.
Nu weet ik dus wie ik ben, wat ik heb geleerd, wie ik daar zo dankbaar voor ben.
Door echt te leren luisteren naar mijzelf heb ik de antwoorden gekregen. Alles op basis van intuitie: dat is het kompas om op te leven. Intuitie is gevoel, dus voel en leef echt naar jeZelf.
Daar zitten ook de pijnlijke gevoelens bij, maar als je er in gelooft dat alles bedoeld is om je dichter en dichter bij je echte zelf te brengen dan draag je die pijn makkelijker. Zo kan alles mooi zijn, hoe kwetsbaar ook. Puur blijven, zo moeilijk maar zo belangrijk.
Ik geloof, als gezegd, in het geheel. Iedereen is een ziel en heeft een lichaam. Wij zijn dus allemaal gelijk, slechts een ander omhulsel.
Wij (als ziel) leven vele levens op aarde. Alles om te leren. Waar je wordt geboren en wie je allemaal gaat ontmoeten bepaal jijzelf. Onbewust en hoe meer je luistert en voelt hoe bewuster je zal leven en kiezen. Tot jij helemaal bent zoals je bent. Ziel en lichaam compleet 1, dan stopt de re-incarnatie en ben je perfect terug als optimale energie. Klaar om als energie anderen te helpen helemaal 1 te worden.
In die tocht leer je de lessen die er zijn vanuit de strijd tussen ego en ziel. Ego brengt ons jaloezie, macht en meer van dat soort gevoelens. Gezien vanuit "een ander". Wij projecteren onze leerpunten graag op een ander en vertellen hen dan wat zij niet goed doen.
Ik geloof echt in alles en iedereen is gelijk, geen oordelen. Dat brengt strijd en absoluut geen liefde en rust. Er bestaan vele vele spreuken over en allen zijn gelijk in de kern: heb je Zelf lief en je brengt de ander ook zichzelf.
Waarom zou jij met iemand anders bezig zijn als jijzelf helemaal gelukkig bent zoals jij bent? Wat wil jij veranderen aan die persoon? En waarom? Help die ander door er te zijn. Als hij/zij vragen heeft dan komt men wel naar jou toe. Zo niet, ook prima en geniet dan van ieders kwaliteiten. Zie alleen het goede en blijf jouw gevoel benoemen, dat is het enige waar jij verantwoordelijk voor bent.
Met mijn blog wil ik delen en verbinden. Met de wens dat ik er iemand mee mag helpen. Mijn lessen zijn niet uniek. Iedereen maakt dit mee. Door mijn lessen en momenten te delen hoop ik mensen verder te helpen die er ook mee worstelen.
Alle liefs en licht,
Ikzelf:
Ik ben iemand die in het holistische gelooft. Alles is 1, alles staat in verbinding met elkaar en alles gebeurt met een reden. Toeval bestaat niet, het gebeurt omdat het moet. Het aardse leven is een les en als ziel leef je door om je volgende les te leren. Tot je compleet geheeld bent, dan is je ziel volledig en mag je compleet worden, zijn en blijven.
Nu....
Zo klein woord en ongelooflijk groot. Het NU; alles gebeurt in het NU. Niks gisteren, niks morgen, niks straks...NU! Nu kan je iets doen, iets creeeren, iets maken, iets veranderen.
Nu weet ik dus wie ik ben, wat ik heb geleerd, wie ik daar zo dankbaar voor ben.
Door echt te leren luisteren naar mijzelf heb ik de antwoorden gekregen. Alles op basis van intuitie: dat is het kompas om op te leven. Intuitie is gevoel, dus voel en leef echt naar jeZelf.
Daar zitten ook de pijnlijke gevoelens bij, maar als je er in gelooft dat alles bedoeld is om je dichter en dichter bij je echte zelf te brengen dan draag je die pijn makkelijker. Zo kan alles mooi zijn, hoe kwetsbaar ook. Puur blijven, zo moeilijk maar zo belangrijk.
Ik geloof, als gezegd, in het geheel. Iedereen is een ziel en heeft een lichaam. Wij zijn dus allemaal gelijk, slechts een ander omhulsel.
Wij (als ziel) leven vele levens op aarde. Alles om te leren. Waar je wordt geboren en wie je allemaal gaat ontmoeten bepaal jijzelf. Onbewust en hoe meer je luistert en voelt hoe bewuster je zal leven en kiezen. Tot jij helemaal bent zoals je bent. Ziel en lichaam compleet 1, dan stopt de re-incarnatie en ben je perfect terug als optimale energie. Klaar om als energie anderen te helpen helemaal 1 te worden.
In die tocht leer je de lessen die er zijn vanuit de strijd tussen ego en ziel. Ego brengt ons jaloezie, macht en meer van dat soort gevoelens. Gezien vanuit "een ander". Wij projecteren onze leerpunten graag op een ander en vertellen hen dan wat zij niet goed doen.
Ik geloof echt in alles en iedereen is gelijk, geen oordelen. Dat brengt strijd en absoluut geen liefde en rust. Er bestaan vele vele spreuken over en allen zijn gelijk in de kern: heb je Zelf lief en je brengt de ander ook zichzelf.
Waarom zou jij met iemand anders bezig zijn als jijzelf helemaal gelukkig bent zoals jij bent? Wat wil jij veranderen aan die persoon? En waarom? Help die ander door er te zijn. Als hij/zij vragen heeft dan komt men wel naar jou toe. Zo niet, ook prima en geniet dan van ieders kwaliteiten. Zie alleen het goede en blijf jouw gevoel benoemen, dat is het enige waar jij verantwoordelijk voor bent.
Met mijn blog wil ik delen en verbinden. Met de wens dat ik er iemand mee mag helpen. Mijn lessen zijn niet uniek. Iedereen maakt dit mee. Door mijn lessen en momenten te delen hoop ik mensen verder te helpen die er ook mee worstelen.
Alle liefs en licht,
Abonneren op:
Posts (Atom)