November les 4: "Ho'oponopono"

Al zolang ik met mijn ontwikkeling bezig ben komen er ook lessen en "oude pijnen" naar boven.
Blokkades worden inzichtelijk.

Om verder te komen en om er echt van los te komen wordt in algemene zin aangegeven om te "healen".
Jezelf helen van de pijnlijke lessen uit het verleden, alsof het een wond is (geweest).

Ik heb lange tijd gedacht dat ik een healing-traject "moest" volgen om echt verder te komen. Echt de oude patronen los te laten.

Sinds vorige week weet ik dat hierin ook weer mijn hoofd iets "moest", want "zo hoort het bij healen".
Mijn gevoel heeft dit altijd tegengesproken en nu weet ik dat dit niet voor niks is geweest.

Ik kwam via Social Media een link tegen over Ho'oponopono.
Niet direct een woord wat je iets doet, behalve dat je je afvraagt hoe je het uitspreekt. Bij mij deed het direct veel.

Ho'oponopono

Voor mij is de essentie:
Alles wat er gebeurt, mag je jezelf als les kado geven.
Wat een ander ook doet, hoe jij het ervaart en er mee omgaat is echt jouw stuk.
De ander heeft hier niks mee te maken. Hou van de herinneringen en jouw patronen, maar laat ze in liefde los.
Vergeef jezelf voor het creeeren van de situaties waarin je in de patronen schiet.

Wees dankbaar voor de gelegenheid om de patronen in liefde los te laten en hou van jezelf zoals je bent.

Nogmaals: je bent echt alleen zelf verantwoordelijk voor wat je doet, voelt, vind en besluit. Niemand anders is "schuldig".

Als iedereen toch eens zo zou denken en voelen, wat zou er dan een andere wereld ontstaan.

Ik gun jou ook de liefde voor jezelf en deze filosofie.
Je wereld wordt er een stuk liefdevoller van en je zelfliefde neemt enorm toe.
Hoe meer je van jezelf houdt, hoe meer liefde je zal delen.

Healing is vergeving, liefde en dankbaarheid.
Leef het nu, houdt nu van jezelf en vergeef jezelf het verleden. Wees dankbaar voor de lessen en groei!

Liefs en licht,

November les 3: "coachen"

14 en 15 november heb ik de eerste twee opleidingsdagen gehad in coaching. Wat een geweldig vak is het!

Mijn doel voor de training was "inzicht krijgen in de tools en mijn valkuilen". Wat ik kreeg was zoveel meer.

Het coachen van mensen is mijn opdracht op aarde. Dit klinkt groot, maar het is zo.
Al mijn kwaliteiten kan ik er in kwijt, de reacties van de coachees is waanzinnig en het kost mij geen enkele energie.

Wat is het geweldig om iemand te mogen helpen bij het ontdekken van zichzelf.
Het is een interessant moeilijk vak, wat je niet zomaar doet.
Het klinkt simpel "enkel vragen stellen en de coachee werkt het meest", maar het is verre van eenvoudig.

Ik heb mogen leren dat mijn gevoel feilloos klopt en ik dit als een enorme kracht kan inzetten.
Totdat mijn hoofd overneemt. Als ik ga denken, dan raak ik "de weg kwijt" en de coachee dus ook.
Het risico van mijn krachtige intuitie is dat ik sneller tot de kern kom dan de coachee en er dus geen aansluiting is in het traject. Ik mag leren vertragen; wat er is, daar mag ik mee werken. Niet te snel gaan, als de coachee er nog niet is.

Als ik dan in mijn gevoel zit dan is er een enorm sterke verbinding tussen mij en de coachee,
wat ik weer mag gebruiken om nog scherper "in te voelen" en nog meer informatie naar boven te krijgen.

Door de verbinding krijg ik ook alle emoties binnen van die persoon, dat is nog wel heftig om te ervaren.
Ik mag dat leren afschermen, anders kan ik niet meer zuiver voelen wat welke en wiens emotie is.

Ik heb in coaching gevonden wat ik wilde en meer. Het is mijn opdracht hier op aarde, dat is mij meer dan eens duidelijk geworden.

Liefs en licht,

November les 2 "mijn opdracht"

Als al eerder in een artikel beschreven is "verbinden" mijn thema. Verbinding voelen tussen aarde en universum.
Verbinding maken tussen mensen met andere inzichten. Zelf verbinden met mensen die anders denken en voelen dan ik.
Verbinden is mijn thema.

Leuk voorbeeld waar ik dan zo later achter kom:
de foto op mijn blog van de brug laat mij nu zien dat ik deze niet voor niets heb gekozen.
Een brug verbindt twee stukken aan elkaar.

Ook in mijn chakra's komt mijn thema terug. De chakra waar ik nog deels blokkeer is de 4e chakra, "de hartchakra".
Deze verbindt de basis chakra's met de hogere chakra's.
Werken vanuit mijn hart gaat de verbindingen leggen, vanuit mijn gevoel.

Verbinding maken bij individuen, tussen hoofd en hart, daar ligt mijn kracht. Verbinden van mijn ziel en aardse lichaam.
Maar dus ook tussen mensen, teams etc.

Ik mag in mijn basis nog sterker worden om die kracht ook te laten gronden, nog meer geloven in mijzelf (de lagere chakra's hebben nog wat te helen).

Als ik namelijk niet meer twijfel, dus niet meer denk en dus echt geloof in mijn gevoel, dan ben ik zo sterk.
Die lessen heb ik onder anderen weer uit de opleiding tot coach ervaren. Meer hierover in mijn volgende artikel.

Liefs en licht,

November les 1 "meditatie"

Een van de allereerste lessen aan het begin van mijn ontwikkeling was het feit dat ik "geen stilte kon verdragen".
In sport had ik de afleiding nodig van muziek, als ik alleen sliep dan zette ik een dvd aan of keek ik lang tv om in slaap te komen enzo meer.

De laatste weken was er weer zoveel beweging dat ik, al was het kleinschalig, toch weer in dit oude gedrag terugviel.
Mediteren wilde ik weer met begeleiding, muziek of tekst.

Eerst dacht ik dat ik de begeleiding nodig had om een nieuwe vorm van meditatie te leren.
Het was echter een vlucht om niet in stilte te komen. Bang voor "geen resultaat" als ik in stilte zou mediteren.
Bang om niet de inzichten te krijgen die ik zo graag wilde. Resultaat: geen inzichten en snel in de meditatie viel ik "in slaap".

Ik merkte wel snel dat ik "terugviel" en ben direct weer in stilte gaan mediteren. Ik bleef wakker en de mooiste meditaties volgden.

Mijn eerste meditatie zocht ik mijn bron in het bos.
Een plek waar ik graag kom. Ik kreeg direct een mans-persoon "op bezoek". Er was geen gesprek, maar de energie was erg rustig, alsof het familie was. Ik kreeg geen gezicht, eerst een profiel. Een man met een hoed, oud en wijs.

Bij het afscheid kreeg ik zijn gezicht te zien: mijn opa die ik helaas nooit heb mogen kennen.
Hij heeft zich kenbaar gemaakt als een van mijn gidsen. Wat een heerlijk gevoel.

De tweede meditatie was op het strand, een andere bron voor mij; zon, wind, water en veel ruimte.
Nadat ik goed geaard was kwam er een hond in beeld, gevolgd door een vrouwspersoon. Voelde enorm vertrouwd.
Ik kreeg alleen de rug te zien.
Zij ging voor mij zitten en verandere via mijn energie in een kind van ca 5 jaar oud om vervolgens in enorme vrijheid over het strand te rennen, samen met de hond.

Ik kreeg de bevestiging dat ik voor haar en voor anderen echt als een rustpunt mag werken.
Een punt waarbij je echt jezelf kan zijn. Waar je zo vrij mag zijn als een onbezorgd kind. Wat een enorme eer om dat te mogen zijn voor mensen.

In diezelfde meditatie kwam het kind terug voor mij zitten om weer te veranderen in de volwassene.
Haar chakra's waren volledig geblokkeerd en niet op 1 lijn. Met mijn handen heb ik de chakra's in rust gebracht en opgelijnd. Om "haar" vervolgens weer in kracht te laten vertrekken.

Mijn handen voelde na de meditatie gloeiend heet. Ik voel dat ik meer met mijn handen kan dat alleen schrijven en klappen :) Of ik er mee mag "healen" weet ik niet, ik ga het in de toekomst wel merken.
De meditatie was er duidelijk over: ja!

Mediteren doe ik niet meer via begeleiding, dat is mij wel helder. Ik hoor niks als ik geluid om mij heen heb!

Liefs en licht,

Heerlijk maandje is gekomen

November was een maand van uitersten. Vooral veel inzichten en (h)erkenning van pijnpunten.

Ik heb echt verder terug mogen gaan naar mijn kern. Ver was ik al, maar de ogenschijnlijke kleine stappen zijn
naarmate ik dichter en dichterbij mijn kern kom, echt groter en groter. De zwaardere zaken mogen aan het licht komen en mogen een plek krijgen.

Ik heb de verschillende zaken in aparte artikelen gezet.
Dat geeft voor mij echt even de aandacht per onderwerp en zo geef ik de momenten de plek die zij verdienen.

De maand november heeft mij ook de eerste echte bewuste stappen in coaching gegeven.
Dit heeft ook veel in gang gezet. De belangrijkste les:
Daar ligt mijn opdracht, mijn doel, mijn grootste kwaliteit.

Ik denk niet (zoveel) meer. Ik hoef niet alles te begrijpen. Wat er is, is er.
Geniet ervan, leer ervan, omarm het en ontvang het als een kado.

December zal rustiger zijn, maar wel koud en meer eenzaam.
Januari en februari zullen grote tests zijn om "het oude" te laten voor wat het was en nu echt jeZelf te blijven.
Alles door gure en koude periodes om uiteindelijk heel veel zon, nieuw leven en licht te geven in april en mei.

Hou vol!

Liefs en licht,

Waarom is balans zo nodig

Volledig je Zelf zijn, is een ander zichzelf laten zijn. Perfecte balans....

Als eerder beschreven ben ik er van het weekend nog meer achter gekomen dat balans het sleutelwoord is.
Balans in energie, in ruimte, in geven en innemen.

Ik ervaar het als "de wet van communicerende vaten". Dit is niet voor niks "communiceerde vaten" genoemd. Het is een continue verbinding.
Als ik mijzelf volledig (in balans) ben dan neem ik exact genoeg ruimte voor mijzelf en laat ik genoeg ruimte voor een ander.
Neem ik meer ruimte in, bijvoorbeeld omdat ik even meer mag werken aan mijzelf, dan heb ik minder ruimte voor een ander.
Ga ik dat toch vragen dan krijg ik wrijving, spanning, soms kan je wat stoom laten gaan, maar dat is slechts tijdelijk.

Je vat gaat vanzelf voller en voller lopen.
Er is niet meer ruimte in mijn vat voor meer dan 100%.

Geef ik ruimte van mijzelf weg dan is dat voor de korte termijn goed te doen. Wat als ik dat te lang doet?
Dan cijfer ik toch een stuk weg waar ik eigenlijk zelf de energie nodig hebt.

Doe ik dit te lang dat gaat ook dat wrijving geven.
Leger dan leeg is niet mogelijk, dan is het toch noodzakelijk om weer energie te gaan vragen.

Hier zit dan ook de moeilijkheid, zeker in mijn geloof dat alles en iedereen met elkaar in verbinding staat.
Hoe hou ik deze balans zo dat ik mijzelf niet te kort doe of ik teveel vraag.

Dat doe ik met het luisteren naar mijn lijf, voelen voelen en nog eens voelen.
Hier komt dan de meditatie, het stil zijn. Hoe is de stand van mijn vat?

50% van mijn vat is in de regel wat ik nodig hebt om goed in balans te zijn. De andere 50% deel ik met anderen.
Hoe meer mensen een beroep doen op deze 50%, hoe lastiger dit kan zijn.
Soms deel ik een stuk ruimte van mijn 50%, soms krijgt de ander iets minder omdat ik meer mensen wil helpen.
Als iedereen dit op gevoel goed afstemt dan zal deze balans nooit teveel verstoord raken.

Heb ik te weinig mensen om mij heen waar ik energie bij mag tanken, dan verschijnen er meestal nieuwe mensen waarbij ik mag tanken.
Mensen met eenzelfde soort energie die ik nodig heb, met eenzelfde trilling. Soms om mij te verrijken, soms om gewoon "te leunen".

Dit alles werkt pas als ikzelf volledig weet hoe ik in balans ben, hoe ik met deze energie mag en kan schuiven, hoe mijn ziel in elkaar steekt.
Mijn ziel is mijn energie.

Mijn pad is de weg naar deze balans. Voel, leer en groei, dan is mijn perfecte balans niet ver weg meer.
Ik mag "slechts" mijzelf zijn, wat een ander ook zegt, vraagt en doet. Als ik mijzelf ben, dan laat ik "deze ander" vanzelf ook zichzelf zijn.
Wat een mooie gedachte dat ik dan ook de ander meer en meer in balans breng.

Pas als ik in balans ben geef ik en neem ik exact alles zoals het in balans hoort te zijn.
Soms meer om te leunen, soms minder om een ander te laten leunen.

Als twee perfect afgestemde en optimaal communicerende vaten, die zonder verbinding niet kunnen functioneren.

Liefs en licht,

In de storm van balans

De storm(en) heb ik aan voelen komen. Lees "Het weer". Het heeft veel schoon geblazen, ook veel bloot gelegd.
Het artikel "Nieuwe wereld" heb ik in de week na de storm geschreven.

Alsof door de storm mijn nieuwe wereld zichtbaar is geworden. Oud stof is weggeblazen. Het heeft mij mijn Zelf meer en meer laten zien.

De dag na mijn artikel kwam de bevestigen al. Ik blijf het zo'n onbeschrijflijk gevoel vinden.

Cijferreeks 222
Uitleg

Voor mij weer een fijne omhelsing en hand op mijn schouder: Hou vol!

De maand november wordt een heftige maand. Dat schreef ik direct op na dit gevoel.

Ik schrijf dit bericht op 2 november. Ik kan nu al zeggen dat de maand november nog heftiger wordt dan ik al dacht.
Veel gaat het licht ontvangen.
De openheid is gemaakt met de storm, nu gaan de krachten komen, de strijd tussen oud en nieuw.
De zielen die er klaar voor zijn zullen hard gaan, anderen zullen de eerste lessen ervaren, maar vanuit angst wellicht toch weer in ego duiken.

Dat is prima, alles gebeurt op het moment dat het goed is. Wanneer de ziel er klaar voor is.
Tijd bestaat niet, tijd brengt stress. Voel, volg dit en je pad laat zich vanzelf aan je zien.
Aan jou om de stap te zetten.

Liefs en licht,

Equinox

Al zolang ik werk bij mijn huidige werkgever rij ik langs het pand naast ons. Nu zo'n 4 jaar, bijna elke dag.

Zo ook vorige week. Anders dan altijd reed ik niet op de automaat de parkeergarage in, maar "werd mijn hoofd gedraaid" naar de naam van het pand naast "ons": Equinox!

"Pats", de inzichten stroomden mijn lijf in.

Dit vraagt voor enkelen wellicht meer uitleg over "Equinox":

Equinox herfst 2013

Voorbereiden op Equinox

De laatste Equinox is een heftige geweest. Dat ik het symbool nu mocht zien komt niet als verrassing.
Het is om mij te laten inzien dat mijn eerdere gevoelens klopten, mijn intuitie dus echt werkt, hoe heftig
de inzichten ook wellicht lijken. Ze kloppen!

Vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen! Alles klopt wat jij voelt. Dat is de boodschap!
Laat je niet gek maken, dat is namelijk oordelend en volgens een bedachte norm. Gek is onderscheidend, je bent gewoon jezelf en je gevoel klopt
Altijd, voor jou!

Dat deze Equinox veel zou doen was dus voor mij geen verrassing. Ik weet nu dat eerdere grote stappen in mijn pad ook gebeurden rond een Equinox.
Er zullen er nog vele volgen <3 !

Liefs en licht,

De bevestiging van de juiste keuze

Wat werkt het Universum toch geweldig!

Nog geen dag na mijn beslissing kreeg ik de bevestiging dat ik de juiste keuze heb gemaakt. Sinds die dag zie ik bijna dagelijks een nieuw spiritueel getal: 111.

-- Nummer 111
Zorg dat je gedachten in de gaten houd, focus enkel op waar je naar toe wenst te gaan. Er zullen zich nieuwe kansen aanbieden en je gedachten zullen zich in record snelheden manifesteren. Het universum maakt nu een momentopname van je gedachten en zal deze manifesteren in vorm. Het kan ook betekenen dat er een nieuwe fase van start gaat --

Dezelfde dag heb ik mijn bevestiging van een eerder ervaren spiritueel nummer gekregen. Eerder in mijn artikel "synchroniciteiten en meestergetallen" heb ik gemeld dat ik iedere dag, meerdere keren het getal 55 tegenkom. Met name in tijdsvermeldingen. Nog even herhalen:

-- Nummer 55
is een boodschap van uw engelen dat het tijd is om "het oude" te laten gaan, van dat alles wat niet langer positief voor jou is. Maak je klaar voor grote veranderingen die plaats gaan vinden in je leven. Laat oude twijfels, angsten en vermeende obstakels gaan en kijk uit naar prachtige nieuwe kansen. Het herhalende nummer 55 vertelt u een positieve houding te houden tegenover het 'nieuwe' van uw leven en houdt een open mening wat betreft de mogelijkheden die u voor worden gelegd --

Dit alles gevolgd door de 111 is dan toch geweldig!! Op deze wijze wordt er dus wel degelijk met mij gecommuniceerd. De cijfers zijn voor mij echt een bewegwijzering die feilloos klopt.

De naam Bakker nam na mijn besluit ook direct in symbolen toe, 7x op 1 dag. Ik krijg sterk het gevoel dat Bakker een naam voor mij is die in mijn nieuwe stap als coach heel belangrijk gaat zijn.

Deze bevestiging zal spoedig wel volgen :) .

liefs en licht,

Kiezen voor en door je ziel

Wat een week was het twee weken geleden!

Ik heb voor het eerst van mijn leven een heel bewuste keuze voor mijzelf gemaakt, voor mij als ziel.

Ik ga stoppen in de huidige rol die ik nu op mijn werk heb. Als leidinggevende heb ik altijd mijn kwaliteiten kunnen inzetten: laten groeien van individuen en een team. Helaas is dit in de huidige invulling niet meer voor mij voldoende mogelijk.

Nou ja, helaas? Het is tijd om de volgende stap te maken. Mijn kwaliteiten kan ik nu niet meer optimaal inzetten.

Mijn ambitie om te gaan coachen wilde ik volgend jaar pas concreet invullen, daar ga ik dus nu al invulling aangeven.

Hoe kwam ik tot dit, voor mij, rigoureuze besluit?
Mijn gevoel volgen en luisteren naar mijn lijf, mijn ziel!

De energie liep al een lange tijd uit mijn lijf en in het weekend tankte ik bij.
Natuurlijk niet goed, maar de energie was 's maandags wel voldoende om weer te starten. Op

De laatste weken speelde er steeds meer. De vermoeidheid werd erger en de nekklachten namen toe. Ik creërde ook niks nieuws meer en zette op werk mijn kwaliteit niet meer in.

Met een simpele vraag van een collega kreeg ik de laatste zet om mijn gevoel volledig te volgen:
Vind je jouw werk nog wel leuk?

Het weekend volgend op deze vraag was er een van voelen, voelen en voelen. Alle energie stroomde terug, mijn intuitie ging vol aan en er volgde vele inzichten; over verleden, heden en toekomst.

Het antwoord was er zeer snel: "Stop met je huidige rol en ga coachen!! Coachen door middel van verbinden.
Zet zakelijk daar je kracht in en ga in je prive-tijd door met de spirituele kant van coaching."

De eerste werkdag hierna heb ik direct mijn leidinggevende ingelicht en gezegd dat ik stop. Nu ben ik samen met hem de juiste plek aan het zoeken. Ik ga doen waar ik goed in ben, waar ik nog meer in kan betekenen en mij zoveel energie geeft!

Mijn ziel accepteerde mijn situatie niet meer, ik wandelde weg van mijn pad. Mijn hele lijf protesteerde.
Door echt te luisteren naar mijn gevoel en door te durven kiezen voor mijn Zelf heb ik mijn energie en lijf weer terug. Alle weerstand voel ik wegglijden. Dit is een nieuw stuk op mijn pad.

Het universum heeft mij het al aangekondigd en heeft mij direct laten weten dat de keuze de juiste is. Maar dat in mijn volgende artikel.

Liefs en licht,

Nieuwe wereld!

De laatste weken lukt het mij maar niet om balans te vinden tussen oud en nieuw. Oud gedrag op werk, veel met hoofd en redeneren en nieuw gedrag op gevoel. Luisteren, voelen en alles doen op mijn gevoel en intuitie.

Ik wilde afvallen, want ik voelde mij niet lekker in mijn vel zitten, maar echt doorzetten lukt niet.
Veel energie nodig op de dag, veel eten en vooral veel suiker.

Het mediteren lukte niet. Ik had begeleiding nodig in plaats van stilte. Aarden lukte niet.

Aan de andere kant volgde het ene inzicht na het andere.
Ik voelde dat ik sterk veranderende interesses kreeg, opvattingen verschilden enorm ten opzichte van voorheen.
Mensen passen niet meer als vroeger, emoties volgen op zaken die mij "vroeger niets deden".
De afstand naar mijn oude patronen wordt groter en groter.

Mijn hoofd bracht mij als altijd weer in strijd. Ik twijfelde aan mijzelf. Denk ik dat ik anders wil doen?
Maak ik mijzelf gek? Is het niet gewoon even een fase?

Zoals gezegd denderde het universum de ene boodschap na de andere over mij heen.
Cijferreeksen nemen toe, namen en betekenissen volgen dagelijks en inzichten stapelden zich op.

Totdat ik een artikel las:
New land

Dit bevestigde mij zo in mijn gevoel. Dit is wat er gebeurt. Daarom ben even uit balans. Je bent in transitie.
Alsof je een compleet nieuwe wereld bent in gestapt.

Het is allemaal soms wel erg heftig deze reis. De snelheid van verandering maakt je soms klein, waarbij aan de andere kant je ziel je blijft
bevestigen dat dit het mooiste is wat een ziel mag en kan meemaken.

Alsof mijn ziel aan het stuur zit en mijn lijf volgen moet.
Waarbij mijn hoofd soms een verkeerde navigatie wil zijn, bewust weer terug sturen naar de oude "ego" wereld.

Ik heb nog niet de kracht om mijn navigatie het raam uit te gooien, echt luisteren doe ik niet meer.
Angst is nog net even te groot om echt alleen op gevoel te rijden.

Ik heb een opdracht, als iedereen. Mijn bestemming ligt al klaar. Ik hoef alleen maar te vertrouwen op mijn gidsen, mijn pad en het feit dat er alleen maar hele mooie momenten klaar liggen als ik echt alleen op gevoel doorga. Mijn hoofd mag ik leren gebruiken als middel, niet als doel.

Het is echt het mooiste wat er is, waarbij ik ook echt aangeef dat je heel erg sterk mag zijn
om je in deze ego-gedreven wereld ook echt als jezelf te laten zien.
Ik rust in het gevoel dat mijn ziel haar plek nooit meer afstaat aan mijn hoofd.
Nu leren accepteren dat mijn gevoel altijd puur is en dat ik daarop mag vertrouwen. Ook al gaat de omgeving er waarschijnlijk veel aan doen om mij toch in de oude wereld te houden. Totdat zij ook meer en meer op gevoel gaan leven.

Ik mag trots zijn om een van de eerste te zijn die dit allemaal meemaakt.
Iemand te zijn waar anderen wellicht het vertrouwen in vinden om ook de ziel meer te horen en te vertrouwen.
Zielen zijn puur, pure liefde en onvoorwaardelijkheid. Om uiteindelijk alles met elkaar te verbinden in een perfecte balans.

Ben ik egoistisch? Ben ik arrogant om dit te denken? Nee, ik ben juist in balans en ben mijzelf
aan het oplijnen om onvoorwaardelijk zielen te helpen de verbinding te zoeken.
Iedereen is perfect als hij/ zij is, dat weet ik, dat voel ik. Ik (ver)oordeel niemand als hij/ zij is.
Slechts gedrag mag ik iets van vinden, maar nooit iets over iemand als persoon, als ziel.

Dit is geen keuze van mijn ziel, dit is mijn ziel.
Dit ben ik. Uit liefde en gelijkheid, om het universum te helpen weer in balans te komen.

Liefs en licht,